نورنیوز ـ گروه سیاسی: فرازهای مهمی از بیانات هفته گذشته مقام معظم رهبری از تأکید ایشان بر هوشیاری تاریخی نسبت به بی‌ثبا‌تی موضع دشمن تا تشویق به مذاکره با «عنصر داخلی» درس‌های تاریخی مهمی برای جامعه داشت.
مهمترین هشداری که در بیانات ایشان مورد تاکید قرار گرفت، نفی این ادعا بود که رشد اقتصادی و رفاه عمومی در ایران متضمن نوعی سازش با آمریکا و عادی‌سازی روابط با این کشور است.
منظور از دوگانه مذاکره ـ مقاومت، القاء چنین برداشتی از عرصه تقابل ایران و آمریکا است که؛ «آمریکا می‌تواند با مجازات‌های اقتصادی و بدون رویارویی مستقیم نظامی، اقتصاد ایران به ویژه معیشت عمومی را با بحران جدی مواجه کرده و حتی ثبات سیاسی در کشور را به مخاطره بیاندازد، لذا برای اجتناب از این مجازات‌ها باید از برخی مواضع خود عقب‌نشینی کنیم.»
جاسوس یا خیانت‌کار دانستن مذاکره‌کنندگان ایرانی از یک سو و تصور عدم دسترسی ایرانیان به آب سالم در صورت عدم حصول توافق با آمریکا یا حتی مفهوم کدخدا، همگی از دل این تصویر خارج می‌شوند، تصویری که در مواضع رهبر معظم انقلاب به خصوص در سال‌های اخیر بارها مورد نقد قرار گرفته است.
مقام معظم رهبری در بیانات اخیر خود با تأکید دوباره بر ضرورت تقویت توان داخلی در حوزه‌های مختلف، خواستار هشیاری مسئولان در برابر دشمنان خارجی شدند و فرمودند: «مگر نمی‌گویید باید با دنیا مذاکره کرد، آیا نمی‌شود با عنصر داخلی مذاکره و اختلافات را حل کرد؟»
رهبر حکیم انقلاب در ادامه خواستار تمرکز بیشتر بر خنثی‌سازی تحریم‌ها شده و در عین حال تلاش برای رفع تحریم‌ها از طریق دیپلماسی را شایسته دانستند؛ مشروط به اینکه بتوان «با روش درست، عاقلانه، ایرانی ـ اسلامی و عزت‌مندانه» این سیاست را پیگیری کرد.
هشدار در خصوص اعتماد به وعده بیگانگان در عین حال که بیان‌گر دغدغه رهبر انقلاب نسبت به وجود چنین باوری در میان برخی مسئولان است، از تداوم نگرش واقع‌گرایانه بی‌اعتمادی به دشمنان حکایت دارد که از ابتدا در مواضع رهبری برجسته بوده و با بدعهدی آمریکا و غرب در قضیه برجام، این روزها بیش از پیش قابل دفاع به نظر می‌رسد.
این بی اعتمادی بستر اصلی سیاست اقتصاد مقاومتی و تأکید ایشان بر تلاش همه جانبه برای تقویت بنیه داخلی به حساب می‌آید. موضوعی که در بخش بعدی از بیانات اخیر مورد توجه قرار گرفت و مطالبه دیرین ایشان از دولت‌های مختلف را مبنی بر ضرورت افزایش قدرت درون‌زا در کشور را یادآوری کرد.
اما بخشی از این بیانات که بیشتر از سوی رسانه‌های بین‌المللی برجسته شد، تأکید رهبر انقلاب بر رفع تحریم‌ها بود، موضعی که طبعا راه را برای بازگشت به برجام و تداوم دیپلماسی با غرب باز می‌گذارد.
این جهت‌گیری نیز در همان چارچوب واقع‌گرایانه قابل تفسیر است که رهبری ایران در هر شرایطی، دیپلماسی را تنها به مثابه یک ابزار برای پیشبرد منافع می‌نگرد، نه مسیر سازش و عقب‌نشینی و نه یگانه راه برون‌رفت از وضعیت فعلی.
دیپلماسی و مذاکره با غرب از منظر رهبر معظم انقلاب اسلامی، تنها در شرایطی می‌تواند انتظارات ملت ایران را برآورده کند که از پشتوانه‌ای قابل اتکا بهره‌مند باشد، در غیر این صورت مواضع دیپلمات‌ها نه تنها اعتبار خود را از دست می‌دهد بلکه ممکن است دیگر ابزار‌های کشور برای مقابله با تهدیدات موجود را نیز ناکارآمد سازد.
تمرکز قوای کشور بر خنثی‌سازی تحریم‌های ناعادلانه در روزهای احتضار راهبرد فشار حداکثری ترامپ، در کنار حفظ وحدت داخلی و یک‌صدایی در برابر دشمن خارجی، پشتوانه‌های اصلی دیپلماسی کشور در برابر آمریکا و دیگر رقبای منطقه‌ای و فرا‌منطقه‌ای ایران به حساب می‌آید که بی‌اعتنایی به این پشتوانه‌ها و فدا کردن آنها در راستای منافع گروهی و جناحی تنها به فرصت‌سوزی دوباره خواهد انجامید.
در این چارچوب فکری، مقاومت هیچ مغایرتی با مذاکره به معنای ابزاری برای استیفای حقوق ملت ندارد و اگر با توانمندسازی داخلی بتوان اثر تحریم را برطرف کرد، آنجاست که دشمن متوجه می‌شود که با ملتی قوی، آماده و مقاوم طرف است که تحریم اثری بر او ندارد، لذا آنگاه به هوس مذاکره برای تحمیل اراده‌اش نخواهد افتاد و ضمن برداشتن فشار، در شرایط برابر وارد عرصه مذاکره خواهد شد.
نورنیوز