نورنیوز-گروه بین‌الملل: کشورهای اروپایی و آمریکا با برگزاری نشست‌هایی همچون شرم الشیخ و لندن، ادعای حمایت از صلح، حقوق بشر و بازسازی غزه را سر می‌دهند. اما شواهد موجود حکایت از طراحی گسترده‌ای دارد که اهداف شوم پس از تبادل اسرا میان رژیم صهیونیستی و حماس را دنبال میکند. بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و مراکز توزیع کمک‌های غذایی همچنان از کمبودهای شدید رنج می‌برند و ناتوانی در تأمین نیازهای انسانی مردم غزه، تصویر تلاش‌های بشردوستانه غرب را زیر سؤال می‌برد. در حوزه نظامی نیز حملات صهیونیست‌ها ادامه دارد و غرب با تمرکز بر تبلیغات آتش‌بس، این جنایات را پنهان میکند. به عبارتی، تمرکز رسانه‌ای غرب بر آتش‌بس و ادعای صلح، مانع از برجسته شدن نقض حقوق بشر و ادامه حملات در غزه می‌شود. این وضعیت نشان می‌دهد که اقدامات غرب در ظاهر بشردوستانه و صلح‌طلبانه است، اما در واقع یک نمایش سیاسی برای مشروعیت‌بخشی به حضور خود و اعمال نفوذ بر روند تحولات منطقه است.
استمرار حضور نیروهای بین‌المللی
یکی از ادعاهای اصلی غرب در این دوره، استقرار نیروهای خارجی به منظور پایان دادن به منازعات و تسریع امدادرسانی در غزه است. آمریکا از اعزام ۲۰۰ نیروی نظامی به منطقه خبر داده و فرانسه و انگلیس نیز در حال همکاری با ایالات متحده برای نهایی کردن قطعنامه‌ای در شورای امنیت هستند که پایه و اساس نیروی بین‌المللی آینده در غزه را تشکیل می‌دهد. هرچند در ظاهر این اقدامات با هدف صلح و امنیت معرفی می‌شوند، اما شواهد تاریخی و روند تحولات منطقه‌ای نشان می‌دهد که حضور نظامیان خارجی غالباً پوششی برای تحقق اهداف استراتژیک غرب است. تجربه سوریه نشان می‌دهد که این نیروها معمولاً به حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی و تضعیف دولت‌ها و مقاومت‌های محلی منجر می‌شوند. هدف اصلی این اقدام، تبدیل مقاومت فلسطینی‌ها به یک تهدید خارجی علیه غزه و خلع سلاح آن‌هاست، تا امنیت رژیم صهیونیستی با هزینه مالی و انسانی سایر کشورها تأمین شود. علاوه بر این، این نیروها تحت عنوان امنیت و خلع سلاح، تلاش می‌کنند نفوذ خود را به کل منطقه گسترش دهند. رسانه‌های صهیونیستی نیز اذعان کرده‌اند که گروه‌های شبه‌نظامی فعال در غزه، به طور مستقیم توسط اسرائیل حمایت می‌شوند و این نشان می‌دهد که هدف اصلی غرب، ایجاد زمینه برای کنترل سیاسی و نظامی طولانی‌مدت است، نه برقراری صلح واقعی.
کشاندن غزه به جنگ داخلی
تحرکات مشکوک غرب همزمان با تلاش رسانه‌های غربی برای هویت‌بخشی به گروه‌های شبه‌نظامی انجام می‌شود. رسانه‌هایی مانند بی‌بی‌سی، این گروه‌ها را تطهیر کرده و آنها را به عنوان مقابله‌کننده با حماس معرفی می‌کنند، در حالی که ارتباط مستقیم این گروه‌ها با رژیم صهیونیستی ثابت شده است. از جمله این گروه‌ها می‌توان به یاسر ابو شباب در رفح، حسام اسطل و رامی حلس و گروه «القوات الشعبیه» به ریاست اشرف المنسی اشاره کرد.
هدف غرب و اسرائیل از این اقدامات، ایجاد جنگ داخلی و تقسیم مردم غزه است تا اتحاد آنها علیه رژیم صهیونیستی شکسته شود. این تاکتیک پیش‌تر در لیبی، سوریه و عراق مورد استفاده قرار گرفته و منجر به کاهش توان مقاومت محلی شده است. ایجاد شکاف داخلی، کاهش انسجام اجتماعی و تقسیم قدرت میان گروه‌های مختلف، زمینه‌ساز سایش مقاومت و آماده‌سازی برای تسلط سیاسی و نظامی غرب و اسرائیل در غزه است. علاوه بر این، رسانه‌های صهیونیستی نیز صراحتاً اعلام کرده‌اند که گروه‌های شبه‌نظامی فعال در غزه تحت حمایت اسرائیل هستند و این حمایت مستقیم، نشان‌دهنده تلاش برای تغییر توازن قدرت در داخل غزه است. هدف نهایی غرب و رژیم صهیونیستی، خلع سلاح حماس، کاهش توان نظامی و سیاسی مقاومت و در نهایت تسلط کامل بر روند تصمیم‌گیری‌های غزه است.
جا‌به‌جایی متهم و قربانی
پس از اعلام آتش‌بس و برگزاری نشست شرم الشیخ، غرب تلاش دارد ماهیت جنگ غزه را تغییر دهد و حماس را به عنوان عامل بحران معرفی کند، در حالی که نسل‌کشی و جنایات رژیم صهیونیستی نادیده گرفته می‌شود. کشورهایی مانند آلمان و انگلیس، ارسال تسلیحات به اسرائیل را ادامه می‌دهند و همزمان اعمال تحریم علیه حماس را دنبال می‌کنند. اتحادیه اروپا نیز بررسی ارائه کمک برای خلع سلاح حماس را آغاز کرده است، بدون اینکه پرونده جنایات اسرائیل مورد پیگیری قرار گیرد.
این اقدامات به وضوح نشان می‌دهد که غرب در تلاش است با تغییر ماهیت جنگ و جا‌به‌جا کردن نقش متهم و قربانی، زمینه را برای مداخله نظامی یا فشار سیاسی بیشتر فراهم کند. همزمان، با اتهام‌زنی به کشورهای دیگر، از جمله ایران، افکار عمومی جهانی منحرف می‌شود و توجه از جنایات واقعی اسرائیل به حاشیه‌های دروغین منتقل می‌شود. در مجموع، تحلیل روند تحرکات غرب و آمریکا در غزه نشان می‌دهد که اقدامات اعلام‌شده تحت لوای صلح و امدادرسانی، در واقع طراحی دقیق برای تحقق اهداف سیاسی و نظامی اسرائیل و غرب در منطقه است و بیداری عمومی و هوشیاری رسانه‌ای، تنها راه مقابله با این بازی پیچیده است.