نورنیوز-گروه بین‌الملل: در روزهای اخیر، مقامات عراقی از تماس‌های تلفنی هشدارآمیز با همتایان آمریکایی خبر داده‌اند که به‌گفته آنها حاوی اخطار نسبت به «عملیات نظامی قریب‌الوقوع» بوده است؛ پیامی که ضمن تهییج فضای امنیتی، گروه‌های مسلح عراق را صریحاً از مداخله یا واکنش برحذر داشته است. همزمان رسانه‌های عبری و غربی با برجسته‌سازی احتمال انتقال سلاح از خاک عراق به لبنان و ادعای شکل‌گیری تهدید علیه رژیم صهیونیستی، مشغول ساختن افکار عمومی به سناریویی ناامن هستند.
این نوع جوسازی رسانه‌ای که با هدف مشروع‌نمایی فشارهای خارجی و توجیه تحرکات نظامی آمریکا و اسرائیل انجام می شود و همزمان، تحرکات مشکوک نیروهای پ.ک.ک و اظهارات مقامات اقلیم درباره کرکوک، بر عمق ناامنی افزوده است.
مداخلات دیپلماتیک و فشار بر ساختار سیاسی عراق
فشار دیپلماتیک آمریکا، از جمله اظهارات فرستادگان ویژه و درخواست خلع‌سلاح گروه‌های مقاومت، بخشی از سازوکار فشار برای بازچینی سیاسی در بغداد است. نمایندگان واشنگتن و کشورهای همراه با آنها، با ادعای تهدید امنیتی و ضرورت «نظم و کنترل دولت» در عراق، تلاش دارند ساختاری سیاسی ایجاد کنند که مطابق منافع استراتژیک خودشان باشد. این فشارها در آستانه انتخابات حساس عراق و با هدف تأثیرگذاری بر سرنوشت پارلمان و مسائل کلیدی همچون حشدالشعبی و خروج نیروهای آمریکایی صورت می‌گیرد. هدف نهایی، مهندسی انتخابات و کاهش نقش جریان‌های مقاومتی در تصمیم‌گیری‌های داخلی است، در حالی که واشنگتن تلاش دارد جایگاه خود و متحدانش را تثبیت کند.
تقسیم‌کار نظامی-دیپلماتیک، الگوی ثابت
تجربه‌های اخیر منطقه نشان می‌دهد که ترکیب تهدید نظامی و دیپلماسی، الگوی ثابت آمریکا و رژیم صهیونیستی است: تل‌آویو اقدام نظامی یا تهدید مستقیم انجام می‌دهد و واشنگتن پوشش دیپلماتیک و فشار مذاکراتی ایجاد می‌کند. این تقسیم‌کار به آنان امکان می‌دهد ضمن حفظ فضای ابهام و ترس، مطالبات استراتژیک خود مانند خلع‌سلاح گروه‌های مقاومت یا محدودسازی روابط منطقه‌ای عراق را پیش ببرند.
چنانچه این طرح با موفقیت اجرا شود، عراق از موضع مستقل و بازدارنده خود فاصله گرفته و وابستگی سیاسی و امنیتی آن به واشنگتن تثبیت خواهد شد. افزون بر این، فضای رسانه‌ای مهندسی‌شده، مشارکت انتخاباتی را نیز هدف گرفته است.
پیامدها و ضرورت همگرایی منطقه‌ای
تهدیدات اخیر محدود به عراق نیست؛ خلع‌سلاح گروه‌های مقاومت، فشار بر توان دفاعی سوریه و تلاش برای محدودسازی ظرفیت‌های نظامی ایران و یمن، همه بخشی از طراحی گسترده آمریکا و اسرائیل برای بازتولید سلطه منطقه‌ای است. این سناریو ثبات عراق و کل منطقه را تهدید می‌کند و کشورهای همسایه و سازش‌کار را نیز مشمول هزینه‌های امنیتی و سیاسی می‌کند. گروه‌های عراقی باید مراقب فتنه‌آفرینی و تحرکات بحران‌ساز باشند و همزمان افکار عمومی و دولت‌ها را از مسئله غزه و جنایات صهیونیست‌ها منحرف نسازند. تحرکات منطقه‌ای باید به عنوان یک پازل واحد ارزیابی شود که هزینه سکوت و بی‌تفاوتی برای همه کشورها سنگین خواهد بود.
راهکارهای استراتژیک برای حفظ ثبات عراق
انسجام داخلی و هوشیاری سیاسی:جریان‌ها و نهادهای عراقی باید تحرکات دیپلماتیک و نظامی خارجی را به عنوان تلاش برای مهندسی سیاسی شناسایی و با انسجام داخلی پاسخ دهند.
شفافیت در انتخابات: کاهش فضای ترس و انتشار اطلاعات مستقل درباره تحرکات امنیتی، امکان مشارکت آزادانه و جلوگیری از دستکاری انتخاباتی را فراهم می‌کند.
دیپلماسی منطقه‌ای هماهنگ: کشورهای منطقه باید با سازوکارهای مشورتی و همگرایی امنیتی-سیاسی، طرح‌های خلع‌سلاح و فشار بر محور مقاومت را خنثی کنند.
نظارت مستمر رسانه‌ای و اطلاعاتی: اطلاع‌رسانی شفاف و تحلیل دقیق رسانه‌های خارجی، امکان مقابله با جنگ روانی و حفظ اعتماد عمومی را افزایش می‌دهد.
پیش‌بینی بحران‌های پس از انتخابات: برنامه‌ریزی برای کاهش احتمال آشوب‌های خیابانی، ترور و فشارهای فرامرزی از اهمیت راهبردی برخوردار است.
نورنیوز