نورنیوز ـ گروه جامعه: یکی از عرصه هایی که زندگی روزمره را بازنمایی میکند و بسیاری از رفتارهای اجتماعی انسانها در جهان امروز را سامان میدهد، عرصه فراغت است. فراغت عرصهای است که اختیار و آزادی انسانها در آن عرصه بیشتر قابل اعمال است. در نتیجه بر خلاف کار که انضباط بیشتری را ایجاب میکند فضای مناسبی برای تامل پیرامون رویههای فرهنگی جاافتاده و پدید آوردن روالها و کردارهای جدید است. از این رو است که گفته اند فراغت میتواند فرهنگ ایجاد کند و هویت افراد را آشکار سازد.
امروزه مساله اوقات فراغت در سراسر جهان ابعاد تازهای یافته و جایگاه خاصی پیدا کرده است. نیاز به گذران اوقات فراغت، به گونهای اجتناب ناپذیر به منزله یک ارزش برای تمام افراد جامعه مطرح است. تجربه نشان داده است که برنامه هدایت شده برای گذران اوقات فراغت، با زندگی معنوی و فرهنگ هر جامعه پیوند بسیار نزدیکی دارد و همین ارتباط تنگاتنگ، مدیران و سیاست گذاران جوامع را بر آن داشته تا با اجرای سیاستهای مناسب و سنجیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، از هدر رفتن اوقات فراغت جلوگیری کنند و به باروری آن کمک نمایند تا از این راه بر غنای علمی و فرهنگی جامعه بیفزایند. گروهی از این نیز جلوتر رفته و اوقات فراغت را نه تنها عامل باروری جوامع بشری می دانند، بلکه نوعی اخلاق مبتنی بر نیکبختی که زاییده این اوقات است را مطرح نموده و در این زمینه بر این عقیده هستند، کسی که از اوقات بیکاری خود استفاده نمیکند یا نمیتواند از آن بهرهمند شود، موجود عقب ماندهای بیش نیست.
اما این سیاست گذاریها و مسائل مربوط به اوقات فراغت، چندان که تصور میشود ساده نیست و مستلزم توجه به ابعاد متنوع و گوناگونی است. به هرحال باید قبول کرد که در کلان شهرهایی همچون تهران، ابزارها و امکانات فراغتی به شیوه عادلانهای در تمام مناطق آن توزیع نشده است. برخی از مناطق از بوستانها و پارکهای مجهز و زیبایی بهرهمند هستند، در برخی محلات، سینما، کافی شاپ، کارگاههای صنایع دستی، کلاسهای آموزش قرآن و دینی و ... وجود دارد، در حالی که برخی از محلات دیگر به طور کلی از این امکانات یا برخی از آن ها محروم هستند. همچنین این نکته نیز باید در نظر گرفته شود که هر سن خاصی نوع خاصی از اوقات فراغت را میطلبد و اوقات فراغت مخصوص سنین جوانی کاربرد چندانی برای سنین کهنسالی ندارد.
یکی از مهمترین شکافها در رابطه با اوقات فراغت در کشور و به ویژه در شهر تهران، مساله اوقات فراغت بانوان است. از این رو که به نظر میرسد این گروه، نسبت به همتای مذکر خود از امکانات فراغتی کمتری در سطح شهر برخوردار است، بسیاری از آنان و به ویژه بانوان خانهدار، هیچگونه مهارتی در شکل دادن به اوقات فراغت خود ندارند و نمیتوانند به نحو شایسته و مقتضی از اوقات فراغت خود استفاده کنند. حتی در این میان صحبت از نحوه مناسب و نامناسب از گذران اوقات فراغت نیز بی معنا نخواهد بود. به هر حال باید بپذیریم امروزه سبکهای زندگی نامناسب و متضاد با فرهنگ ایرانی- اسلامی در کشور گسترش یافته است که عمدتا وارداتی و غربی هستند. روابط نامشروع و شیوع آن بین جوانان، گرایش بسیار نگران کننده به سمت مواد مخدر و مشروبات الکلی، خیابان گردیهای طولانی و جنون بی وقفه به مصرف کالاها و تعویض مد و مدگرایی، امروزه امری رایج در میان برخی از دختران و بانوان در شهر تهران است.
به واقع همانگونه که می بینیم، به نظر می رسد که اوقات فراغت، به جای اینکه به جایگاهی برای تعقل و تعالی نوع بشر تبدیل شود، به عرصهای برای تفریحات و گرایشات ناسالم و تخریب کننده تبدیل شده است. به نظر میرسد، چنین معضلی به خصوص در کلان شهر تهران نیازمند ساماندهی و مدیریت و توجه بیشتر سیاست گذاران شهری باشد. چرا که عدم سیاست گذاری صحیح و مدبرانه در این خصوص تاکنون باعث بروز مشکلات زیادی در حوزه سبک زندگی خانوادههای ایرانی شده است.
نورنیوز