نورنیوز-گروه بین‌الملل: پیش‌نویس آمریکایی، زمانی که دقیق‌تر بررسی شود، نه تلاشی صادقانه برای صلح و بازسازی، بلکه برنامه‌ای سازمان‌یافته برای تحقق اهدافی است که در دو سال گذشته، با عملیات نظامی و فشارهای سیاسی نیز محقق نشده‌اند.
در متن این قطعنامه، بر خلع‌سلاح کامل نوار غزه و نابودی زیرساخت‌های نظامی گروه‌های مقاومت تأکید شده است؛ اقدامی که بدون تضمین سیاسی و بازگشت حاکمیت مشروع فلسطینیان، در عمل به معنای برچیدن توان دفاعی مردم غزه و واگذاری کنترل آن به نیروهای خارجی است.
تجربه‌های گذشته، از جمله تلاش آمریکا برای اجرای مفاد مشابه در لبنان پس از قطعنامه ۱۷۰۱، نشان می‌دهد چنین طرح‌هایی یا ناکام مانده‌اند یا هزینه‌های انسانی و سیاسی سنگینی داشته‌اند. از این‌رو، می‌توان گفت هدف واقعی این پیش‌نویس، ایجاد پوشش حقوقی برای اعمال فشار سیاسی و نظامی جدید علیه مقاومت است.
امنیت‌سازی یک‌جانبه و حذف فلسطین
رویکرد امنیتی آمریکا در این قطعنامه کاملاً یک‌جانبه است؛ امنیت فقط از منظر حمایت از رژیم صهیونیستی تعریف شده و حق دفاع مشروع و تعیین سرنوشت مردم فلسطین نادیده گرفته شده است.
نیروی «اجرایی موقت» موردنظر آمریکا، برخلاف نیروهای حافظ صلح وابسته به سازمان ملل، زیرمجموعه نهادهای تحت کنترل واشنگتن خواهد بود؛ اقدامی که به‌معنای گسترش نفوذ مستقیم آمریکا و بی‌اعتبار کردن نقش سازمان ملل است.
چنین سازوکاری عملاً به حذف فلسطین از معادلات سیاسی و امنیتی می‌انجامد، چرا که برای هر ملت، توان دفاعی، منابع بازسازی و شناسایی بین‌المللی از ارکان موجودیت سیاسی محسوب می‌شود.
از سوی دیگر، در حالی که رژیم اشغالگر همچنان از برتری هوایی برخوردار است، سخن گفتن از «ایجاد امنیت» توخالی و فریبنده است. امنیت واقعی زمانی حاصل می‌شود که رژیم صهیونیستی از تجاوزگری و انحصار تسلیحاتی خلع شود.
سازشکاری و تسلیم‌سازی منطقه
الگوی ائتلاف‌سازی آمریکا، همانند پرونده‌های قبلی از جمله ائتلاف ضد داعش یا حمایت از اوکراین، بر تقسیم هزینه‌ها میان دیگر کشورها و تحمیل سیاست‌های واشنگتن استوار است.
در موضوع غزه نیز ایالات متحده در تلاش است با تشکیل ائتلافی جدید، کشورهای منطقه را به پذیرش طرح‌های خود وادار کند و آن را با شعار «برقراری امنیت فراگیر» توجیه نماید.
اما در واقع، هدف این ائتلاف نه برقراری امنیت، بلکه بی‌دفاع‌سازی کشورهای منطقه و تسلیم‌سازی جنبش‌های مقاومت است.
اظهارات اخیر فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) مبنی بر مشارکت حدود ۴۰ کشور در «مرکز هماهنگی غیرنظامی واشنگتن» برای نظارت بر آتش‌بس غزه نیز در همین چارچوب قابل تفسیر است. این در حالی است که ترامپ پیش‌تر مدعی شده بود با سیاست‌های او، هیچ جنگی در منطقه رخ نخواهد داد و امنیت اسرائیل تضمین می‌شود.
حقایقی که دیده نمی‌شود
در پسِ شعارهای صلح‌طلبانه آمریکا، واقعیت‌های تلخ غزه همچنان ادامه دارد. «محمود بصل» سخنگوی سازمان امداد و نجات غزه تأکید کرده است که شرایط پس از جنگ تفاوتی با زمان جنگ ندارد؛ بحران انسانی عمیق است، تخریب‌ها پابرجا مانده و تهدید بقایای جنگی زندگی مردم را فلج کرده است.
گزارش‌های جهانی نیز نشان می‌دهد ارسال کمک‌های بشردوستانه به‌صورت مؤثر انجام نشده و مردم غزه با گرسنگی، بیماری و بی‌خانمانی روبه‌رو هستند. به‌عبارت دیگر، «آتش‌بس» صرفاً ابزاری برای کاهش فشار افکار عمومی جهانی و فرصتی برای تجدید قوای رژیم صهیونیستی بوده است.
بنابراین، روشن است که قطعنامه آمریکا نه برای برقراری صلح، بلکه برای تداوم نسل‌کشی و مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های اشغالگرانه تنظیم شده است. در چنین شرایطی، هوشیاری کشورهای اسلامی، نهادهای مستقل و اعضای منصف شورای امنیت ضروری است تا از تکرار فاجعه‌ای انسانی دیگر جلوگیری شود.
نورنیوز