نورنیوز-گروه حوادث: این حادثه تلخ صبح روز ۲۴ آذر ۱۴۰۳ در خانه‌ای مسکونی واقع در یکی از محله‌های جنوبی شهر تهران رخ داد. در آن روز، مادر کودک با حالتی مضطرب دختر دوساله‌اش را به بیمارستان منتقل کرد و مدعی شد که فرزندش هنگام بازی با پسرخاله‌اش زمین خورده و دچار ضربه مغزی شده است.
اما معاینات اولیه پزشکان و گزارش پزشکی قانونی، خلاف این ادعا را نشان داد. طبق اعلام رسمی، هیچ اثری از ضربه یا آسیب فیزیکی بر بدن کودک مشاهده نشد و علت اصلی مرگ، مسمومیت با متادون عنوان شد.
پس از افشای حقیقت، مادر و خاله کودک برای بازجویی به دادسرای جنایی تهران احضار شدند. در ابتدا هر دو نفر ادعا کردند که دختر خردسال، به‌طور تصادفی شربت متادون متعلق به شوهرخاله‌اش را خورده است. شوهر خاله کودک فردی معتاد بود که گهگاه از متادون استفاده می‌کرد.
اما حقیقت تلخ‌تر از این روایت بود. در ادامه تحقیقات، مادر کودک به قتل اعتراف کرد و گفت:
«دخترم بی‌تابی و گریه می‌کرد. چشمم به قرص متادونی افتاد که زیر بخاری افتاده بود. ناگهان تصمیم گرفتم آن را در آب حل کنم و به او بدهم تا آرام شود. اصلاً تصور نمی‌کردم که این کار منجر به مرگش شود. حالا از کاری که کردم به‌شدت پشیمانم.»
با اعتراف صریح مادر، اتهام او به مباشرت در قتل عمدی تغییر یافت و به دستور قاضی محسن اختیاری، بازپرس شعبه چهارم دادسرای امور جنایی تهران، وی بازداشت شد. خواهر او نیز به دلیل پنهان‌کاری اولیه، تحت بازجویی قرار دارد.
این پرونده همچنان در حال بررسی است و کارشناسان اجتماعی هشدار داده‌اند که نگهداری و مصرف آزادانه داروهای ترک اعتیاد نظیر متادون در منازل، می‌تواند به فجایعی جبران‌ناپذیر منجر شود؛ همچون مرگ تلخ این کودک دوساله که قربانی ناآگاهی و تصمیم لحظه‌ای مادرش شد.