نورنیوز-گروه بین الملل: الیاس المر روز یکشنبه با تاکید بر اینکه شرایط کنونی، زمان آزمودن رهبران عرب و اسلام است، گفت: نشست دوحه فقط یک نشست دیپلماتیک نیست بلکه دو راهی برای آینده است؛ آینده ای که در آن یا سلطه اسرائیل و آمریکا تقویت می شود و منطقه همچنان گرفتار جنگ ها خواهد بود، یا امکان تصمیم گیری مستقل و وحدت کشورهای منطقه فراهم می شود.
نشست سران عربی اسلامی در دوحه در زمانی بسیار حساس برگزار می شود، زیرا تحولات میدانی و سیاسی منطقه از یمن تا عراق و سوریه با تشدید بحران های بین المللی همزمان شده است و در شرایطی برگزار می شود که مواضع اسرائیلی- آمریکایی شدت پیدا کرده است و در مقابل معدلات بازدارنده واقعی کشورهای عربی و اسلامی با محدودیت روبه رو است. با این حال نشست دوحه در صورت مزین شدن به یک اراده سیاسی و جسارت خروج از منطق بیانیه های کتبی، فرصتی برای نفوذ در دیوار دسته بندی های عربی و اسلامی است.
با این توضیحات نشست دوحه در برابر دو واقعیت قرار دارد: یا تحقق یک جهش منحصر به فرد یا باقی ماندن در دایره ناتوانی.
لزوم تکرار تجربه استفاده از سلاح نفت و در تنگنا قرار دادن آمریکا
الیاس المر در ادامه گفت: آمریکا با وجود جانبداری مطلق از اسرائیل، اکنون به مهار روند جنگ افروزی نیاز دارد تا از انفجار اوضاع در سراسر منطقه جلوگیری کند و این جاست که نشست دوحه می تواند با اتخاذ موضع یکپارچه واعمال فشار برای توقف جنگ در غزه و نیز طرح خطوط قرمز در برابر نتانیاهو، اراده آمریکا را در تنگنا قرار دهد، همانطور که در جنگ اکتبر 1973 عرب ها با اتخاذ موضع یکپارچه از سلاح نفت استفاده کردند و مشخص شد که وقتی فشار گروهی و هماهنگ وجود داشته باشد، آمریکا تحت تاثیر قرار می گیرد.
لزوم حضور ایران در بطن گفت وگوها و مدیریت عقلانی بحران ها
این کارشناس لبنانی در بخش دیگری از این مصاحبه تصریح کرد: یکی از مهم ترین چالش های کنونی، ترمیم روابط عربی- ایرانی است، زیرا تفاهم سعودی- ایرانی با نظارت چین در سال 2023 نشان داد که کاهش تنش، زمینه مدیریت هرچه عقلانی تر بحران های منطقه را فراهم می کند، بنابراین نشست دوحه نیز می تواند با قرار دادن ایران در بطن گفتگوها چنین روندی را یک بار دیگر زنده کند به ویژه اینکه پرونده های داغ در لبنان و سوریه به طور مستقیم با روابط تهران با عرب ها مرتبط است.
از این نظر نبود محور مقاومت در میز تصمیم گیری رسمی عربی، از توان به کرسی نشاندن راه حل های عملی آنان می کاهد، زیرا مقاومت طرف اصلی معادله میدانی است.
بازنگری در پیمان ها و ائتلاف ها
تجربه سال های اخیر نشان داده است که دل بستن به راه حل های جزئی و یا عادی سازی رایگان با اسرائیل فقط دشمنی بیشتر اسرائیل را به دنبال دارد، بنابراین بازنگری در ائتلاف ها و ایجاد سیاست خارجی یکپارچه، یک ضرورت اساسی است. اتحاد کشورهای عربی در دهه هفتاد و دستاوردهای راهبردی حاصل از آن از یک سو و دسته بندی آنان در دهه هشتاد و نود و در نتیجه یکه تازی اسرائیل نمونه ها و مثال های خوبی در این مقوله است.
یکی از ابزارهای مهمی که کشورهای عربی و اسلامی در اختیار دارند، تقویت نیروهای نظامی، اقتصادی و رسانه ایی از طریق کارآمد سازی ابزارهای تحریم است.
همچنین تعهد به راه حل دو دولتی به عنوان حداقل موضع گیری سیاسی و تاکید بر اینکه ا سرائیل است که در این خصوص سنگ اندازی می کند یک راه حل دیگری است که کشورهای عربی و اسلامی در اختیار دارند.
همچنین این کشورها می توانند نتانیاهو را از نظر سیاسی و دیپلماتیک و به انزوا کشاندن کابینه اش به محاصره در آورند و از هر تلاش بین المللی برای محاکمه او در ارتباط با جنایت های جنگی حمایت کنند.
کشورهای عربی و اسلامی پتانسیل های زیادی در زمنیه نیروی انسانی، منابع نفت و گاز، موقعیت جغرافیایی در اختیار دارند اما جای یک اراده سیاسی همگانی خالی است و چنانچه نشست دوحه بتواند یک دیدگاه راهبردی مشترک ایجاد کند می تواند در تاریخ ثبت شود همانطور که نشست سران در خارطوم و یا نشست سران 1973 در تاریخ ثبت شد.
الیاس المر در پایان تاکید کرد: تاریخ نشان داده است، ملت ها، ناتوانی رهبران خود را در لحظات سرنوشت ساز نمی بخشند، بنابراین نسشت دوحه مسئولیت سنگینی دارد و هرگونه شکست در آن با ترازوی ملت ها و تاریخ سنجیده می شود.
ایرنا