به گزارش نورنیوز؛ گروه بین الملل: «آدام دنتور» پژوهشگر و فعال سیاسی آمریکایی اخیرا در یادداشتی که در نشریه ایتالیایی «ایلفاروسولموندو» منتشر شده، به لایه های پیچیده ای از بهره گیری روسیه از شبکه های اجتماعی برای نفوذ در سطوح مختلف تصمیم ساز در آمریکا و نقش شبکه های اجتماعی «فیس بوک» و «توئیتر» در نقض حریم خصوصی افراد در جریان انتخابات ریاست جمهوری 2016 ایالات متحده آمریکا پرداخته است.
او در این باره می نویسد: در سال 2017 در بررسی اسناد تجاری به‌دست آمده از 19 کشور و سرزمین با قوانین مالیاتی و مالکیتی سهل، از جمله جمهوری مالتا و جزایر ویرجین روشن شد که از 13.4 میلیون اسناد مذکور، بخشی از آن به فعالیت‌های تجاری- مالی شرکت‌های پوششی مسکو که در روند انتخابات آمریکا دخالت داشتند، مربوط بوده اند.
این اسناد که مرتبط با سرمایه‌گذاری‌های بنگاه‌های اقتصادی روسیه در آمریکا و معروف به اسناد «پردایس پیپرز» هستند، فعالیت های نامتعارف شرکت هایی را بر ملا ساخت که به ویژه در حوزه‌های تکنولوژی و فناوری اطلاعات، عمل می کردند و فیسبوک را به عنوان رسانه‌ای جهانی از ابتدا مورد توجه قرار داده بودند.
در بررسی اسناد مرتبط با منابع اصلی سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه فیسبوک و توئیتر مشخص شد که منابع مالی و سرمایه گذاری‌های «یوری میلنر» در فیسبوک که «پیتر تی‌یل» نیز از اعضای هیئت سهامداران آن است، شرکت‌های دولتی و نیمه دولتی و پوششی روسیه دخالت داشته اند.
شرکت‌های سرمایه‌گذار روسی از جمله «هلدینگ سرمایه‌گذاری گازپروم»، «شرکت وی تی بی کپیتال»، «وی تی بی بانک»، «شرکت کانتون سرویسز»، «شرکت میل.رو» و همچنین شرکت های «دیجیتال اسکای تکنولوژیز (دی اس تی)» و شرکت های «دی اس تی گلوبال» که اکنون به یوری میلنر تعلق دارد، در ماجراهای فیسبوک و توئیتر دخیل بوده اند.
همچنین هلدینگ سرمایه‌گذاری گازپروم که از ارکان قدرت کرملین محسوب می‌شوند، حدود 920 ملیون دلار در فیسبوک سرمایه گذاری داشته و شرکت وی تی بی کپیتال، ستون سرمایه‌گذاری خارجی بانک مادر وی تی بی بانک روسیه، 191 میلون دلار درتوئیتر سرمایه گذاری داشته است.
گازپروم و وی تی بی بانک که زیر نظر «ولادیمیر پوتین» فعالیت داشته و تحت تحریم وزارت خزانه داری قرار دارند، در سرمایه‌گذاری های خود در فیسبوک و توئیتر، بیش از منافع اقتصادی بر تأثیرگذاری بر افکار عمومی در فضای مجازی فیسبوک و توئیتر در روند انتخابات 2016 تمرکز داشته اند.
از سویی؛ شرکت میل.رو و دیجیتال اسکای تکنولوژیز که از سال 2011 تحت عنوان گروه میل.رو فعالیت دارند، از دیگر منابع تأمین‌کننده سرمایه‌گذاری میلنر در پروژه فیسبوک بوده‌اند.
شرکت میل.رو، بزرگترین شرکت ارتباطی-اجتماعی روسیه است که از طریق «آلیشر عثمانوف» بهره‌مند از روابط گسترده با کرملین و نهادهای امنیتی روسیه می باشد که با مدیریت میلنر بنیانگذاری شده است.
این شرکت توانست از طریق میلنر سرمایه‌گذار مؤثر (Tech Investor) سیلیکون ولی، به عرصه تکنولوژی و افکار عمومی آمریکا ورود کند.
از سوی دیگر؛ شرکت پوششی کانتون سرویسز ثبت شده در «جزایر ویرجین» نیز از سال 2005 مورد توجه الیگارک روسی «آلیشر عثمانوف» از مدیران ارشد بنگاه سرمایه‌گذاری گازپروم قرار گرفت و با سرمایه‌گذاری 920 میلیون دلاری، در سال 2009 عملاً تحت مالکیت وی قرار گرفت.
