نورنیوز ـ گروه جامعه: شیوع گسترده کرونا، گرچه مدارس اغلب استانهای کشور را به صورت نیمه تعطیل درآورده اما تدریس و آموزش به صورت مجازی، همچنان دنبال میشود.
استفاده از فضای مجازی توسط معلمان برای تدریس در حالی صورت میگیرد که تا پیش از این معلمان نه تنها آموزشی در این زمینه ندیده بودند بلکه دید مناسبی هم نسبت به استفاده از فضای مجازی برای آموزش در مدارس کشور وجود نداشت و اینترنت فقط یک راه ارتباطی بین والدین و کادر آموزشی برای پیگیری تکالیف دانش آموازن بود.
با تعطیلی مدارس به دلیل شیوع کرونا در کشور اما، معلمان باید از این فضا برای تدریس به دانش آموزان استفاده میکردند و همین موضوع مشکلات بسیاری را برای آنها به همراه داشت.
بر اساس بخشنامه اسفند سال گذشته وزارت آموزش و پرورش، معلمان باید از طریق فضای مجازی، آموزش را پیگیری میکردند در شرایطی که هیچ امکاناتی از جمله گوشی، اینترنت و ابزار اولیه تدریس برای ضبط فیلمهای آموزشی در اختیار آنها قرار نگرفته بود.
فارغ از نبود امکانات لازم، در روزهای ابتدایی، حتی شیوه تدریس و چگونگی فعالیت معلمان از سوی وزارت آموزش و پرورش هم مشخص نشد و تمام مسئولیت و فشار کار به کادر آموزشی مدارس محول شد.
آموزگاران و معلمان علاوه بر این مشکلات با مسائلی از جمله سرعت پایین نت، نبود یک اپلیکیشن مناسب برای تدریس و... روبرو هستند که موجب شده زمان بیشتری را در مقایسه با روزهای عادی برای تدریس صرف کنند و به گفته برخی از آنها حجم کارشان نسبت به آموزش حضوری و در کلاس درس بیشتر شده است.
با آغاز سال تحصیلی جدید هم شرایط معلمان تغییر چندانی نکرد و باز هم مسئولیت اصلی و بار آموزش همچنان بر دوش آنها سنگینی میکند. با وجود اینکه دو کانال تلویزیونی هم اقدام به تدریس دروس پایههای مختلف دبستان و دبیرستان میکنند اما کلاسهای آنلاین و تدریس در فضای مجازی همچنان برقرار است و در این میان عدم دسترسی دانش آموزان به فضای مجازی و عدم آموزش لازم به آنها برای فعالیت در چنین فضایی، تدریس و آموزش را سختتر کرده است.
مشکلات معلمان برای تدریس مجازی و آنلاین در مناطق محروم و روستایی به مراتب بیشتر است، چون بسیاری از دانش آموزان دسترسی به تلفن همراه هوشمند ندارند و معلم مجبور است از روشهای دیگر تدریس استفاده کند.
شاید داستان معلم روستای «برج جایزان» از توابع شهرستان امیدیه در استان خوزستان را شنیدهاید که روزانه 50 کیلومتر با هزینه شخصی تا این روستا میرود و بستههای آموزشی که خودش تهیه کرده به دانش آموزانش میرساند، چون اغلب خانوادههای روستا از داشتن گوشی هوشمند محروم هستند.
اما این تمام ماجرا نیست و علاوه بر معلمانی که در مناطق محروم و روستایی تدریس میکنند آموزگاران دوره ابتدایی هم با مشکلات عدیدهای مواجه هستند چون جذب دانش آموزان در سنین پایین در فضای مجازی نیاز به خلاقیت بالایی دارد و همین موضوع نیاز به استفاده از رنگ و لعاب و بهرهگیری از عکس و تصویر را بالا میبرد که متاسفانه معلمان دوره ابتدایی در این زمینه آموزش لازم ندیدهاند.
البته کار برای معلمان هنرستانی که بیشتر با دروس مهارتی و کارگاهی دست و پنجه نرم می کنند هم مشکل است. در واقع برگزاری کلاس آنلاین برای معلمان این رشتهها و آموزش کارگاهی و سپس اطمینان از یادگیری دانش آموزان، یکی از معضلاتی است که معلمان این رشتهها با آن مواجه هستند.
ناگفته نماند که بحث تدریس و آموزش مجازی و چالشهای آن به خوبی نشان داد که حضور معلم در کلاس درس چقدر مهم و ضروری است و والدینی که این روزها در خانه با فرزندانشان برای یادگیری سر و کله میزنند به خوبی جایگاه معلمان و نقش پر رنگ آنها در آموزش را درک میکنند.
نورنیوز