نورنیوز - گروه بین الملل: کارین کناسیل در این مصاحبه درباره فشارهایی که در دوران وزارت خارجه اتریش بر او وارد شد، گفت: «از روز اول من را به یهودستیزی متهم می‌کردند، به‌عنوان یک مقام رسمی اجازه سفر به اسرائیل نداشتم و البته برای من مهم نبود، شما با متهم کردن فردی به یهودستیزی، او را در اذهان عمومی از لحاظ اخلاقی تخریب می‌کنید. شیوه فکری صهیونیسم با ملی‌گرایی آلمانی در قرن نوزدهم یکی است.»
او ادامه داد:«آن دسته از افرادی که یک نمایش رسانه‌ای علیه من طراحی کردند، من را متهم کردند که تفکر صهیونیسم را با ملی‌گرایی سوسیالیستی یکی دانسته‌ام. اگر یک مرد جای من بود، به‌جای متهم کردن او به یهودستیزی، یک روایت جنسیت زده از او درست می‌کردند. خداروشکر یک زن هستم و فقط به یهودستیزی و جادوگری متهم شده‌ام.»
ساختار نظامی بدون مرز رژیم صهیونیستی
کناسیل به موضوع عدم به رسمیت شناخته شدن مرزهای رژیم صهیونیستی اشاره کرد و گفت: «اسرائیل به‌طور عامدانه از مرزکشی رسمی خویشتنداری می‌کند تا بتواند به‌عنوان یک نظام سیاسی بدون مرز، در جهت توسعه مرزهای خود از طریق اقدام نظامی و اشغالگری، اقدام کند.»
او افزود:«اسرائیلی‌ها همواره گفته‌اند که تا در جنگ هستیم نمی‌توانیم مرزهای خود را رسمی کنیم. اما این ادعا کذب است، اسرائیل توافقات بسیاری دارد که در آن مرزهای او مشخص شده است. اسرائیل یک ساختار نظامی بدون مرز است. آمریکا نیز در قرن نوزدهم چنین کشوری بود. این دسته از کشورها مرزی ندارند و تا جایی که امکان داشته باشد، خواستار توسعه مرزهای خود هستند.»
مواضع رژیم صهیونیستی درباره مرزهای خود و واکنش سازمان ملل
وزیر خارجه پیشین اتریش به رویکرد رژیم صهیونیستی نسبت به تعیین مرزهای خود اشاره کرد:«همواره برای من سوال بود که چرا اسرائیل مرزهای خود را تعیین نمی‌کند. سازمان ملل متحد در نوامبر ۱۹۴۷ مرزهای اسرائیل را مشخص کرد، اما در طول جنگ‌های عربی، بن گوریون (نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی) به نماینده اسرائیل در سازمان ملل گفت که هرگز مرزهای اسرائیل را تعیین نکن، همه چیز در میدان جنگ و با اقدام نظامی مشخص خواهد شد.»
کناسیل ادامه داد:«حتی مرزهای ادعایی ۱۹۶۷، مرزهای مشخص شده نیستند، این خطوط، خطوط آتش‌بس هستند. مرزها باید توافق شده باشند و هرگز چنین اتفاقی رخ نداده است. اسرائیل همواره به این بهانه که به‌دنبال حفظ امنیت خود است، مناطقی همچون کانال سوئز، جولان و رود اردن را تصرف کرده است.»
طرح اسرائیل بزرگ و جاه‌طلبی‌های ارضی
او درباره طرح اسرائیل بزرگ اظهار داشت: «اسرائیل در اواخر ۱۹۷۰ نیز با استفاده از بهانه‌های دینی و مذهبی دنبال تصرف سرزمین‌های بیشتر و طرح اسرائیل بزرگ بود. هیچکس نمی‌داند اسرائیل بزرگ چه مرزی دارد و از کجا آغاز می‌شود و پایان آن کجاست.»
کناسیل همچنین با اشاره به خشم رژیم صهیونیستی از سازمان ملل متحد گفت: «این خشم، تناقضی نمادین است. سازمان ملل متحد، حامی شکل‌گیری و دلیل ایجاد اسرائیل بود. اما از ابتدای شکل‌گیری اسرائیل، این رژیم از سازمان ملل متحد و نهادهای آن بیزار بود.»
او افزود: «بن گوریون حتی سازمان ملل متحد را سازمان متحد پوچی‌ها خواند و این نشان دهنده تنفر عمیق اسرائیل از سازمان ملل متحد است. حتی از روز اول، اسرائیل هیچ علاقه‌ای به همکاری با سازمان ملل متحد نداشت. مشروعیت حقوقی اسرائیل توسط سازمان ملل متحد تأمین شد و اکنون اسرائیل در اقدامی تناقض‌آمیز، ارزشی برای سازمان ملل متحد قائل نیست.»
انتقاد تند کارین کناسیل از گروسی و نقش سیاسی آژانس انرژی اتمی
وزیر خارجه پیشین اتریش همچنین با اشاره به رویکرد سیاست زده «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تأکید کرد: «مدیرکل کنونی آژانس به این نهاد بین‌المللی آسیب زده است. مدیران کل پیشین آژانس، یعنی "محمد مصطفی البرادعی" و "هانس بلیکس" همواره مسیری دشوار را طی می‌کردند.»
او افزود: «برای مدیرکل آژانس بودن، یک فرد باید شخصیت و شهامت داشته باشد. هانس بلیکس در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳، زمانی که آمریکا به دنبال حمله به عراق بود، او همه تلاش خود را کرد تا نشان دهد عراق سلاح کشتار جمعی ندارد و هیچ سندی برای این ادعا وجود ندارد. گروسی چنین تعهدی ندارد. او به وظایف آژانس پایبند نیست.»
آمریکا با ادعای «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی مبنی بر وجود سلاح کشتار جمعی در عراق، به این کشور تجاوز نظامی کرد.
وزیر خارجه سابق اتریش در ادامه گفت‌وگوی خود با پرس تی‌وی افزود: «چندین هفته قبل، مقامات ایران اعلام کردند که به اطلاعات و اسناد محرمانه اسرائیل دست پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد گروسی نقشی شک برانگیز دارد.»
کناسیل تصریح کرد: «گروسی با عدم اعلام واضح اینکه ایران در حال توسعه سلاح‌های هسته‌ای نیست، پادمان‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را به خطر انداخت. او زمانی که مهم بود و باید صحبت می‌کرد، ساکت ماند. وظایف او پیچیده نیست. او باید حقایق را اعلام و اطلاعات کذب را رد کند. او هرگز چنین کاری نکرد و موضعی صریح نداشت. گروسی هرگز در گزارش خود اعلام نکرد که در ایران سلاح هسته‌ای وجود ندارد.»
ایران و شاه راه سیاسی جدید
وزیر خارجه پیشین اتریش همچنین گفت: «برای ایرانیان و خواسته آن‌ها برای مذاکره و تعامل احترام بسیاری قائل هستم. اگر اکنون یک مقام ایرانی بودم، از مسیر سیاسی قدیمی استفاده نمی‌کردم. سازمان‌های همچون سازمان همکاری شانگهای وجود دارد که تمام هدف آن‌ها امنیت و انرژی است. در این سازمان‌ها کشورهای همچون چین و روسیه، کشورهایی با روابط دراز مدت با ایران حضور دارند.»
او افزود: «ایران باید به ساختارهای و شاهراه‌های سیاسی تازه، از جمله در شرق نگاه کند.»