نورنیوز ـ گروه سیاسی: جواد بخشی الموتی استاد دانشگاه علوم تحقیقات و فرهنگیان و مسئول مرکز رسانه و ارتباطات اجتماعی سازمان بسیج اساتید، در یادداشتی نوشت: «منابع رسمی و رسانه‌هایی چون صداوسیما و شبکه المیادین از عملیات گسترده اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران علیه رژیم صهیونیستی خبر داده‌اند؛ عملیاتی که از منظر سبک و سیاق یادآور نفوذ و جمع‌آوری اطلاعات از سوی رژیم صهیونیستی در داخل ایران است و بارها نتانیاهو با همین اسناد، مجمع عمومی سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به بازی گرفته است. حالا در شرایطی که رژیم اسرائیل خود را در میان دیوارهای حفاظتی چندلایه حبس کرده است، این عملیات ضربه‌ای دردناک بر پیکر شکننده آن محسوب می‌شود.
دستیابی به هزاران سند حساس از جمله اطلاعات پروژه‌های هسته‌ای و تأسیسات راهبردی اسرائیل می‌تواند پاسخی محکم به این اقدامات باشد و این نوع و حجم از اطلاعات می‌تواند موجودیت رژیم صهیونیستی را بیش از گذشته به خطر بیندازد.
این عملیات بنا بر شواهد و تحلیل‌های منتشرشده ترکیبی از نفوذ میدانی، عملیات سایبری و الکترونیکی بوده که عمق آن، بسیاری از ناظران امنیتی را غافلگیر کرده است. صحت این اطلاعات بیانگر شکست راهبردی در لایه‌های پیچیده اطلاعاتی نه‌تنها برای رژیم اسرائیل، بلکه برای سازمان سیا و برخی از سازمان‌های اطلاعاتی - امنیتی دیگر در غرب، شرق و منطقه است.
در فضای رقابت اطلاعاتی غرب آسیا چنین نفوذی نه فقط یک عملیات موفق، بلکه یک تغییر فاز در مواجهه اطلاعاتی میان ایران و رژیم اسرائیل به‌شمار می‌رود. اسرائیل که خود را صاحب یکی از پیچیده‌ترین ساختارهای امنیتی جهان می‌داند، طی سال‌های اخیر بارها از جانب ایران مورد ضربات غیرمنتظره قرار گرفته؛ اما این‌بار وسعت و نوع اطلاعات فاش شده، سطحی جدید از قدرت اطلاعاتی جمهوری اسلامی را به نمایش می‌گذارد. ازاین‌رو تغییر فاز برخورد اطلاعاتی با رژیم صهیونیستی می‌تواند دستگاه‌های امنیتی پشتیبان این رژیم را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
نکته کلیدی اینجاست که انتقال این حجم از اسناد آن‌گونه که منابع گفته‌اند، مدتی پیش انجام شده، اما به دلیل حساسیت فوق‌العاده و حجم اطلاعات، اعلام آن تا اطمینان کامل از انتقال امن به داخل کشور به تعویق افتاده است. این خود بیانگر عمق راهبردی عملیات، مدیریت دقیق در اجرای آن و درک امنیتی ایران از پیامدهای انتشار اطلاعات است.
با در نظر گرفتن این مؤلفه‌ها و با فجایعی که رژیم در منطقه رقم زده است، انتشار بخشی از این اطلاعات می‌تواند نفرت افکار عمومی جهان از این رژیم را تا چند برابر افزایش دهد.
در بُعد ژئوپلیتیک این رخداد می‌تواند شکاف ادراکی - محاسباتی میان تهران و تل‌آویو را برهم بزند. اسرائیل که همواره سعی داشته با نمایش توانایی اطلاعاتی‌اش - به‌ویژه در موضوع هسته‌ای ایران - در عرصه بین‌الملل دست بالا را داشته باشد، اکنون با یک شکست حیثیتی مواجه شده است. به‌ویژه آنکه بخشی از اسناد به حوزه‌ای بازمی‌گردد که تل‌آویو همواره از شفاف‌سازی درباره آن خودداری کرده است: تأسیسات هسته‌ای خود.
ابعاد فعالیت هسته‌ای، تعداد کلاهک‌های هسته‌ای و بهره‌گیری از توان هسته‌ای در سطوح پایین‌تر برای افزایش میزان تخریب در غزه و نکات دیگر می‌تواند بخشی از داده‌هایی باشد که در اختیار ایران قرار گرفته است و انتشار آن می‌تواند معادلات منطقه و حتی فضای حاکم بر مذاکرات هسته‌ای ایران را به واسطه نقش‌آفرینی سیاسی آژانس، تحت تأثیر قرار دهد.
جمهوری اسلامی اخیرا در یادداشتی در خصوص گزارش مدیرکل به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با عنوان «موافقت‌نامه پادمانی ان‌پی‌تی» در خصوص عبارت «مواد هسته‌ای ناشناخته و یا تجهیزات به شدت آلوده ناشی از برنامه هسته‌ای اعلام نشده» اعلام کرد که «مقام‌های امنیتی اخیرا سرنخ‌های بیشتری کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد خرابکاری و یا اقدام خصمانه در آلودگی آن مکان‌ها دخیل بوده است.»
حال این سوال مطرح می‌شود که آیا میان اطلاعات به دست آمده و این سرنخ ارتباطی وجود دارد؟ اگر چنین اسنادی در اختیار ایران باشد باید در انتظار یک «اطلاعات‌گیت» برای سازمان‌های مخوفی چون سیا و موساد باشیم.
سایه‌ای که از دیوار عبور کرد
این حادثه می‌تواند تأثیرات جانبی بر فضای مذاکرات هسته‌ای و تعاملات ایران با غرب داشته باشد. در شرایطی که برخی کشورها ایران را به عدم شفافیت متهم می‌کنند، انتشار گزینشی این اسناد می‌تواند به برگ برنده‌ای در فضای رسانه‌ای و دیپلماتیک تبدیل شود. البته در سوی دیگر نقش‌آفرینی نتانیاهو در جنگ اوکراین و جنگ‌طلبی و فعالیت علیه مسکو می‌تواند مذاکرات مسکو - کی‌یف را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
ازاین‌رو این اطلاعات و انتشار گزینشی آن روندهای جاری جهان را از مسیر فعلی خارج خواهد کرد. در نهایت آنچه اهمیت دارد، نه‌تنها اطلاعات به دست آمده، بلکه پیام راهبردی آن است: جمهوری اسلامی ایران علاوه بر توان نظامی و بازدارندگی نظامی، از قدرت اطلاعاتی مؤثری برخوردار است که می‌تواند بازدارندگی جدیدی در معادلات منطقه ایجاد کند. این اتفاق، به درستی «ضربه اطلاعاتی» نام گرفته؛ چراکه امنیت ادعاشده رژیمی را به چالش کشیده که بر پایه تفوق اطلاعاتی خود بنا شده است و این اقدام مانند شکست هیمنه گنبد آهنین، جبران‌پذیر نیست.»