نورنیوز-گروه بین‌الملل: ۶ اوت ۱۹۴۵، روزی است که نام هیروشیما برای همیشه در حافظه جمعی بشر به‌عنوان نماد ویرانی هسته‌ای ثبت شد. بمب اتمی آمریکا نه‌تنها یک شهر، بلکه بنیان‌های اخلاقی جهان را هدف گرفت. این اقدام آشکارا نشان داد که قدرت‌مداران می‌توانند در پی اهداف ژئوپلیتیک، اصول انسانی را قربانی کنند. هیروشیما صرفاً یک رویداد تاریخی نیست؛ بلکه هشداری است ماندگار که یادآوری می‌کند انحصار تسلیحات کشتار جمعی در دستان معدودی کشور، خطری همیشگی برای امنیت جهانی است.
استاندارد دوگانه؛ چالش مشروعیت اخلاقی
با گذشت دهه‌ها، آمریکا نه‌تنها از گذشته خود ابراز ندامت نکرده، بلکه امروز مدعی رهبری اخلاقی جهان است. این در حالی است که به‌عنوان بزرگ‌ترین دارنده زرادخانه هسته‌ای، حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای را برای خود محفوظ می‌دارد و همان حق را از دیگران سلب می‌کند. چنین رفتاری، نه‌فقط اصول حقوق بین‌الملل، بلکه اعتماد میان ملت‌ها را نیز خدشه‌دار می‌کند. این استاندارد دوگانه، عملاً مفهوم عدالت بین‌المللی را به ابزاری در خدمت منافع یک‌جانبه‌گرایانه بدل کرده است.
ایران و حق هسته‌ای صلح‌آمیز
ایران، به‌عنوان کشوری عضو معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، همواره بر ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای خود تأکید داشته است. با این حال، فشارهای سیاسی، تحریم‌ها و حتی اقدامات خرابکارانه علیه تأسیسات هسته‌ای، بیانگر آن است که آمریکا و متحدانش هیچ مرزی میان فعالیت‌های مشروع و تهدیدآمیز قائل نیستند. این رویکرد نه‌تنها امنیت منطقه را تهدید می‌کند، بلکه انگیزه کشورها برای پیگیری استقلال فناورانه و انرژی بومی را افزایش می‌دهد.
درس‌های هیروشیما برای امروز
پیام اصلی هیروشیما، ضرورت جهانی‌سازی تعهد به حذف کامل سلاح‌های اتمی است. اما در عمل، سیاست هسته‌ای آمریکا مسیر معکوس را طی می‌کند؛ گسترش توان بازدارندگی برای خود و محدودیت برای دیگران. این تناقض آشکار، بذر بی‌اعتمادی و بی‌ثباتی را در روابط بین‌الملل می‌کارد. در دنیایی که خطر تقابل‌های هسته‌ای بیش از هر زمان دیگری جدی است، بازخوانی این تجربه تاریخی و ایستادن در برابر استانداردهای دوگانه، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای امنیت پایدار جهانی است.