نورنیوز-گروه بین‌الملل: سوریه، پس از بیش از یک دهه جنگ داخلی و فشارهای منطقه‌ای و بین‌المللی، اکنون در موقعیتی متزلزل قرار دارد؛ نه در وضعیت جنگ کامل، نه در مسیر صلح پایدار. در چنین شرایطی، زمامداران فعلی این کشور کمتر نشانی از عزم جدی برای بازسازی مستقل و احیای اقتدار ملی از خود بروز داده‌اند. آنچه از تحرکات سیاسی و امنیتی آنان برداشت می‌شود، بیش از آنکه معطوف به بازیابی ظرفیت‌های دفاعی و زیرساختی باشد، متوجه جلب رضایت بازیگران خارجی، به‌ویژه آمریکا و اسرائیل است؛ روندی که عملاً به تضعیف اراده ملی و تعلیق حقوق حاکمیتی انجامیده است. با این‌حال، اسرائیل همچنان با تکرار حملات به زیرساخت‌های نظامی سوریه، نه‌تنها حق حاکمیت این کشور را نقض می‌کند، بلکه عمداً مسیر بازسازی و بازگشت ثبات را نیز هدف قرار داده است. این حملات که در تضاد آشکار با اصول منشور ملل متحد و قواعد حقوق بین‌الملل قرار دارند، به‌روشنی مصداق دخالت مستقیم در امور داخلی یک کشور مستقل محسوب می‌شوند؛ دخالتی که بیش از هر چیز، بر تحقیر نظم منطقه‌ای و تثبیت منطق تجاوز استوار است.
سیاست امنیتی اسرائیل؛ الگویی برای بی‌ثباتی مستمر
اسرائیل ادعا می‌کند که این حملات برای جلوگیری از تهدیدات آتی انجام می‌شود، اما در عمل، این رفتار چیزی جز بازتولید دائمی ناامنی و بحران در منطقه نیست. دکترین پیش‌دستانه اسرائیل مبتنی بر مفهومی خطرناک است: نابود کردن هر آنچه ممکن است در آینده تهدیدزا شود، حتی اگر در حال حاضر بی‌خطر و قانونی باشد.
چنین نگاهی به امنیت، پایه‌های نظم بین‌المللی را متزلزل می‌کند. اگر هر کشوری بر مبنای حدس و گمان، به سرزمین همسایه حمله کند، هیچ اصل حقوقی یا انسانی باقی نخواهد ماند. این سیاست باید صریح و قاطع مورد انتقاد و محکومیت قرار گیرد.
صلح بدون استقلال؛ نسخه تحمیلی و ناقص تل‌آویو
اسرائیل با این حملات، پیامی روشن به کل منطقه ارسال می‌کند: تنها صلحی پذیرفتنی است که در آن طرف مقابل فاقد توان دفاعی باشد. این رویکرد، در حقیقت ترویج نوعی صلح تحمیلی و بی‌ثبات است که در آن استقلال نظامی کشورها حذف می‌شود.
چنین سیاستی نه تنها صلح‌ساز نیست، بلکه زمینه‌ساز تشدید خصومت‌هاست. اگر صلح به معنای خلع قدرت و نظارت خارجی باشد، نمی‌توان آن را پایدار یا مشروع دانست. کشورهای منطقه حق دارند از خود دفاع کنند و این حق، نباید با تفسیر ناعادلانه امنیت اسرائیل زیر پا گذاشته شود.
مسئولیت جامعه جهانی؛ پایان دادن به بی‌عملی
سکوت بسیاری از بازیگران بین‌المللی در برابر حملات اسرائیل به خاک سوریه، به این رژیم جسارت بیشتری داده است. ادامه این روند، نه‌تنها تهدیدی علیه امنیت سوریه، بلکه الگویی خطرناک برای سایر نقاط بحران‌خیز جهان خواهد بود.
جامعه جهانی، به‌ویژه نهادهای حقوق بشری و کشورهای مؤثر، وظیفه دارند نسبت به نقض مکرر حاکمیت ملی سوریه واکنش نشان دهند. اگر این روند مهار نشود، مفهوم صلح و امنیت منطقه‌ای عملاً به ابزاری در اختیار قدرت‌های نظامی متجاوز بدل خواهد شد.