نورنیوز-گروه بین‌الملل: وزارت بهداشت غزه با انتشار بیانیه‌ای وضعیت انسانی را فاجعه‌بار توصیف کرده و از "مثلث وحشت" به‌عنوان نماد شرایط اضطراری یاد کرده است. این مثلث سه ضلع اصلی دارد: گرسنگی شدید، بمباران‌های مداوم و محرومیت از خدمات درمانی. تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد بیش از ۶۴ هزار نفر تاکنون شهید و ۱۶۴ هزار نفر زخمی شده‌اند. بیمارستان‌ها به دلیل کمبود دارو و تجهیزات پزشکی در آستانه فروپاشی هستند و کادر درمانی توان مقابله با حجم بالای بیماران را ندارد. این بحران نه‌تنها سلامت عمومی بلکه ساختار اجتماعی و روانی جامعه را تحت فشار شدید قرار داده است.
گرسنگی و محدودیت غذایی در غزه، که میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داده، نتیجه محاصره طولانی مدت و بمباران زیرساخت‌هاست. دسترسی محدود به دارو و تجهیزات پزشکی باعث شده بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن و مجروحان جنگ در شرایط بحرانی قرار گیرند. ادامه این وضعیت، فاجعه انسانی، بحران روانی و آسیب‌های بلندمدت اجتماعی را تشدید می‌کند.
کمک‌های بشردوستانه: نیاز فوری و پیامدهای عدم اقدام
بحران انسانی غزه از منظر راهبردی نیز اهمیت دارد. کمبود غذا، آب و دارو، در کنار بمباران‌های مداوم، هزاران نفر را در معرض مرگ قرار داده است. وزارت بهداشت غزه بارها از نهادهای بین‌المللی خواسته است تا ورود فوری کمک‌ها را تضمین کنند. عدم ارسال کمک‌ها می‌تواند پیامدهای گسترده‌تری ایجاد کند؛ کمبود تجهیزات پزشکی و دارو، جان هزاران مجروح و بیمار را در خطر قرار داده و احتمال شیوع بیماری‌های عفونی و همه‌گیر را افزایش می‌دهد. ارسال فوری کمک‌های بشردوستانه نه تنها ضرورت انسانی بلکه یک ضرورت امنیتی است.
بی عملی و مسئولیت بین‌المللی
جامعه جهانی تاکنون واکنش عملی قابل توجهی نسبت به این بحران نشان نداده است. سکوت و کم‌کاری در برابر فاجعه انسانی غزه، پیامدهای سیاسی و حقوق بشری جدی دارد. سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان بهداشت جهانی و صلیب سرخ باید با ارسال دارو، تجهیزات پزشکی و مواد غذایی، نقش فعال تری در کاهش رنج مردم ایفا کنند. فشار سیاسی بر رژیم صهیونیستی برای پایان دادن به محاصره و بمباران‌ها، به‌عنوان یک ضرورت انسانی، باید در اولویت باشد.
نقش رسانه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد نیز در اطلاع‌رسانی شفاف و مستند حیاتی است. این سازمان‌ها می‌توانند افکار عمومی جهانی را برای اعمال فشار بر دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی فعال کنند. عدم اقدام سریع، پیامدهای طولانی مدت در حوزه امنیت و ثبات منطقه‌ای به‌همراه خواهد داشت و بحران انسانی را به یک مسأله سیاسی و بین‌المللی تبدیل می‌کند.
بحران انسانی غزه محدود به حوزه پزشکی و غذایی نیست؛ ادامه بمباران‌ها و محدودیت‌ها، موج تازه‌ای از آوارگی و مهاجرت را ایجاد کرده و امنیت منطقه‌ای و ثبات اجتماعی را تهدید می‌کند. بنابراین، اقدامات فوری جامعه جهانی برای کاهش رنج انسانی و اعمال فشار بر طرف‌های درگیر، نه‌تنها یک ضرورت انسانی بلکه یک الزام راهبردی برای امنیت منطقه‌ای است.