پشت پرده افشای هویت عامل ترور شهید عماد مغنیه چیست؟

نورنیوز ـ گروه بین الملل: اخیرا «نوام اِرِز» به عنوان سرکرده تیم ترور شهید «عماد مغنیه» در خبرگزاری‌ها معرفی شد. منبع اصلی این خبر وبلاگی با نام «تیکون اولام» (در زبان عبری یعنی اصلاح جهان) وابسته به «ریچارد سیلورستین» است.

پیش از بررسی چرایی افشای هویت «نوام ارز» و پشت پرده آن بررسی و شناخت وبلاگ تیکون اولام ضروری است.

«ریچارد سیلورستین» یک یهودی و متولد 1952 در نیویورک است. او نوشتن را از سال 2003 در وبلاگ تیکون اولام شروع کرد و تا آن زمان او هیچ‌گونه سابقه نویسندگی و روزنامه‌نگاری نداشت.

ابتدا این وبلاگ ماهیت خبری داشت اما در آن برهه که «بنیامین نتانیاهو» رهبری جریان مخالف دولت را در سرزمین‌های اشغالی به دست گرفته بود، بر رویکرد انتقادی این وبلاگ افزوده شد و از همان موقع ریچارد افشاگری از مباحث امنیتی و دولتی را شروع کرد.

«یوسی گورویتس» روزنامه‌نگار اسرائیلی در مورد او گفته بود: «ریچارد می‌خواهد وبلاگش یک ویکی‌لیکس اسرائیلی باشد.»

امروز بیش از یک دهه است که وبلاگ تیکون اولام در جلب اعتماد سلایق مختلف سیاسی و نشان دادن چهره دمکراتیک از سیستم امنیتی رژیم صهیونیستی موفق ظاهر شده و انتقاد این وبلاگ از فساد اقتصادی بنیامین نتانیاهو باعث شد که حتی در چشم دشمنان رژیم صهیونیستی یک پایگاه قابل استناد به نظر آید، لذا خبر اخیر در مورد عامل ترور شهید عماد مغنیه می‌تواند این اعتمادسازی را تقویت کند.

در این سال‌ها از ریچارد به خاطر افشاگری‌هایش کیفرخواست و شکایات متعددی به دادگاه‌ها ارائه شده اما جالب اینکه هیچ کدام نتیجه‌بخش نبوده است. به عنوان مثال ریچارد در سال 2018 مطلبی علیه «والتر سوریانو» منتشر نمود و او را «قلدر بی‌بی» (بی‌بی لقب نتانیاهو در بین هواداران است) خطاب کرد.

والتر سوریانو در حالی به عنوان یک افسر اطلاعاتی در ارتش رژیم صهیونیستی خدمت کرده که او یکی از سرمایه‌داران بزرگ در انگلستان و ایالات متحده است و سالانه یک میلیون دلار به خیریه یهودیان در اسرائیل کمک می‌کند. او همواره یکی از نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین افراد به خانواده نتانیاهو محسوب می‌شد.

او چندین شرکت بزرگ تجاری دارد. یکی از شرکت‌های او با نام «USG» از برترین شرکت‌های امنیتی در جهان است. دولت روسیه در سال 2014 برای تامین امنیت فرودگاه‌ها طی بازی‌های المپیک سوچی با این شرکت قرارداد بست.

پس از انتشار آن مطلب در وبلاگ تیکون اولام، سوریانو کیفرخواستی را علیه ریچارد تنظیم و دو وکیل ممتاز برای این پرونده انتخاب کرد اما این دادخواست در دادگاه‌های رژیم غاصب اسرائیل مورد رسیدگی قرار نگرفت و سوریانو کسی که شخصا به ارتش گرجستان هلی‌کوپتر می‌فروخت با آن همه قدرت مالی و سیاسی مغلوب یک به ظاهر وبلاگ‌نویس شد!

در مسلک صهیونیست‌ها، عواقب اعتراض کردن به یکی از سرکرده‌های «جریان صهیونیسم بین‌الملل» ناگوارتر از آن است که به دولت رژیم صهیونیستی معترض باشی، پس سیاست و راهبرد ریچارد و وبلاگش همواره مطابق با انتظارات صهیونیست‌ها بوده است.

حال با این شناخت اجمالی از منبع خبری افشاکننده هویت عامل ترور شهید مغنیه، به اصل موضوع یعنی پشت پرده این افشاگری بپردازیم.

«نوام اِرِز» که از او به عنوان عامل ترور شهید حاج عماد یاد شده، مدیر عامل یک شرکت امنیت سایبری به نام «XM SYBER» است که در سال 2016 تاسیس شد.

این شرکت که توسط سه نفر یعنی «تامیر پاردو» رئیس سابق موساد، «نوام ارز» معاون سابق موساد، و «بواز گورودیسکی» کارشناس ارشد واحد فناوری اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی تاسیس شده، رشد بسیار سریعی در این چند ساله داشته و با در دست گرفتن زیرساخت‌های مهم در کشورهای اروپایی، آمریکایی و آسیایی فروش 3 برابری را در سال 2019 نسبت به سال 2018 تجربه کرده است.

نکته آنکه؛ تغییرات بنیادی در فن‌آوری و تکنولوژی سازمان جاسوسی «موساد» توسط تیم تامیر پاردو انجام گرفته است.

با این حال؛ از یک طرف موساد از تجمیع قدرت سایبری در این شرکت واهمه دارد و از سوی دیگر تامیر پاردو خود را چپ‌گرا نمی‌داند اما مواضع او نشان می‌دهد در بال چپ قرار دارد و مخالف دولت نتانیاهو است.

در انتخابات اخیر هم پاردو به تخریب چهره حزب لیکود پرداخت و در صحبت‌هایش به امکان سوء استفاده این حزب از اپلیکیشن رای‌دهندگان اشاره کرد!

مهم اینکه؛ دولت رژیم صهیونیستی جناح چپ را محرک اعتراضات اخیر در سرزمین‌های اشغالی می‌داند و  بهترین زمان تسویه حساب سیاسی با آنها اوضاع کنونی است، یعنی در شرایطی که توافقات سازش با امارات و بحرین امضاء شده و همچنین ارمنستان رسما سفارت خود را در تل‌آویو  افتتاح نموده است، افشای هویت یک نفر از تیم ترور شهید عماد مغنیه در این برهه می‌تواند منافع و تشکیلات این افراد را در خارج از مرزهای فلسطین اشغالی با تهدیدات و خطرات جدی مواجه نماید و از این رهگذر این افراد را مجبور کند که برای نجات از تهدیدات به دامن دولت پناه بیاورند.

بر این اساس؛ چون در زمان شهادت حاج عماد مغنیه، «ایهود اولمرت» نخست‌وزیر بود، «مئیر داگان» نیز ریاست موساد را بر عهده داشت و «آونر پز تزوک» هم مسئول واحد 81 ارتش بود، پس این افراد هم علاوه بر تیم «تامیر پاردو» به نوعی در طراحی و انجام آن ترور نقش دارند.

البته؛ گرچه برای جریان مقاومت قصاص «نوام ارز» و حتی مسئولین رده بالای او کافی نیست و نابودی تمام صهیونیست‌ها در جهان شاید بتواند خون‌بهای شهید عماد مغنیه باشد، اما این ماجرا به درستی خباثت این موجودات پلید را نشان می‌دهد که برای بازی‌های سیاسی خود نیز به یکدیگر رحم نمی‌کنند.