نورنیوز-گروه سیاسی: محمد علی مهتدی در یادداشتی نوشت: «روایت اول از آنچه رخ داده این بود که نیروهای احمد الشرع، جولانی سابق و حاکم فعلی دمشق، برای واداشتن اهالی این استان به پیوستن به حاکمیت دمشق به شهر سویداء حمله کرده و پس از درگیری با گروه های مسلح دروزی کشتارهائی به راه انداخته و با تراشیدن سبیل علمای دروزی و پرت کردن عمامه هایشان به آنها توهین کرده اند. در این شرایط بود که شیخ حکمت هجری، شیخ عقل سویداء ، در شرایط تهدید وجودی، حکم جهاد داد و از همه ساکنان خواست اسلحه در دست بگیرند و از موجودیت دروز در برابر مهاجمان دفاع کنند. کشتار وحشتناکی به راه افتاد. یک خانواده دروزی در خانه شان قتل عام شدند.
خیابان ها و کوچه ها پر از اجساد کشته های دوطرف شد. خبرنگاران گزارش دادند که بیش از ۲۰۰ جسد در بیمارستان شهر مشاهده شده است. انتشار کلیپ های مربوط به این رویدادها احساسات و خشم دروزی های شهر مجدل شمس در بلندی های جولان و نیز اقلیت دروزی ساکن در فلسطین اشغالی را بر انگیخت بطوری که ساکنان مجدل شمس با تخریب دیواره سیمی و عبور از آن، برای کمک به ساکنان سویداء راهی آنجا شدند. در فلسطین اشغالی نیز اقلیت دروزی با بستن راه ها و سوزاندن لاستیک به عنوان اعتراض، خواهان دخالت ارتش اسرائیل برای حمایت از ساکنان سویداء گشتند. کلیپ هائی نیز در شبکه های مجازی پخش شد که هزاران فرد مسلح سوار بر خودروهای مختلف در جاده ها عازم سویداء هستند. پس از این بود که نیروی هوائی ارتش صهیونیسستی به مواضع نیروهای احمد الشرع حمله برد و آنها را عقب راند.
اما روایت های بعدی واقعیت های دیگری را نشان می داد. طبق این روایت ها، پس از خروج نیروهای جولانی از سویداء، حدود ۵۰۰۰ نفر از عشایر بدوی و سنی مذهب منطقه حوران در استان "درعا" در جنوب سوریه به شهر سویداء و روستاهای اطراف آن حمله بردند و به کشتار و درگیری با دروزی ها پرداختند. ضمنا، بمباران نیروهای جولانی نیز در داخل سویداء نبوده بلکه در شمال شهر زمانی صورت گرفته که این نیروها از خط مورد توافق بین دمشق و سویداء عبور کردند.
کدام خط مورد توافق؟ بر اساس آنچه از رسانه های صهیونیستی درز کرده در دیداری که روز شنبه ۲۱ تیر ماه جاری بین هیأت سوریه به ریاست احمد الشرع و هیأت اسرائیلی در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان ، صورت گرفته دولت خودخوانده احمد الشرع پذیرفته که یک منطقه عاری از سلاح در جنوب سوریه در اختیار اسرائیل قرار گیرد بطوری که نیروهای ، به اصطلاح، ارتش سوریه از خط مشخصی در جنوب تجاوز نکنند و در مقابل، رژیم صهیونیستی حاکمیت دولت احمد الشرع بر کل سوریه را بپذیرد تا بعدا تماس ها بین دو طرف در جهت عادی سازی روابط و پیوستن سوریه به پروژه ابراهام ادامه یابد. نکته دیگر اینکه ۵۰۰۰ نفر از عشایر بدوی در حوران خود به خود جمع نمی شوند تا به سویداء حمله کنند بلکه طرف مشخصی باید این امر را سازماندهی و کارگردانی کند. گزارش ها نشان داد همان شخصی که از سوی احمد الشرع مسئول هماهنگی با رژیم صهیونیستی بود، با دادن مبالغی به سران عشایر این افراد را سازماندهی و روانه سویداء کرده و پس از آن خود به عنوان استاندار جدید وارد این شهر شده و کنترل اوضاع را در دست گرفته است.
از جزئیات یاد شده این نتیجه مهم حاصل می شود که رژیم صهیونیستی خود با برنامه ریزی های دقیق، شرایط تهدید وجودی برای اقلیت ها را فراهم می آورد و درلحظه مناسب خود با ادعای حمایت از اقلیت ها به عنوان منجی آنها وارد اقدام نظامی می شود و کنترل اوضاع را در دست می گیرد.
