نورنیوز-گروه ورزشی: محسن حسین‌زاده، ملی‌پوش سابق تیم ملی تنیس ایران، از وضعیت بحرانی تنیس کشور پرده برداشت. او با اشاره به ضعف شدید امکانات و بی‌توجهی فدراسیون به نیازهای اولیه بازیکنان، تأکید کرد که «حتی یک آب معدنی هم کنار دست بازیکنان نمی‌گذارند»، در حالی که برای شرکت در مسابقات از هر بازیکن یک و نیم میلیون تومان ورودی دریافت می‌شود.
او با اشاره به اینکه جوایز مسابقات بسیار ناچیز هستند و نمی‌توانند هزینه‌های بازیکنان را جبران کنند، خواستار واگذاری برگزاری مسابقات به بخش خصوصی شد. حسین‌زاده تأکید کرد: «در سال ۹۲ بخش خصوصی بهترین مسابقات مسترز را برگزار کرد، اما امروز حتی صندلی برای تماشاگران نیست.»
این مربی فعلی تنیس همچنین به نبود پشتوانه‌سازی در رده‌های پایه انتقاد کرد و گفت: «ما حتی مربی تیم پایه را نمی‌شناسیم، کسی که شاید در زندگی‌اش یک مسابقه هم نداده باشد!» او وضعیت تنیس ایران را «از ریشه خراب» دانست و خواستار تجدید ساختار اساسی شد.
او با ذکر مثال‌هایی از تنیسورهایی مانند علی یزدانی و کسری رحمانی، نشان داد که با وجود استعدادهای درخشان، نبود حمایت باعث فرسایش این استعدادها شده است. حسین‌زاده در پایان یادآور شد: «با این شرایط، تنیس ایران هیچ آینده روشنی نخواهد داشت مگر با تغییر بنیادین در مدیریت و نگاه حرفه‌ای.»
پاسخ فدراسیون تنیس به انتقادها: مسابقات طبق پروتکل جهانی برگزار می‌شود
دبیر فدراسیون تنیس با تاکید بر اینکه ۳ سال پیاپی تور جهانی تهران در جمع ۸۰ رویداد برتر جهان قرار گرفت گفت: فدراسیون تنیس متعهد به رعایت استانداردهای بین‌المللی است.
شاهرخ کشاورز درباره انتقاد یک مربی تنیس نسبت به نحوه برگزاری مسابقات توسط فدراسیون اظهار کرد: هر مسابقه پروتکل مشخصی دارد که نه می‌توان کمتر از آن عمل کرد و نه بیشتر؛ البته در برخی بخش‌ها امکان اضافه کردن خدمات وجود دارد اما در نهایت هیچ فدراسیونی مجاز نیست پروتکل‌ها را زیر پا بگذارد. ما متعهد به اجرای قوانین فدراسیون جهانی هستیم و گزارش مسابقات هم ارسال می‌شود. اگر این مقررات رعایت نشود میزبانی از ایران گرفته خواهد شد. سه سال پیاپی مسابقات تور جهانی تهران در میان ۸۰ تور برتر جهان قرار گرفت که نشان‌دهنده توانایی ما در رعایت استانداردهاست.
وی در پاسخ به انتقادها مبنی بر اینکه فدراسیون در جریان رقابت‌ها حتی یک بطری آب معدنی هم در اختیار ورزشکاران قرار نمی‌دهد توضیح داد: در رشته تنیس و در همه جای دنیا تأمین هزینه‌های شخصی مانند آب و غذا بر عهده خود ورزشکار است. تصور برخی این است که فدراسیون قصد صرفه‌جویی دارد در حالی‌که واقعیت چنین نیست. ما موظفیم دقیقاً مطابق پروتکل‌های جهانی عمل کنیم و در صورت تخطی با جریمه‌های بین‌المللی روبه‌رو خواهیم شد.
کشاورز درباره نقش بخش خصوصی در برگزاری مسابقات اظهار کرد: همین حالا نیز بخش خصوصی به‌عنوان همکار فدراسیون در برگزاری مسابقات حضور دارد. بنابراین اینکه گفته می‌شود بخش خصوصی کیفیت بهتری ارائه می‌دهد ناشی از اطلاع ناکافی است. همان برگزارکنندگانی که در گذشته به‌صورت خصوصی مسابقات را اجرا می‌کردند اکنون همکار فدراسیون هستند. ضمن اینکه برای هر رویداد حداقل باید حامیان مالی جدی وجود داشته باشند؛ چرا که هزینه‌هایی در حد ۲۰۰ هزار دلار مطرح است و بدون حمایت اسپانسر چنین امکانی وجود ندارد.
دبیر فدراسیون تنیس در ادامه به موفقیت‌های اخیر تنیسورهای ایرانی اشاره کرد و گفت: ماندگار فرزامی موفق شد رنکینگ جهانی کسب کند. همچنین علی یزدانی در مسابقات صربستان نمایش درخشانی ارائه داد. فدراسیون از ورزشکاران در دو مرحله حمایت می‌کند؛ نخست در مرحله اعزام و سپس در صورت کسب نتایج مطلوب حمایت مضاعف انجام می‌دهد. بنابراین هر بازیکن تیم ملی که برنامه مشخص ارائه کند از حمایت فدراسیون برخوردار می‌شود.
کشاورز در خصوص اعطای پاداش به قهرمانان نیز توضیح داد: جایزه نقدی تورهای جهانی بر اساس جدول از پیش تعیین‌شده پرداخت می‌شود و نیازی به درخواست بازیکنان ندارد. به‌عنوان مثال علی یزدانی در تهران حدود چهار تا پنج هزار یورو جایزه نقدی دریافت کرد و علاوه بر آن فدراسیون نیز پاداش جداگانه‌ای برای او در نظر گرفت. پس از قهرمانی در تور جهانی تهران یزدانی از فدراسیون خواست بخشی از این جایزه صرف هزینه اقامت او در صربستان شود و بخش دیگر به‌صورت نقدی پرداخت شود که این موضوع با تعامل مثبت میان فدراسیون و ورزشکار به‌خوبی عملی شد.
وی در پایان درباره آینده میزبانی ایران توضیح داد: پس از وقفه‌ای که به‌دلیل تصمیم فدراسیون جهانی ایجاد شد میزبانی‌ها به‌تدریج در حال بازگشت است. در حال حاضر مسابقات به‌صورت نشنال کلوز با حضور بازیکنان ایرانی اما با امتیاز جهانی برگزار می‌شود. پیش‌بینی ما این است که تا دو ماه آینده همه رویدادها به حالت اولیه بازگردد و از نیمه دوم سال مجدداً میزبان مسابقات بین‌المللی باشیم.