نورنیوز-گروه سیاسی: احتمال وقوع این سناریو حدود ۵ درصد است. با وجود افزایش تهدیدات لفظی از سوی اسرائیل، آمریکا تمایلی به درگیری جدید در منطقه ندارد، مگر آنکه ایران به‌صورت ناگهانی سطح غنی‌سازی یا فعالیت‌های هسته‌ای خود را به‌طور چشمگیری افزایش دهد. همچنین، پیامدهای منطقه‌ای چنین درگیری‌ای، عاملی بازدارنده محسوب می‌شود.
اما سناریوی خوشبینانه توافق جامع و کنترل‌شده است.
در این حالت، غنی‌سازی در سطح پایین زیر ۵ درصد با پذیرش رسمی غرب ادامه می‌یابد و نظارت‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی افزایش پیدا می‌کند. تحقق این سناریو مستلزم اراده سیاسی قوی در دو طرف است. احتمال وقوع این امر حدود ۲۰ درصد است.
با توجه به بی‌اعتمادی عمیق میان طرفین، مخالفت بخشی از نخبگان سیاسی آمریکا و مقاومت اصولگرایان در ایران، دستیابی به این توافق دشوار است. با این حال، در صورت بروز گشایش‌های دیپلماتیک غیرمنتظره یا ارائه طرح‌های جدید، احتمال وقوع آن افزایش می‌یابد. سناریوی محتمل توافق موقت و محدود است.
توافق بر تعلیق غنی‌سازی بالای ۵ درصد در ازای تعلیق تحریم‌های مشخص نظیر تحریم‌های نفتی و بانکی. این سناریو برای هر دو طرف منافع کوتاه‌مدت دارد و بدون هزینه سیاسی سنگین قابل دستیابی است. احتمال وقوع آن نیز حدود ۶۰ است. این گزینه به‌دلیل مزایای متقابل از جمله کاهش تنش‌ها، تمایل آمریکا به بهبود نسبی اقتصاد بدون تغییر سیاست‌های کلان، محتمل‌ترین سناریو محسوب می‌شود. سناریوی تداوم وضعیت موجود به معنی ادامه بن‌بست تا یک سال آینده نیز مطرح است.
در این سناریو، وضعیت کنونی بدون تغییر باقی می‌ماند و مذاکرات در بن‌بست فعلی تا یک سال آینده ادامه می‌یابد. احتمال وقوع حدود ۱۵ درصد است. با توجه به تمایل نداشتن طرفین به پذیرش ریسک‌های سیاسی، احتمال تمدید بن‌بست وجود دارد. این سناریو هرچند کم‌هزینه است اما خطر افزایش تنش‌های بلندمدت را در پی دارد.