نورنیوز- گروه ورزشی : با گذشت پنج هفته از بیست‌وپنجمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران، آنچه بیشتر از هر چیز به چشم می‌آید نه رقابت برای قهرمانی، بلکه رقابت مدعیان برای بدتر بودن است. تیم‌های بزرگ و مدعی به جای اینکه لیگ را جذاب‌تر کنند، به شکلی نگران‌کننده نتایج ناامیدکننده‌ای ثبت کرده‌اند و عملاً برای رقبای خود حاشیه امنیت ساخته‌اند. در شرایطی که تا پیش از دیدار چادرملو - پیکان، صدر جدول در اختیار تراکتور با تنها ۸ امتیاز از ۵ بازی بود، مشخص است که کیفیت لیگ پایین‌تر از سطح انتظار است. حتی اگر یکی از این دو تیم پیروز شود، صدر جدول در پایان هفته پنجم تنها با ۹ امتیاز در اختیار خواهد بود؛ آماری که برای یک لیگ حرفه‌ای، به‌خصوص در سطح اول فوتبال کشور، بسیار پایین است. تراکتور، مدافع عنوان قهرمانی که فصل را با فتح سوپرجام آغاز کرده بود، حالا با ۲ برد، ۲ تساوی و یک شکست، فاصله زیادی با فرم ایده‌آل دارد. مشخصاً اگر این روند در فصل گذشته تکرار می‌شد، جامی در کار نبود. پرسپولیس و استقلال هم شرایطی بهتر از این ندارند؛ پرسپولیس با ۷ امتیاز و بازی‌هایی سردرگم، در خانه امتیازات زیادی را از دست داده و آینده مشخصی ندارد. روند تیم یحیی هاشمیان نه تنها رو به پیشرفت نیست، بلکه نشانه‌هایی از ضعف فنی در ترکیب و چینش دارد. استقلال هم که فصل را با سر و صدای زیاد و خریدهای پرشمار آغاز کرده بود، پس از شروع خوب مقابل تراکتور، خیلی زود افت کرد و حالا با ۶ امتیاز در رده سوم ایستاده. شکست سنگین ۷ بر ۱ مقابل الوصل امارات در لیگ قهرمانان آسیا ۲، زنگ خطر را برای ساپینتو و تیمش به صدا درآورد. اختلافات داخلی بین بازیکنان و کیفیت فنی پایین، استقلال را وارد بحرانی عمیق کرده است. سپاهان هم از مدعیان همیشگی لیگ است که با عملکرد ضعیف خود، جایگاهی پایین‌تر از انتظار دارد. ۵ امتیاز از ۵ بازی و شکست در لیگ قهرمانان آسیا برابر الحسین اردن، فشار زیادی را روی محرم نویدکیا وارد کرده است. برد یک‌برصفر برابر خیبر تنها روزنه امید سپاهان بوده، اما مشخص نیست این برد شروع رهایی از بحران است یا یک آرامش موقت. حتی تیمی مثل فولاد با سرمربیگری یحیی گل‌محمدی، با وجود نمایش قابل قبول فصل قبل، حالا با ۵ امتیاز در رده سیزدهم قرار دارد. تیمی که روزی مدعی بود، حالا حتی نتوانسته از شروع لیگ، عملکرد باثباتی ارائه کند. وضعیت فنی لیگ هم نگران‌کننده است. تا پایان هفته چهارم، تنها ۶ گل در ۷ بازی به ثمر رسیده بود؛ یعنی میانگین تنها ۰.۸۶ گل در هر بازی. آماری که نشان می‌دهد جذابیت لیگ نه فقط در نتایج، بلکه در ریتم بازی‌ها هم سقوط کرده است. تیم‌ها خلاقیت ندارند، حمله‌ها بی‌رمق است و تماشاگران چیزی برای هیجان‌زده شدن پیدا نمی‌کنند. در این میان، تیم‌هایی مثل فجرسپاسی، چادرملو و خیبر عملکردی بهتر از انتظار داشته‌اند و در جدول خودنمایی می‌کنند؛ در حالی‌که تیم‌هایی مثل مس رفسنجان، برخلاف پیش‌بینی‌ها، شروعی ناامیدکننده داشته‌اند. واقعیت این است که لیگ بیست‌وپنجم، فعلاً بیشتر شبیه میدانی برای رقابت در «بد بودن» است تا رقابت برای قهرمانی. باید دید آیا مدعیان می‌توانند از این خواب زمستانی خارج شوند یا همچنان لیگ در مسیر افت باقی خواهد ماند.