نورنیوز- گروه بین الملل: از طرف دیگر موفقیت کارزار ممدانی ناشی از اختلاف در حزب جمهوری‌خواه درباره حمایت از رقبای او بود. اندرو کومو که قبلا فرماندار دموکرات نیویورک بود، وجهه خوبی در میان مردم نداشته و با اتهام فساد مواجه است. بنابراین کارزار منفی زهران ممدانی هم باورپذیر بود. او با کسانی رقابت می‌کرد که نماینده فساد و نابرابری موجود در نظام سیاسی آمریکا بودند.
از طرف دیگر، اختلاف جمهوری‌خواهان در حمایت از رقبای او و عدم وحدت آنها هم یک امتیاز برای ممدانی محسوب می‌شد. تحقیقات نشان می‌دهد که حمایت یکپارچه حزب از یک نامزد می‌تواند موقعیت او را در رقابت‌های انتخاباتی تقویت کند. بنابراین زهران ممدانی هم کمپین مثبت نسبتا موفقی داشت و هم رقبای او از نظر اعتبار اجتماعی آسیب‌پذیر بودند و لذا اظهارات وی یا کمپین منفی او علیه رقبا باورپذیر بود و به کمکش آمد.
اما از نظر سیاسی، دلیل موفقیت ممدانی را می‌توان در چند نکته خلاصه کرد: نکته اول، در واقع افول هژمونی ترامپ در حزب جمهوری‌خواه بود. تقریبا اغلب نامزدهای حزب دموکرات در انتخابات اخیر پیروز شدند و حتی حمایت جدی جی دی. ونس از برادر ناتنی خودش در یکی از شهرها منجر به شکست او شد. ترامپ هم از کومو، رقیب ممدانی، حمایت کرد که باز هم این تلاش با شکست مواجه شد.
به نظر می‌رسد ماحصل سیاسی ترامپ، یک سال پس از انتخاب او و پیروزی در انتخابات ۲۰۲۴، در حال تمام شدن است. همچنین نشانه‌هایی از عدم همراهی جمهوری‌خواهان با او دیده می‌شود. دلیل دوم پیروزی ممدانی را می‌توان در سیاست هویت ترامپ و رفتار او نسبت به اقلیت‌ها در آمریکا دانست. سیاست تهاجمی او نسبت به مهاجران و همین‌طور اقلیت‌ها و نژاد‌هایی مثل سیاه‌پوستان و لاتین‌تبارها بازتاب منفی در میان آمریکایی‌های لاتین‌تبار از یک طرف و مهاجران آمریکایی از طرف دیگر داشت و انتخاب ممدانی را می‌توان پاسخ منفی حداقل نیویورکی‌ها به سیاست‌های مهاجرتی ترامپ دانست.
البته فراموش نکنیم که نیویورک همواره و در اغلب انتخابات یک ایالت آبی بوده و از دموکرات‌ها حمایت کرده و لذا از این لحاظ نباید در مورد ابعاد سیاسی پیروزی ممدانی اغراق کرد و هنوز خیلی زود است که ادعا کنیم پیروزی او به معنای شکست جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای سال آینده میلادی است. اما در هر صورت، علاوه بر ممدانی، پیروزی دیگر دموکرات‌ها در انتخابات اخیر نشان داد که زنگ خطر برای جمهوری‌خواهان به صدا درآمده است و سیاست هویتی ترامپ می‌تواند یکی از نقاط آسیب‌پذیر حزب جمهوری‌خواه در انتخابات بعدی و مخصوصا در انتخابات سنا و مجلس نمایندگان باشد، چراکه مساله نژاد و هویت در واقع در انتخابات کنگره نمود بیشتری دارد.
نهایتا، می‌توان گفت پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات اخیر می‌تواند اعتماد‌به‌نفس آنها را تا حدی افزایش دهد و باعث کاهش اختلافات داخلی‌شان شود که از زمان نامزدی غیرمنتظره کامالا هریس و حمایت از او توسط سران حزب دموکرات تشدید شده است. کاهش اختلافات در حزب دموکرات می‌تواند اعتماد‌به‌نفس آنها را افزایش دهد، مخصوصا اینکه جناح مترقی حزب دموکرات نشان داده که توانایی‌های انتخاباتی خوبی دارد و اگر در انتخابات بعدی منسجم عمل کند، می‌تواند باز هم این موفقیت را تکرار کند.
نهایتا، پیروزی زهران ممدانی را از نظر اقتصادی می‌توان محصول گسترش نابرابری در جامعه آمریکا مخصوصا در چهار دهه اخیر و بر اثر رشد جهانی‌شدن دانست. این نابرابری مخصوصا در شهرهای جهانی‌شده مثل نیویورک بیشتر از سایر نقاط به چشم می‌خورد. تعطیل شدن کارخانه‌های صنعتی و بین‌المللی شدن سرمایه باعث رشد نابرابری در جامعه آمریکا شده است و آمارها هم این را اثبات می‌کند. این در حالی است که میزان نابرابری مذکور در اروپا کمتر از آمریکاست. به نظر می‌رسد در آمریکا مساله نابرابری حداقل در کمپین‌های انتخاباتی در حاشیه و تحت‌الشعاع مساله سیاست، هویت و موضوعاتی نظیر مالیات قرار گرفته است.
کمپین زهران ممدانی و اتکای او به سیاست‌های رفاهی نظیر رایگان کردن اتوبوس یا کمک به سالمندان یا پرداخت هزینه‌های مهدکودک برخی از کودکان نشان می‌دهد که نابرابری به یک متغیر مهم در انتخابات آمریکا تبدیل شده است و این می‌تواند به نفع جناح مترقی در حزب دموکرات باشد.
باید منتظر ماند و دید که آیا دموکرات‌ها می‌توانند این پیروزی را در انتخابات سخت میان‌دوره‌ای سال آینده تکرار کنند یا جمهوری‌خواهان این شکست را جدی خواهند گرفت و به بازسازی داخلی خود خواهند پرداخت.
* پژوهشگر ارشد مسائل بین‌الملل
دنیای اقتصاد