نورنیوز-گروه اجتماعی : بیماری ام‌اس یک بیماری مزمن و ناتوان‌کننده سیستم عصبی است که در زنان سه برابر بیشتر از مردان دیده می‌شود. این بیماری معمولاً در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی آغاز می‌شود و به همین دلیل به بیماری دوران جوانی شناخته شده است.
ایرج عبداللهی، رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی ایران، به مناسبت روز جهانی فیزیوتراپی (۸ سپتامبر)، درباره اهمیت فیزیوتراپی در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام‌اس سخن گفت.
وی اظهار داشت: «ام‌اس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مغز و اعصاب است که شیوع آن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است. این بیماری عمدتاً در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز می‌کند و به نوعی بیماری دوران جوانی محسوب می‌شود.»
ام‌اس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌های عصبی حمله می‌کند و با تخریب غلاف عصبی در مغز و نخاع، انتقال پیام‌های عصبی را مختل می‌سازد.
عبداللهی درباره علائم این بیماری افزود: «دو بینی و تاری دید، سفتی عضلات، خستگی، اختلال حسی، درد، مشکل در تعادل و راه رفتن و اختلال در کنترل دفع و ادرار از جمله علائمی است که بیماران مبتلا به ام‌اس ممکن است تجربه کنند.»
درمان بیماری شامل ترکیبی از داروهای تعدیل‌کننده بیماری، مهارکننده‌های سیستم ایمنی و توانبخشی‌های تخصصی مانند فیزیوتراپی و کاردرمانی است.
او تأکید کرد: «فیزیوتراپی یکی از مهم‌ترین درمان‌ها در بیماران ام‌اس به‌ویژه در مورد مشکلات حرکتی است. فیزیوتراپیست پس از ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، برنامه‌ای متناسب طراحی و اجرا می‌کند که شامل تمرینات تقویت عضلات، بهبود استقامت و دامنه حرکتی مفاصل، کنترل سفتی و اسپاستیسیته، کاهش درد، تمرینات تعادل و راه رفتن، آب‌درمانی و آموزش روش‌های کنترل خستگی و تمرینات خانگی است.»
رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی ایران خاطرنشان کرد: «با توجه به ماهیت مزمن و طولانی‌مدت بیماری، تداوم جلسات فیزیوتراپی بسیار اهمیت دارد. استمرار در درمان علاوه بر بهبود عملکرد حرکتی و کنترل علائم جانبی مانند درد و خستگی، موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران و دستیابی آنان به استقلال فردی می‌شود.»