نورنیوز-گروه بین الملل: بامداد روزی که روسیه انتظارش را نداشت، پهپادهای اوکراینی از اعماق خاک روسیه برخاستند و در عملیاتی که ۱۸ ماه برنامه‌ریزی شده بود، قلب راهبردی نیروی هوایی روسیه را نشانه گرفتند. به‌گفته منابع اوکراینی، این حمله دست‌کم ۴۰ فروند بمب‌افکن را در چند پایگاه از شمالی‌ترین نقاط روسیه تا نزدیکی پایتخت هدف قرار داده و خسارات قابل‌توجهی به زیرساخت‌های نظامی وارد کرده است.
تصاویر منتشرشده از سوختن بمب‌افکن‌های توپولف ۹۵ در باند فرودگاه‌ها و گزارش‌هایی از آتش‌سوزی در فرودگاه‌های بلایا، اولنیا، دیاگیلوو و ایوانوو، روایتگر ابعاد گسترده این عملیات است. اما نکته کلیدی‌تر، نحوه اجرای این حمله است: پهپادهایی که نه از مرز، بلکه از خاک روسیه برخاسته‌اند و ساختار دفاعی- امنیتی روسیه را به چالش کشیدند.
با فاصله ۶۱۰۰ کیلومتری میان ایرکوتسک و اوکراین، دیگر تردیدی نیست که اوکراین موفق شده زیرساخت‌های عملیاتی خود را در داخل روسیه مستقر کند یا دست‌کم همکاری محلی را جلب نماید. کانال‌های خبری روسیه مدعی‌اند که برخی حملات از کامیون‌هایی در نزدیکی پایگاه‌ها هدایت شده است، مسئله‌ای که حتی فرضیه نفوذ عمیق امنیتی را محتمل‌تر می‌کند.
در همین حال، هم‌زمان با این عملیات پهپادی، انفجار یک قطار حامل سوخت و تجهیزات نظامی در ملیتوپل، بار دیگر شریان لجستیکی روسیه در جنوب اوکراین و ارتباط با کریمه را مختل کرده است. هدف قرار گرفتن این مسیر، که پل پشتیبانی جنگی روس‌ها در جبهه زاپوریژیا محسوب می‌شود، نشان می‌دهد عملیات اخیر صرفاً یک پیام نمایشی نبوده، بلکه در راستای یک راهبرد ترکیبی و چندوجهی طراحی شده است.
واکنش کرملین نیز به‌وضوح نشان‌دهنده تغییر فاز در برخورد با تحولات است. پوتین با اعلام اینکه «دیگر هیچ خط قرمزی وجود ندارد» و «اوکراین حکم مرگ خود را امضا کرده»، عملاً از ورود به مرحله‌ای بی‌قاعده و بدون محدودیت در جنگ با اوکراین خبر می‌دهد. این موضع‌گیری می‌تواند به معنی استفاده از تسلیحات سنگین‌تر یا حتی حرکت به سمت عملیات متقابل فراتر از جبهه‌های جنگ فعلی باشد.
در این میان، نیروی هوایی اوکراین نیز مدعی شده روسیه در پاسخ، شب گذشته با ۴۷۲ پهپاد به خاک این کشور حمله کرده است؛ رقمی که در صورت تأیید، بزرگترین عملیات پهپادی روسیه از زمان آغاز جنگ تلقی خواهد شد. چنین تقابلی، نشانگر شدت گرفتن تنش‌ها در ابعادی است که ممکن است حتی پای کشورهای ثالث را نیز به معادله جنگ باز کند.
حملات اخیر اوکراین را می‌توان نقطه عطفی در جنگ دانست؛ نه فقط به‌خاطر خسارات وارده به ارتش روسیه، بلکه به دلیل تغییری که در ماهیت جنگ رخ داده است: از نبرد در مرزها، به نبرد در عمق خاک روسیه. این تغییر ژئوپلیتیکی و روانی، ممکن است آغازگر مرحله‌ای از جنگ باشد که پایان آن، دیگر در کنترل هیچ‌یک از طرفین نباشد.