البته این بار، ارتش صهیونیستی تنها به حمایت از دروزی های سویداء و بمباران نیروهای جولانی بسنده نکرد بلکه ساختمان ستاد نیروهای مسلح سوریه دردمشق را ویران و ورودی قصر الشعب ( کاخ ملت)، محل اقامت احمد الشرع را نیزمورد حمله قرار داد بطوریکه الشرع به دستور ترکیه ، با افراد خانواده اش، کاخ را به مقصد نامعلومی ترک کرد. نیروی پیاده نظام صهیونیستی نیز از استان قنیطره تا روستای قطنا در ۱۰ کیلومتری دمشق پیشروی کردند و نشان دادند که به سادگی می توانند پایتخت سوریه را اشغال کنند.
این را هم یادآوری کنیم که استفاده از نیروهای اعراب بادیه نشین در منطقه حوران تازگی ندارد. در ژوئیه سال ۲۰۱۲ نیز پس از انفجار اطاق بحران در دمشق که به کشته شدن تعداد زیادی از فرماندهان از جمله سرلشکر داود راجحه، فرمانده ارتش، و آصف شوکت، رئیس دستگاه امنیتی سوریه، انجامید، تعداد ۶۰۰۰ نفر از نیروهای همین اعراب بادیه نشین از استان درعا برای سرنگونی دولت بشار اسد به سمت دمشق حرکت کردند که البته در آن شرایط سردار حاج قاسم سلیمانی بلافاصله وارد عمل شد و با تشکیل چند خط دفاعی در جنوب دمشق، اعراب مهاجم را عقب راند و طرح رژیم صهیونیستی و چند کشور عرب برای سرنگونی دولت سوریه را خنثی کرد. صبح دیروز، شنبه، احمد الشرع از مخفیگاه خود بیانیه عجیبی صادر کرد که ضمن "تشکر ازقهرمانی های نیروهای اعراب بدوی" خواستار آتش بس در سویداء شد و افزود که "برخی جهات بین المللی از ما خواسته اند که با ارسال نیرو اوضاع را در آنجا آرام کنیم".
گوئیا اعراب بدوی را خودش به سویداء اعزام نکرده و نیروهای خودش هیچ دخالتی در آنچه روی داده نداشته اند. واضح است که مقامات ترکیه با آمریکا تماس گرفته اند تا با فشار بر اسرائیل، آن را وادار به پذیرش آتش بس نماید! نتیجه دیگری که از رویداد های سویداء گرفته می شود واقعیتی است که بارها به اثبات رسیده وآن این است که رژیم صهیونیستی به هیچ تفاهم و قراردادی پایبند نیست و دیدیم که قرارداد خود با احمد الشرع در باکو را خیلی زود زیر پا گذاشت.
تمام اقدامات احمد الشرع و حامیانش در دست یافتن به مشروعیت، چه ملاقاتش با ترامپ در عربستان سعودی و چه پیام های دوستانه ای که برای رژیم صهیونیستی فرستاده بیفایده بوده و نتیجه ای به بار نیاورده است. از مدت ها پیش، تحلیلگران و صاحبنظران پیش بینی کرده اند که سوریه صحنه درگیری و کشمکش بین ترکیه و اسرائیل خواهد شد. به نظر می رسد که حوادث سویداء آغاز این رقابت و کشمکش است که به احتمال قوی ادامه خواهد یافت و شواهد نشان می دهد که ترکیه بازنده این بازی است.
همگان در موضعگیری های رسمی روی لزوم وحدت و یکپارچگی سوریه تاکید می کنند. ولی آیا چنین چیزی امکانپذیر است؟ مشکل این است که آنچه از آن به عنوان ارتش و نیروهای امنیتی سوریه یاد می‌شود، یک ارتش نظامی و منضبط نیست بلکه مجموعه ای از افراد ده ها گروه تکفیری خارجی است که دیگران را تکفیر و قتل عام می کنند.
آنها در اسفند گذشته بسیاری از علوی های ساکن ساحل را به خاک و خون کشیدند و رفتار آنها با دروزی های سویداء را نیز مشاهده کردیم. این در حالیست که رژیم صهیونیستی با ادعای حمایت از اقلیت ها می کوشد سوریه را تجزیه کند و نیروی مؤثری برای مقابله با آن در صحنه وجود ندارد. بسیاری از سوری ها اکنون حسرت روزهای دولت بشار اسد را می خورند و بازگرداندن وحدت و یکپارچگی به سوریه به آرزوئی می ماند که تحقق آن به یک معجزه نیاز دارد.»