نورنیوز-گروه بین‌الملل: صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) گزارش داده که بیش از ۵۶ هزار کودک در نوار غزه طی دو سال اخیر، یکی یا هر دو والدین خود را از دست داده‌اند؛ آماری که قلب هر انسانی را به درد می‌آورد و تلنگری است بر فاجعه‌ای که هر روز زندگی هزاران کودک را تهدید می‌کند. بیش از ۶۴ هزار کودک نیز در جریان بمباران‌ها و حملات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی شهید یا زخمی شده‌اند. مدارس و بیمارستان‌ها به ویرانه تبدیل شده و شهروندان غزه، به‌ویژه کودکان، با کمبود غذا، دارو و حمایت روانی مواجه‌اند. این ویرانی نه تنها یک بحران انسانی فوری بلکه تهدیدی جدی برای آینده نسل‌های بعدی است و تصویری از خشونتی را نشان می‌دهد که هیچ محدودیت انسانی برای آن وجود ندارد.
بحران تغذیه و پیامدهای روانی بلندمدت
یونیسف هشدار داده که بیش از ۳۲۰ هزار کودک زیر پنج سال در معرض سوء تغذیه حاد قرار دارند. کمبود منابع غذایی و دارویی، تعطیلی مدارس و آسیب به سیستم بهداشتی باعث شده که کودکان غزه در معرض تهدیدی بی‌سابقه قرار گیرند. بسیاری از کودکان، شاهد مرگ والدین و اعضای خانواده خود بوده و آسیب‌های روانی ناشی از این فجایع تا سال‌ها ادامه خواهد داشت. این کودکان با ترس، فقدان امنیت و خاطراتی از خشونت‌های بی‌رحمانه بزرگ می‌شوند، و جامعه‌ای که در آینده می‌سازند، تا مدت‌ها با زخم‌های جنگ و فقدان حمایت عاطفی دست و پنجه نرم خواهد کرد. پیامدهای بلندمدت این بحران بر سلامت روان، یادگیری و رشد اجتماعی نسل‌های آینده غیرقابل چشم‌پوشی است.
مسئولیت عاملان و ضرورت پیگیری عدالت بین‌المللی
آتش‌بس و توقف حملات، هرچند ضروری و حیاتی است، نباید باعث فراموشی جنایات جنگی شود. عاملان و مسئولان این فجایع شامل نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو، وزیر دفاع، رئیس ستاد ارتش و دیگر وزیران افراطی کابینه خون‌ریز و حامیان آن، باید بر اساس قوانین بین‌المللی پاسخگو باشند. تنها با پیگیری قانونی و مجازات عاملان است که می‌توان از تکرار چنین فجایعی جلوگیری کرد. سفیدشویی جنایات جنگی رژیم صهیونیستی، خیانتی آشکار به حقوق بشر و بشریت است و سکوت جهانی در برابر آن، مهر تأییدی است بر استمرار خشونت و رنج کودکان. جامعه جهانی نمی‌تواند به آمار سرد بسنده کند؛ هر عدد در این گزارش بیانگر کودکی است که امید و امنیت خود را از دست داده است و صدای او نیازمند عدالت فوری است. نسل کودکان غزه با رنجی بی‌پایان از فقدان امنیت و آرامش، نیازمند حمایت فوری جامعه جهانی است. فشار بین‌المللی، کمک‌های انسانی و اقدام علیه عاملان جنایات جنگی، تنها راه حفاظت از کودکان و جلوگیری از تکرار فاجعه انسانی است. این بحران نه تنها بر کودکان فعلی بلکه بر آینده جامعه غزه نیز اثرات عمیق و پایدار خواهد داشت. جهان نباید در برابر این فجایع خاموش بماند؛ هر لحظه تأخیر در اقدام، زندگی و آینده هزاران کودک را تهدید می‌کند و مسئولیت تاریخی و اخلاقی جامعه بین‌المللی را یادآوری می‌کند.