نورنیوز-گروه فرهنگ و جامعه: بوستان چیتگر که یکی از اصلی ترین ریههای تنفسی تهران است بدلیل غفلت، فقدان برنامه ریزی و تعارضات اداری میان دستگاههای مختلف در شرایط نگران کننده ای قرار دارد
پارک جنگلی چیتگر قبل از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی سازمان جنگلها و مراتع ایجاد گردید وقرار بود تا دامنههای جنوبی البرز ادامه پیدا کند اما این اتفاق نیفتاد و بدلیل ساخت و سازهای بی رویه در این منطقه روند توسعه آن متوقف شد.
این مجموعه منحصر بفرد به دلیل وسعت زیاد، پوشش گیاهی انبوه، وجود عناصر و امکانات ویژه، چشماندازهای بسیار متنوع و سهولت دسترسی به آن و... در برطرف ساختن برخی کمبودها و نیازهای شهروندان تهرانی نقش ویژهای دارد.
بر اساس اسناد موجود،مساحت چیتگر 1500هکتار بوده که به مرور کاهش پیدا کرده و هماکنون حدود 870 هکتار است.
مشکلات این بوستان در جلسات هفته گذشته شورای شهر بهطور مفصل تشریح شد اما به نظر میرسد این مساله بیشتر به اختلافات اعضای شورای شهر و مدیران شهرداری برمیگردد و درچند روز گذشته اظهارات همدیگر را تکذیب کرده و هرکدام روایت خود را از این ماجرا بیان کردهاند.
بوستان چیتگر در منطقهای واقع شده که به گفته شهردار این منطقه، همه ان را به ساختوسازهای انبوه و بیقاعده و بیانضباطی شهری می شناسند.
کارشناسان معتقدند یکی از دلایل اصلی شکل گیری وضعیت فعلی،تجاریشدن این منطقه است که فضای سبز آن را قربانی خود کرد این منطقه میتوانست به یکی از مهمترین مراکز تولید اکسیژن و باد مبدل شود که در کاهش آلودگی هوا بسیار موثر باشد.
درختان چیتگر تشنه هستند و آتشسوزی و کم آبی بلای جان درختان این منطقه شده است. باید تلاش شود تا سطح آب در بوستان جنگلی افزایش یافته و زمین مرتبا خیس باشد که آتشسوزی ایجاد نشود.
در بسیاری از کشورهای پرباران برای آبیاری فضاهای سبز به سمت سیستم آبیاری تحتفشار و کممصرف رفتهاند، لیکن مجموعه فضای سبز تهران از این سیستم بی بهره است .
طبق اخبار واصله ??درصد آب چاههای چیتگر در انحصار اُپارک، باشگاههای سوارکاری و مجموعههای دیگر است درحالی که این مجموعهها برای شهرداری درآمدی ندارند و نهتنها پولی نمیدهند، آب مجانی نیز دریافت میکنند.
برخی اخبار تایید نشده نیز حاکی است که تعدادی از نیروهایی که مامور گشتزنی در پارک چیتگر بودهاند، تعدیل شدهاند و ممکن است از سوی برخی از آنها اقداماتی برای آسیبرساندن به درختان صورت گرفته است.
اخیرا گزارشی توسط سازمان آب منطقهای ارائه شده که مبلغ 120میلیارد تومان بابت بدهی آب در سالهای گذشته باید پرداخت شود و تا تسویه تااین رقم، خبری از آب نیست.
صرف نظر از نقش و تاثیرگذاری دستگاهها و بخشهای مختلف در شکل گیری وضعیت نگران کننده پارک چیتگر ، لازم است موضوع رفع مشکلات وتوجه بیشتر به این مجموعه ارزشمند از سوی شهروندان تهرانی به عنوان یک مطالبه جدی پیگیری شود و از نابودی این سرمایه ملی که نقش بی بدلیل زیست محیطی آن غیر قابل انکار است جلوگیری شود.
نورنیوز