نورنیوز – گروه سیاسی: رژیم صهیونیستی در گرماگرم حملات تجاوزکارانه‌ی خود به نقاط مختلف میهن‌مان، با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرده است که روند هشداردهی قبل از حملات موشکی خود را تغییر می‌دهد و احتمالا این بازه‌ی ادعایی را از 30 دقیقه به 10 دقیقه یا کمتر کاهش می‌دهد! این رفتار فریبکارانه که به سیاست اعلام تخلیه پیش از حمله مشهور است به خلاف ظاهرش از شاخص‌ترین مصادیق رفتارهای غیرانسانی صهیونیست‌هاست.
اعلام تخلیه ساکنان شهر یا منطقه‌ای پیش از حمله نظامی، به خودی‌خود و به تنهایی، نشانه‌ای از رعایت اصول انسان‌دوستانه است. اما وقتی پای تروریسم دولتی از نوع رژیم صهیونیستی وسط باشد، همین اقدام هم به ابزاری برای توجیه کشتار، فریب رسانه‌ها و گمراه‌کردن افکار عمومی تبدیل می‌شود. هشدارهایی که نه‌تنها نجات‌بخش نیستند، بلکه در بسیاری موارد، مقدمه‌ای برای یک جنایت بزرگ‌تر هستند. این سیاست نه تنها مانع تلفات غیرنظامی نمی‌شود، بلکه حتی در بسیاری موارد، بهانه‌ای برای گسترش حملات، مشروع‌سازی کشتار، و پاکسازی مناطق مسکونی به شمار می‌رود. سیاست اعلام تخلیه، در عمل ابزار تسلط روانی بر جمعیت غیرنظامی است. مردم را با هشدارهای ناگهانی و پیام‌های تهدیدآمیز در وضعیت اضطراب دائم قرار می‌دهد، اعتماد آن‌ها را به هر نوع اطلاعات رسمی از بین می‌برد و آن‌ها را در تصمیم‌گیری دچار سردرگمی می‌کند. در چنین شرایطی، یک هدف دوگانه دنبال می‌شود: تحمیل بی‌ثباتی اجتماعی و فروپاشی نظم مدنی در میان شهروندان؛ تسهیل حملات بعدی با کاهش هزینه سیاسی و بین‌المللی آن. به عبارت دیگر، با خالی شدن شهرها و محله‌ها، ارتش اسرائیل می‌تواند با توجیه نبودِ غیرنظامیان، عملیات نظامی سنگین‌تری انجام دهد و از زیر فشار سازمان‌های حقوق بشری نیز خارج شود.
ابزار جنگ روانی، نه انسان‌دوستی
در بسیاری از حملات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی، از جمله در جنگ‌های ۲۰۲۱، ۲۰۲۳ علیه غزه، و همین حملات اخیر به ایران، پیش از حمله به مناطق هدف، پیام‌هایی به‌صورت اس‌ام‌اس، تماس تلفنی یا اعلامیه هوایی و رسانه‌ای منتشر می‌شود با این مضمون: «برای حفظ جان خود محل را ترک کنید.» در نگاه اول، این هشدارها نشانه رعایت اصول حقوق بشری به‌نظر می‌رسد؛ اما شواهد متعدد نشان می‌دهد که این پیام‌ها در بیشتر موارد، یا اساسا زمان کافی برای تخلیه نمی‌دهند، یا به طور کلی مسیر امنی برای فرار باقی نمی‌گذارند، و یا حتی گاه بهانه‌ای برای گسترش حملات به مناطق وسیع‌تر می‌شوند.
نمونه ها و مصادیق فراوانی برای هریک از این شواهد می‌توان ارائه داد. مثلا در جریان بمباران مدرسه سازمان ملل در غزه در سال ۲۰۱۴ ، اسرائیل مدعی شد به پناهندگان هشدار داده بود اما اسناد سازمان ملل خلاف آن را ثابت کرد. بیش از ۱۵ کودک در خواب کشته شدند. یا مثلا در حملات سنگینی که چندی پیش به رفح انجام شد، اسرائیل اعلام کرد ساکنان منطقه تخلیه شده‌اند، اما تصاویر دلخراش از سوختن کودکان و زنان در چادرهای پناهگاه، نشان داد هشدار یا داده نشده یا بسیار دیر بوده است. یا در برخی مناطقی که خود ارتش اسرائیل آن‌ها را برای آوارگان «امن» اعلام کرده بود، ساعاتی بعد هدف بمباران قرار گرفتند. گزارش الجزیره و نیویورک‌تایمز این تناقض را مستند کردند.
فریب حقوقی در برابر چشم جهان
در حقوق بین‌الملل، هشدار قبلی می‌تواند نشانه رعایت اصل تفکیک میان اهداف نظامی و غیرنظامی باشد. اسرائیل با تکرار این ادعا، سعی دارد از مسئولیت حقوقی شانه خالی کند. اما وقتی این هشدارها عملیاتی، معتبر و مؤثر نباشند، نه‌تنها رعایت قانون محسوب نمی‌شوند، بلکه خود تخلفی مضاعف‌اند ؛ فریبی برای گریز از پاسخگویی.
تحلیلگران نظامی معتقدند این شیوه، یک «تکنیک عملیات روانی» است. یعنی ارتش اسرائیل با ظاهر‌سازی اخلاقی، اهداف متعددی را دنبال می‌کند: تضعیف روحیه شهروندان و ایجاد سردرگمی در بین غیرنظامیان، تحمیل رعب و بی‌اعتمادی در میان جمعیت، کاهش فشار بین‌المللی از طریق ادعای "هشدار قبلی"، و تطهیر چهره خود در رسانه‌ها و افکار عمومی غربی از جمله این اهداف است.
سیاست اعلام تخلیه در جنگ‌های رژیم صهیونیستی، بیش از آن‌که برای نجات غیرنظامیان باشد، به‌عنوان ابزاری برای جنگ روانی، مهندسی افکار عمومی و پوشش رسانه‌ای استفاده می‌شود. در واقع، اسرائیل با این حربه می‌خواهد اولا چهره‌ای قانون‌مدار و «متفاوت» از خود در رسانه‌های غربی نشان دهد، ثانیا هم‌زمان بهانه‌ای دست‌وپا کند برای بمباران محله‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها، و در نهایت، با پاکسازی مناطق مسکونی از جمعیت، زمین‌سوخته‌ای امن برای اشغال و تخریب ایجاد کند. در واقع تصویر واقعی جنگ، پشت پیام‌های تلفنی و هشدارهای بی‌ثمر پنهان شده است.
نورنیوز