نورنیوز-گروه بین‌الملل: طرح اشغال غزه در حالی تصویب شده که ارتش اسرائیل، پس از ماه‌ها بمباران و عملیات زمینی، نه توانسته حماس را از بین ببرد و نه ساختار مقاومت را فروبپاشد. فرماندهان ارتش بارها در جلسات داخلی هشدار داده‌اند که نیروها دچار فرسودگی شدید شده‌اند، تجهیزات زرهی نیاز به تعمیرات فوری دارند و مهمات در حال کاهش است. حتی «هرتزی هالوی» رئیس ستاد کل ارتش تل‌آویو اذعان کرده که ادامه جنگ، جان اسیران اسرائیلی را به خطر می‌اندازد. با این حال، نتانیاهو در یک حرکت سیاسی، به جای توقف یا بازنگری راهبرد، دستور پیشروی به سوی اشغال کامل غزه را داده است؛ اقدامی که بیش از آنکه تصمیمی نظامی باشد، تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر شکست‌های میدانی و فرار از فشارهای داخلی است.
پاکسازی قومی در پوشش «امنیت‌سازی»
بر اساس اطلاعات منتشرشده، اجرای این طرح به کوچاندن بیش از ۹۰۰ هزار فلسطینی از شهر غزه به منطقه «مواصی» در غرب خان‌یونس منجر خواهد شد؛ جابه‌جایی‌ای که هیچ زیرساخت انسانی و بهداشتی برای آن فراهم نشده و عملاً ده‌ها هزار خانواده را در شرایط غیرقابل زیست رها خواهد کرد. سازمان همکاری اسلامی این اقدام را با شدیدترین لحن محکوم و آن را نمونه آشکار جنایت جنگی و پاکسازی قومی خوانده است. کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز خواستار توقف فوری این طرح شده و هشدار داده که ادامه محاصره و اشغال، فاجعه انسانی موجود را به نقطه غیرقابل بازگشت خواهد رساند. چنین اقدامی، در ادبیات حقوق بین‌الملل، مصداق بارز جرم علیه بشریت است و می‌تواند زمینه‌ساز پیگرد مقامات اسرائیلی در دادگاه‌های بین‌المللی شود.
بحران انسانی و مسئولیت اخلاقی جهان
غزه هم‌اکنون در محاصره کامل قرار دارد؛ کمبود شدید مواد غذایی، فروپاشی نظام بهداشت، شیوع بیماری‌های واگیردار و قطع خدمات اساسی، زندگی بیش از دو میلیون انسان را در معرض تهدید فوری قرار داده است. سازمان ملل و نهادهای بشردوستانه هشدار داده‌اند که هرگونه عملیات اشغالگرانه، حتی در کوتاه‌مدت، به مرگ هزاران غیرنظامی دیگر منجر خواهد شد. با وجود این هشدارها، نتانیاهو مدعی است که پس از اشغال، «کمک‌های بشردوستانه» را تنها به مناطقی خارج از حوزه درگیری ارائه خواهد کرد؛ اقدامی که نه‌تنها با اصول بی‌طرفی در امدادرسانی مغایرت دارد، بلکه آشکارا با هدف فشار بر غیرنظامیان برای ترک خانه‌هایشان طراحی شده است.
جنگ فرسایشی و خطر گسترش جبهه‌ها
اشغال غزه در نگاه نخست شاید به معنای کنترل جغرافیایی بر این باریکه باشد، اما واقعیت میدانی چیز دیگری است. تجربه جنگ‌های شهری در لبنان و غزه نشان داده که مقاومت می‌تواند حتی در شرایط اشغال، با عملیات نامتقارن، هزینه‌های انسانی و اقتصادی سنگینی بر ارتش اشغالگر تحمیل کند. این طرح، اسرائیل را نه به امنیت بیشتر، بلکه به یک جنگ فرسایشی چندجبهه‌ای سوق خواهد داد. تنش‌ها در مرز لبنان رو به افزایش است و هرگونه عملیات گسترده در غزه می‌تواند جبهه شمالی را شعله‌ور کند. بدین ترتیب، اسرائیل خود را درگیر جنگی خواهد کرد که دامنه آن از جنوب لبنان تا قلب سرزمین‌های اشغالی کشیده می‌شود.
فروپاشی جبهه سیاسی و انزوای جهانی
واکنش‌های بین‌المللی به این تصمیم، موجی از محکومیت‌ها را به همراه داشته است. بلژیک سفیر اسرائیل را احضار کرده، وزیر خارجه هلند هشدار داده که تل‌آویو در حال از دست دادن کامل اروپا است، و رئیس شورای اروپا اعلام کرده که این تصمیم روابط بروکسل و تل‌آویو را تحت تأثیر جدی قرار خواهد داد. عربستان نیز با صدور بیانیه‌ای تند، سیاست‌های اشغالگرانه اسرائیل را نشانه بی‌اعتنایی به پیوند ملت فلسطین با سرزمین‌شان دانسته است. این حجم از مخالفت‌های رسمی، نشانه روشنی از آغاز انزوای دیپلماتیک اسرائیل حتی در میان متحدان سنتی‌اش است.
فقدان راهبرد «روز بعد»؛ غزه به باتلاق دائمی بدل می‌شود
بزرگ‌ترین ضعف این طرح، فقدان کامل چشم‌انداز برای آینده غزه پس از اشغال است. نتانیاهو ادعا کرده که قصد ندارد مستقیماً بر غزه حکومت کند و این منطقه را به نیروهای عربی «غیرتهدیدکننده» تحویل خواهد داد، اما هیچ کشوری در منطقه چنین مسئولیتی را نپذیرفته است. این خلأ راهبردی، نشان می‌دهد که اشغال صرفاً یک حرکت کوتاه‌مدت برای نمایش قدرت داخلی است، نه بخشی از یک طرح جامع امنیتی.
نتیجه آن، فرو رفتن اسرائیل در یک باتلاق امنیتی و سیاسی خواهد بود که خروج از آن نه آسان و نه کم‌هزینه است.
هزینه‌های داخلی و فرسایش مشروعیت
در داخل اسرائیل نیز مخالفت‌ها در حال افزایش است. «یائیر لاپید» رئیس اپوزیسیون، این تصمیم را یک «فاجعه» توصیف کرده و هشدار داده که اشغال بی‌هدف غزه، همان چیزی است که حماس می‌خواهد: محاصره اسرائیل در زمینی بی‌انتها و بدون طرحی برای آینده. این صدای مخالفت از درون ساختار سیاسی اسرائیل، نشان‌دهنده عمق شکاف و بحران اعتماد به رهبری سیاسی است. تداوم این مسیر می‌تواند به اعتراضات اجتماعی گسترده، کاهش اعتماد به ارتش و فرسایش سرمایه اجتماعی رژیم بینجامد.
نورنیوز