نورنیوز ـ گروه سیاسی: در این یادداشت آمده است: دعوت ظریف به نشست گروه هفت، تلاش مکرون برای رسیدن به توافق هسته ای جدید و گسترده تری بین ایران و آمریکا بود. مکرون احتمالا از الگوی موفقیت رئیس جمهور کره جنوبی در اعمال نفوذ در المپیک 2018 پیونگ یانگ برای تشویق نزدیکی با روسای جمهور ایالات متحده و کره شمالی و ملاقات بعدی «دونالد ترامپ» و «کیم جون اون» الگو گرفته است.
با این حال قمار مکرون به چند دلیل جواب نداد: ظریف فرد مورد علاقه دولت فعلی ایالات متحده نیست، او در واقع طرف صحبت دولت «باراک اوباما» بوده و تا به حال هم هیچ امتیازی از تهران نگرفته است. شاید اگر «حسن روحانی» به «بیاریتز» می آمد، پیام معنی داری داشت، آنگاه ترامپ یک ملاقات تاریخی غیر قابل مقاومت را روبروی خود می دید.
رویکرد ترامپ به این دعوت مکرون مبهم است. او گفتگو با ایران را تشویق می کند، اما تحریم های ایالات متحده را کاهش نمی دهد. ترامپ در مورد نخست وزیر ژاپن «شینزو آبه» که می خواست یک ناجی صلح باشد نیز همین رویه را پیش گرفت. روابط خوب آبه با ترامپ او را به یک پیام رسان معتبر تبدیل می کرد و ترامپ هم از این موضوع راضی بود.
برخلاف شکست آبه، مکرون فکر می کرد که می تواند توافق هسته ای را حفظ کند و دو بار دیپلمات های ارشدش را به تهران فرستاد. ترامپ هم از این موضوع راضی بود. اما توئیت هشتم اوت ترامپ اینگونه بود: من می دانم که نیت امانوئل مکرون خوب است، نیت باقی افراد هم خوب است، اما هیچ کس به جای ایالات متحده به غیر از خود ایالات متحده صحبت نمی کند.
بعد از بیاریتز هم ترامپ ابتدا از پیشنهاد ملاقات با حسن روحانی ابراز خوشحالی کرد اما این بار این روحانی بود که این ملاقات را رد کرد.
در اینجا یک ناهماهنگی شناختی وجود دارد. ایالات متحده بر جنگ اقتصادی اصرار می ورزد و از سوی دیگر داعیه انجام مذاکره دارد. به نظر می رسد پنتاگون از پاسخ نظامی منفعل ایالات متحده به تحرکات ایرانی ها در تابستان امسال که به تشدید تنش ها منجر نشد، خوشحال است.
وزیر دفاع می گوید: ما می خواهیم با ایران صحبت کنیم و می خواهیم در مورد یک مسیر دیپلماتیک رو به جلو صحبت کنیم. اما از آن طرف وزارت خارجه نگران است. نگران اینکه ایالات متحده مبادا پیامی به تهران بفرستد که نشان از ضعف ایالات متحده باشد.
نه ترامپ و نه متحدان اصلی ایالات متحده نمی خواهند با ایران بجنگند. امارات به تازگی ایده «فرایند هلسینکی» تحت حمایت سازمان ملل را مطرح کرده که تبادل نظر بین کشورهای خلیج فارس با تمرکز بر امنیتی دریایی را امکان پذیر می کند.
این هفته هم ایالات متحده انجام مذاکرات پنهانی با نیروهای حوثی را تایید کرد. با این حال هنوز بر شیپور جنگ دمیده می شود. اسرائیل هفته گذشته به پایگاه های تحت حمایت ایران در عراق، لبنان و سوریه حمله کرد. هنوز معلوم نیست که سرنوشت رویارویی با ایران به کجا ختم خواهد شد.
واشنگتن پست