به گزارش نورنیوز، به نوشته روزنامه الاخبار چاپ لبنان، عراق تنها چند روز با تظاهرات میلیونی در محکومیت استقرار اشغالگران آمریکایی در خاک این کشور فاصله دارد؛ تظاهرات میلیونی که صدر و رهبران گروههای مقاومت عراق برای آن فراخوان دادهاند، برای دولت آمریکا که به دنبال ماندن در عراق بوده و با هرگونه تصمیمی از سوی دولت و پارلمان این کشور برای خروج ۲۰ هزار سرباز و پیمانکار نظامی آمریکایی مخالف است، در حکم چالشی واقعی است.
موضعگیری احزاب و گروههای عراقی در پارلمان این کشور به شکل طرح درخواست از آمریکا برای خروج از خاک این کشور نمایان شد و پس از آن نیز عادل عبدالمهدی، نخست وزیر مستعفی عراق و کابینهاش بر اجرای طرح یاد شده تاکید کردند؛ طرحی که امروز از حمایت مردمی گستردهای برخوردار شده است، هرچند که برخی طرفها (در داخل و خارج عراق) تلاش میکنند برای جلوگیری از پیامدهای تظاهرات میلیونی، اینگونه نشان دهند که آنچه اکنون وجود دارد گاهی بازتاب اختلافنظر ایران و آمریکا و گاهی نیز بازتاب اختلافات شیعیان و آمریکاست.
بیشتر طبقات سیاسی عراق از سال ۲۰۱۴ تا امروز تلاش کردهاند مساله حضور نظامیان بیگانه در عراق را محدود و منحصر به دایره اختیارات فرماندهی کل نیروهای مسلح یعنی شخص نخست وزیر و به صورت دقیقتر حیدر العبادی، نخست وزیر سابق و تیمش کنند؛ چهرهای که تا امروز برای توجیه لزوم حضور این نیروها تلاش کرده و هرگونه اتهام علیه خود برای سهولت بخشیدن به بازگشت اشغالگران به بهانه ائتلاف بینالمللی مبارزه با داعش را رد میکند.
نتیجه تغییر تدریجی در آگاهی جمعی این بود که آمریکا بارها حاکمیت عراق را در سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ نقض کرد. اواخر سال گذشته میلادی آمریکا حملات هوایی را به پایگاههای حشد شعبی در منطقه مرزی با سوریه آغاز کرد که بیش از ۲۵ شهید داشت. کمی بعد نیز واشنگتن ابو مهدی المهندس، معاون رئیس حشد شعبی و قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران ایران و همراهان آنها را ترور کرد. این دو کشتار شوکی را به گروه بزرگی از معترضان که هدفشان تحقق خواستههای معیشتی بود، وارد کرد و باعث شد پس از دیدارهایی در عراق و خارج آن که در درجه اول بر لزوم اخراج اشغالگران برای بازگرداندن اقتدار از بین رفته عراق و نیز قدردانی از اقدامات میدانی و سیاسی سلیمانی و المهندس تاکید داشت، صفوف این گروه بار دیگر ساماندهی شوند.
اولویتهای گروههای شیعه از نظر مردمی، میدانی و سیاسی ترتیببندی شدند، مساله مقابله نیازمند حضور مردمی گسترده، آمادگی میدانی بالا پیش از آغاز مبارزه، یکسانسازی رویکردها در بحرانها با انتخاب جایگزینی برای عبدالمهدی، برگزاری انتخابات پارلمانی زودهنگام و در ادامه تلاش برای اتخاذ تصمیمی رسمی در عراق در مخالفت با هرگونه دخالت آمریکا و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس همانند خروج نیروهای خارجی و اجرای توافقهای امضا شده با چین است. این مساله برای دولت آمریکا، سفارت و ایادی آن به شدت تحریککننده بود.
برخی میگویند تلاشهای آمریکا برای کوتاه کردن دست ایران از بهار ۲۰۱۹ ناکام ماندهاند، برخی نیز بر این باورند، ترور المهندس و سلیمانی به منزله تهدیدی علیه نفوذ آمریکاست که این اقدام را تهدید و تضعیف نفوذ ایران محاسبه کرده بود. همچنین برخی معتقدند طبق آنچه پیش آمده این اقدام بازگشت به قبل از آغاز اعتراضات مردمی در یکم اکتبر گذشته بود که تاثیرات آن از دسامبر گذشته کاسته شد اما دوباره از روز یکشنبه توسط گروههای خرابکار با هدف ضربه زدن به فراخوان تظاهرات میلیونی از سر گرفته شد تا طرفهایی که درخواست چنین تظاهراتی را دادند مجبور به پس گرفتن آن شوند.
در این راستا، برخی منابع امنیتی تاکید کردند، طرفهای وابسته به سفارت آمریکا همزمان با پوشش رسانهای تظاهرات یاد شده توسط برخی شبکههای ماهوارهای و ارتشهای سایبری تحت حمایت آمریکا و اعراب حوزه خلیج فارس، در شورشها به دنبال افزایش تعداد قربانیها و تحریک اعضای گروهها به درگیری هستند تا خشم مردم را با ناتوانی احزاب و گروهها از تحقق خواستههایشان توجیه کنند.
در اینجا سوالی درباره دلایل ارائه شده مطرح میشود: چرا گروههای خرابکار همزمان با بستن مسیرهای اصلی بغداد و استانهای جنوبی و فراخوانهای گسترده برای آغاز نافرمانی مدنی از امروز، پایگاههای حشد را آتش زده و تصاویر المهندس را پاره میکنند. پاسخ این است: به گفته منابع یاد شده، این اقدامات هشداری برای آغاز تنشی بزرگتر و خشنتر از ساعتهای آتی تا روز جمعه است تا گروهها ابتدا وارد درگیری شده و در ادامه تظاهرات میلیونی ناکام بماند و در مرحله آخر افکار عمومی تخریب شده و نظر آنها درباره حضور نظامیان آمریکایی در عراق تغییر کند.
در مقابل طبق اطلاعات، عقبنشینی جریان صدر از میدان التحریر بغداد، منعکس کننده مخالفت این جریان با هر گونه روند تخریبی بود و جریان صدر نیز همین موضعگیری را در توییتر خود اعلام کرد به ویژه که جریان صدر با توجه به جایگاهش در صدر مقاومت در برابر اشغالگران، لازم میداند از هرگونه میدانی که گروههای خرابکار در آن حضور دارند، دوری کند. نکته مهمتر تا این لحظه ضعف اقدامات امنیتی در اجرای قوانین به ویژه نیروهای مکلف است که علاوه بر صدر، از حمایت آیتالله سیستانی، مرجعیت عالی قدر عراق در مقابله با خرابکاران برخوردار هستند.
همچنین اقداماتی که در استانهای جنوبی انجام شدند شامل بستن راهها، تعطیلی مدارس، تعرض به اموال عمومی و خصوصی از منظر اجتماعی مردود هستند و اقدام رسمی برای مقابله با هر گونه درگیری نه فقط میان خرابکاران و گروههای مقاومت بلکه حتی گروههای خرابکار و عموم مردم را میطلبد.
ایسنا