نورنیوز-گروه بین الملل: تازه ترین گزارش منتشرشده از سوی «Global Firepower» در سال ۲۰۲۵ نسان می دهد که ایران با در اختیار داشتن ۲۵ فروند زیردریایی، در جایگاه چهارم بزرگ‌ترین ناوگان زیردریایی‌های نظامی جهان قرار گرفته است؛ جایگاهی که از بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و دارای پیشینه نظامی قدرتمند مانند ژاپن (۲۴ فروند)، کره‌جنوبی (۲۲ فروند) و هند (۱۸ فروند) فراتر است. جایگاه ایران در این رتبه‌بندی نه‌تنها از نظر عددی قابل توجه است، بلکه با توجه به شرایط ژئوپولیتیکی و نوع تهدیدات پیرامونی، اهمیت راهبردی بیشتری پیدا می‌کند.
ایران در یکی از حساس‌ترین نقاط دریایی جهان یعنی تنگه هرمز قرار دارد؛ گذرگاهی که بخش بزرگی از انرژی جهان از آن عبور می‌کند. توانمندی زیرسطحی ایران در چنین منطقه‌ای، به‌مثابه یک بازوی بازدارنده و مؤثر در برابر تهدیدات احتمالی عمل می‌کند و نقشی حیاتی در توازن قوا در خلیج فارس دارد. در حالی‌که آمریکا (۷۰ فروند)، روسیه (۶۳ فروند) و چین (۶۱ فروند) سه کشور برتر از نظر تعداد زیردریایی هستند و ناوگان‌های آنها عمدتاً متکی به فناوری‌های پیشرفته با برد عملیاتی بالا هستند، ناوگان زیردریایی ایران بیشتر بر شناورهای سبک، چابک و مناسب برای عملیات در آب‌های کم‌عمق استوار است.
این انتخاب، نه به‌دلیل ضعف، بلکه به‌عنوان یک راهبرد تطبیقی در برابر محدودیت‌های محیط عملیاتی در خلیج فارس، طراحی شده است. حضور ایران در جمع پنج کشور اول این فهرست، نشان‌دهنده آن است که راهبردهای دفاعی کشور به‌ویژه در حوزه دریایی، با رویکردی هدفمند و مبتنی بر بازدارندگی هوشمندانه طراحی شده‌اند. ایران با اتکا به توان بومی‌سازی، تولید زیردریایی‌هایی مانند کلاس «غدیر»، «فاتح» و اخیراً «بعثت»، توانسته شکاف فناورانه را کاهش داده و به استقلال نسبی در این حوزه دست یابد.
در نهایت، برتری نسبی ایران در حوزه توان زیرسطحی، بیش از آنکه صرفاً در عدد و رقم نمود داشته باشد، در تأثیرگذاری راهبردی آن در معادلات منطقه‌ای و توانایی تحمیل هزینه به دشمن در صورت درگیری نظامی نهفته است. این جایگاه باید در چارچوب بازدارندگی فعال، تقویت دفاع پیش‌دستانه، و توسعه قدرت بازدارنده در سطح منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تحلیل شود.