نورنیوز-گروه بین‌الملل: غرب آسیا بار دیگر درگیر توطئه‌ای پیچیده و چندلایه شده که در آن، تروریسم نه‌تنها تهدیدی امنیتی بلکه ابزاری برای مهندسی نظم منطقه‌ای جدید از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. با تشدید حملات به غزه و ادعای نابودی ساختارهای مقاومت، گروه‌هایی مانند «تشکیلات تروریستی یاسر ابوشباب» با پشتیبانی مستقیم اسرائیل فعال شده‌اند.
منابع صهیونیستی همچون تایمز اسرائیل از تجهیز این گروه‌ها با سلاح‌های غنیمتی از حماس خبر داده‌اند. همزمان، رسانه‌های غربی در تلاشند تا این گروه‌ها را به عنوان گزینه‌ای جایگزین و قابل مشروعیت‌بخشی مطرح کنند؛ سناریویی که شباهت زیادی با تجربه «تحریرالشام» در سوریه دارد.
مهندسی بحران در سوریه، لبنان و عراق بستر تازه این بازی خطرناک، سوریه و لبنان است. حذف نام تحریرالشام از فهرست تروریستی آمریکا، سفر رسمی وزیر خارجه انگلیس به دمشق پس از ۱۴ سال، و انتشار گزارش‌هایی از همکاری جولانی با اسرائیل، همگی حاکی از تطهیر سیستماتیک تروریست‌هایی است که اکنون نقش یک ابزار دیپلماتیک را بازی می‌کنند.
همزمان، فشارهای فزاینده به لبنان برای خلع سلاح حزب‌الله و تحریک درگیری‌های قومی در طرابلس، زنگ خطری برای امنیت ملی این کشور است. در عراق نیز فعالیت مجدد داعش در سایه حضور نظامی آمریکا، و تحرکات در اقلیم کردستان نشان می‌دهد که پروژه تروریسم پروری تا قلب عراق نیز گسترش یافته است.
تروریسم ابزاری برای مذاکره یا مقدمه جنگ؟ با وجود تبلیغات رسانه‌ای غرب در مورد مذاکرات با ایران، عراق و سوریه، نشانه‌ها حاکی از آن است که این دیپلماسی تنها پوششی برای بازسازی ساختارهای تروریستی در منطقه است.
حملات اخیر به مراکز هسته‌ای ایران، تجاوزات پهپادی به طرابلس، و بمباران تاسیسات دفاعی عراق، مؤید این موضوع است که ایالات متحده و اسرائیل به‌دنبال احیای ابزارهای نیابتی برای مهار مقاومت منطقه‌ای و تحمیل روندهای سازش‌گرایانه‌اند.
این راهبرد، بر پایه هم‌افزایی عملیات‌های تروریستی با پروژه‌های رسانه‌ای در جهت تطهیر این گروه‌ها استوار است؛ اقدامی که نه‌تنها ایران بلکه کل منطقه را در معرض تهدیدی جدی قرار می‌دهد.
مسئولیت جهانی در برابر تروریسم بازتولیدشده تحرکات اخیر فراتر از یک تهدید منطقه‌ای، به مثابه هشداری برای امنیت بین‌المللی است. همان‌گونه که پس از ۱۱ سپتامبر، جهان از سیاست‌های دوگانه آمریکا آسیب دید، امروز نیز سیاست فریب و تقویت گروه‌های تروریستی در منطقه، می‌تواند دامنه تهدید را به اروپا، آفریقا و فراتر از آن گسترش دهد.
اگر جهان امروز نسبت به فتنه‌انگیزی تروریسم غربی-صهیونیستی در غرب آسیا بی‌تفاوت بماند، باید در آینده‌ای نه چندان دور، هزینه بی‌عملی امروز را با بحران‌های امنیتی فراگیر پرداخت کند. ضرورت امروز، نه مذاکره با عاملان تروریسم، بلکه شکل‌گیری جبهه‌ای بین‌المللی علیه این پروژه پرهزینه و مرگ‌آفرین است.