در همین حال؛ از طریق منابع جذب شده از چهار شرکت روسی فوق در بازه زمانی 2011 تا 2012 که چند میلیارد دلار برآورد شده، یوری میلنر توانست توسط شرکت های خود همچون «دی اس تی اینوستمنت 3» و «دی اس تی یو اس آ 2» ، میلیون‌ها دلار سهام فیسبوک را خریداری کند.
کانتون سرویسز، شرکت پوششی روسیه نیز با در اختیار گرفتن اکثریت سهام شرکت «دی اس تی یو اس آ 2»، نهایتاً مدیریت و کنترل خرید و فروش سهام فیسبوک را در دست گرفت و در خرید سهام توئیتر نیز نقش موثری را ایفا کرد.
میلنر و عثمانف، همزمان با شروع درگیری‌های اوکراین در نوامبر 2013 و با توجه به اینکه که بخشی از سرمایه‌گذاری‌هایشان در فیسبوک از طریق شرکت‌های دولتی روسی گازپروم و وی تی بانک تأمین شده بود، به دلیل هراس از تحریم‌های احتمالی بعدی آمریکا، با دوراندیشی کلیه سهام خود را در سپتامبر 2013 به مبلغ 1.7 میلیارد دلار از فیسبوک خارج نمودند و 6 ماه بعد، در 6 مارس 2014 تحریم‌های اوباما علیه روسیه به دلیل اشغال کریمه برقرار شد.
این در حالی بود که میلنر با فروش به موقع 9 درصد از سهام خود در فیسبوک بیش از 5 میلیارد دلار سهم خود را خارج کرد.
در سال 2011، میلنر از طریق شرکت خود «دی اس تی یو اس آ 3»، 380 میلیون دلار در توئیتر سرمایه‌گذاری و به‌واسطه این سرمایه‌گذاری 5 درصد از سهام کل توئیتر را به‌دست آورد.
تأمین مالی حداقل نصف این مبلغ هنگفت از طریق «وی تی بانک» دومین بانک بزرگ دولتی روسیه انجام گرفت.
در 7 می 2014، یعنی شش ماه پس از عرضه اولیه عمومی سهام توئیتر، وی تی بانک عمده سهام خود را به شرکت کانتون سرویسز منتقل نمود. سپس شرکت کانتون سرویسز که یک شرکت صوری واسطه‌ای در اختیار روسها است، همراه با دی اس تی در همین زمان سهام خود در توئیتر را فروختند.
در پشت هزار توی سرمایه‌گذاری میلنر در فیسبوک و توئیتر جزئیاتی نهفته که نشان از اهداف راهبردی و پنهان کرملین با محوریت وی تی بانک و گازپروم داشت. اهدافی که در پازل دخالت روسیه در انتخابات 2016 در موقعیت ویژه خود ایفای نقش کردند.
از سوی دیگر ماجرای مربوط به رسوایی حریم خصوصی مربوط به فیسبوک و مربوط به آژانس امنیت ملی آمریکاNSA) ) یک نقطه مشترک دیگری هم به نام «پیتر تی‌یل»، حامی جنجالی دونالد ترامپ دارد.
پیتر تی‌یل از نخستین سرمایه‌گذاران خارجی در فیسبوک بود که از سال 2004 پا به پروژه فیسبوک گذاشت و به عنوان عضو هیئیت مدیره فیسبوک انتخاب شد.
تی‌یل در سال‌های پس از ورود به فیسبوک در نوبت‌های گوناگون مبالغ بیشتری را در آن سرمایه‌گذاری کرد.
تی‌یل همچنین روابط دوستانه‌ای با «مارک زاکربرگ» مدیرعامل فیسبوک دارد. پس از رسوایی «کمبریج آنالیتیکا» و فیسبوک که منجر به بازخواست زاکربرگ توسط سنا هم شد، یک رابطه عجیب و قوی در فعالیت های شرکت‌های کمبریج آنالیتیکا و پلنتیر افشا و مشخص شد که شرکت کمبریج آنالیتیکا، با شرکت پلنتیر همکاری دارد.
در این همکاری شرکت کمبریج با کمک پلنتیر به دریافت داده ها از فیسبوک و تحلیل جامعه مخاطبین آمریکایی توانست در دوران انتخابات 2016 از اطلاعات بیش از 87 میلیون کاربر به نفع ترامپ استفاده نماید که پس از افشای این رسوایی شرکت کمبریج تعطیل شد.
بر اساس آنچه «آدام دنتور» در این یادداشت خود آورده، به نظر می رسد که پرونده دخالت روسیه در انتخابات 2016 آمریکا، عمقی فراتر از آنچه در قالب گزارش بازرس «رابرت مولر» در اختیار افکار عمومی آمریکا و جهان قرار گرفت، داشته باشد، مسئله ای که علی القاعده بیانگر اشراف کامل روسیه بر فرآیندهای تصمیم ساز در داخل هیئت حاکمه آمریکا است.