نورنیوز-گروه بین‌الملل: در هفته‌های اخیر، اعزام ناو هواپیمابر «جرالد آر. فورد» به منطقه کارائیب و سخنان فرمانده تفنگداران دریایی آمریکا مبنی بر «آمادگی برای نبردی تازه»، نگرانی‌ها درباره وقوع درگیری مستقیم در ونزوئلا را افزایش داده است. ترامپ مدعی است که هدف از این اقدام، نابودی مسیرهای قاچاق مواد مخدر است، در حالی‌که مسیر اصلی ورود مواد به آمریکا از آمریکای مرکزی می‌گذرد نه از ونزوئلا. این تناقض آشکار، گواهی بر آن است که واشنگتن در حال بازسازی سناریوی مداخله‌جویانه‌ای است که همواره با شعارهای اخلاقی آغاز و با بحران‌های انسانی پایان می‌یابد.
ابزارهای تسلیم‌سازی؛ تحریم، تحریک و نفوذ
واشنگتن برای تسلیم‌سازی کاراکاس، از مجموعه‌ای از ابزارهای سیاسی، اقتصادی و روانی بهره می‌گیرد. تحریم‌های مالی علیه شخصیت‌های دولتی و محدودیت‌های شدید تجاری بخشی از این فشارهاست. در سطح سیاسی نیز حمایت از جریان‌های غرب‌گرا مانند «ماریا کورینا ماچادو» با هدف ایجاد انشقاق داخلی دنبال می‌شود. او آشکارا وعده داده است که «اقتصاد ونزوئلا را از دولت جدا کرده و آن را به بازار جهانی پیوند می‌زند». رسانه‌های آمریکایی نیز با القای ناکارآمدی دولت مادورو، به تحریک افکار عمومی علیه حاکمیت ملی می‌پردازند. این ترکیب از فشارهای سخت و نرم، بازتاب همان الگوی مداخلاتی است که پیش‌تر در عراق و لیبی تجربه شد.
از کاراکاس تا بوئنوس‌آیرس؛ بازسازی نظم آمریکایی در نیم‌کره جنوبی
هدف آمریکا محدود به ونزوئلا نیست. واشنگتن در حال اجرای طرحی گسترده‌تر برای بازگرداندن سلطه خود بر آمریکای لاتین است؛ منطقه‌ای که اکنون با ظهور دولت‌های مستقل و پیوستن برخی کشورها به بریکس از کنترل سنتی ایالات متحده خارج شده است. از استقرار نیروهای نظامی در اکوادور و آرژانتین گرفته تا تحریم اقتصادی برزیل و کلمبیا، همگی بخشی از تلاش برای بازآفرینی «نظم آمریکایی» در نیم‌کره جنوبی‌اند. ترامپ ونزوئلا را «فرصتی بزرگ برای شرکت‌های آمریکایی» خوانده است؛ جمله‌ای که بیش از هر تحلیل سیاسی، نیت اقتصادی و راهبردی این مداخلات را آشکار می‌کند
هم‌پیمانی پنهان واشنگتن و تل‌آویو در آمریکای لاتین
تحرکات آمریکا در ونزوئلا با منافع رژیم صهیونیستی نیز پیوندی آشکار دارد. تماس تلفنی اخیر میان «ماچادو» و «نتانیاهو» نشان داد که واشنگتن و تل‌آویو در پروژه تضعیف جریان‌های ضداسرائیلی آمریکای لاتین هماهنگ عمل می‌کنند. کشورهای این منطقه از حامیان دیرینه فلسطین بوده‌اند و بی‌ثباتی در آنها می‌تواند جبهه ضدصهیونیستی جهانی را تضعیف کند. وزیر جنگ آمریکا نیز تصریح کرده که هدف اصلی واشنگتن، مقابله با نفوذ چین، روسیه و ایران در منطقه است.
اما اتحاد دولت‌های مستقل و حمایت مردمی می‌تواند مانع تحقق پروژه سلطه‌جویانه آمریکا گردد.