نورنیوز-گروه بین الملل: ۱- در طول این 20 ماه، شمار شهدای فلسطینی در غزه از ۶۰ هزار نفر عبور کرده است که بنا به گزارش‌های رسمی، بیش از ۷۰ درصد آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. این ارقام و تصاویر دلخراش منتشرشده از آن، نه‌تنها وجدان جهان را جریحه‌دار کرده، بلکه چهره رژیم اشغالگر را برای بسیاری از مردم دنیا، از یک قربانی مدعی دفاع، به نماد جنایت تبدیل کرده است.
جنبش‌های دانشجویی در آمریکا و اروپا که در دهه‌های گذشته اغلب مواضعی نسبتاً خنثی نسبت به مسأله فلسطین داشتند، اکنون به صحنه‌هایی از فریاد «آزادی فلسطین» و «تحریم اسرائیل» تبدیل شده‌اند. دانشگاه‌هایی مانند هاروارد، کلمبیا، ییل، آکسفورد و سوربن، شاهد اعتصاب‌ها، تحصن‌ها و برپایی چادرهای حمایت از غزه بوده‌اند و در یک کلام، نسل جوان غرب، امروز برخلاف روایت‌های رسمی، خود را در کنار کودکان کشته‌شده در اردوگاه رفح می‌بیند، نه در کنار ژنرال‌های اسرائیلی.
در این میان، مرزبندی مهمی در حال شکل‌گیری است: تفکیک میان یهود و صهیونیسم.
میلیون‌ها نفر در سراسر جهان با دین یهود مشکلی ندارند و حتی در بسیاری از تظاهرات‌ها، خاخام‌های یهودی ضدصهیونیست حضور پررنگ دارند اما آنچه امروز هدف اعتراض قرار گرفته، پروژه سیاسی ـ نظامی صهیونیسم است که به نام دین؛ آپارتاید، اشغال، تروریسم، نسل‌کشی و جنایات فجیع علیه بی‌گناهان را توجیه می‌کند.
البته اسرائیل در برابر این موج خشم جهانی، به تاکتیک قدیمی خود بازگشته است: «برچسب یهودستیزی». رسانه‌های رسمی این رژیم با پوشش هدفمند تظاهرات‌ها سعی دارند چهره معترضان را افراطی، نژادپرست و ضدیهود معرفی کنند. بنیامین نتانیاهو بارها در سخنرانی‌های خود اعتراضات ضدصهیونیستی را با نازیسم مقایسه کرده و از دولت‌های غرب خواسته با معترضان برخورد شدید امنیتی کنند.
این سیاست هم برای جلوگیری از فشار سیاسی به اسرائیل طراحی شده و هم برای انحراف افکار عمومی جهان از جنایت‌هایش در غزه.
اسرائیل تلاش می‌کند هرگونه انتقاد از اشغالگری یا کشتار غیرنظامیان را به عنوان تهدیدی برای یهودیان جهان معرفی کرده و از آن بهره‌برداری تبلیغاتی کند اما این تلاش‌ها دست‌کم در میان مردم با شکست مواجه شده و اثر معکوس گذاشته است.
۲- در همین فضای ضدصهیونیستی، خبر هلاکت ۲ تن از کارمندان سفارت اسرائیل در واشنگتن به دست یک جوان شریف 31 ساله آمریکایی اهل شیکاگو، موجی از واکنش‌ها را به همراه داشت. هرچند جزئیات رسمی حادثه هنوز به طور کامل اعلام نشده اما بسیاری از ناظران این رویداد را نتیجه مستقیم نفرت‌افروزی اسرائیل از طریق جنایت‌هایش در غزه می‌دانند.
این حادثه، فارغ از عامل آن، پیامی مهم دارد: خشونت حتی اگر در غرب آسیا باشد، در سایر نقاط دنیا بی‌پاسخ نمی‌ماند. احساس بی‌عدالتی، بویژه در نسل جوان و آگاه جهان می‌تواند به شکل‌های مختلف از کنشگری اجتماعی تا حتی اقدامات فردی و خشونت‌آمیز نمود یابد و تا زمانی که اسرائیل به کشتار مردم بی‌گناه در غزه ادامه دهد، نمی‌تواند انتظار امنیت کامل حتی در خاک متحدترین کشور خود، آمریکا را داشته باشد.
در حالی که دولت‌های غرب، بویژه آمریکا، تاکنون حمایت مالی، تسلیحاتی، سیاسی و رسانه‌ای خود را از اسرائیل حفظ کرده‌اند اما موج فزاینده مخالفت‌های مردمی، آنان را در موقعیت دشواری قرار داده است.
در اروپا فشارها رو به افزایش است. در آلمان، فرانسه، انگلیس و هلند، مخالفت با اسرائیل دیگر محدود به اقلیت‌های مهاجر نیست. بسیاری از شهروندان بومی این کشورها نیز در اعتراضات شرکت می‌کنند و خواهان توقف فروش تسلیحات به اسرائیل و بازنگری در روابط دیپلماتیک هستند.
نتیجه این تحولات آن است که رژیم اسرائیل که سال‌ها با اتکا به حمایت غربی‌ها، خود را در موقعیت «مشروع» و «بی‌خطر» می‌دید، اکنون بیش از هر زمان دیگری احساس انزوا می‌کند.
۳- بر اساس نظرسنجی‌های مؤسسات آمریکایی، برای نخستین‌بار درصد آمریکایی‌هایی که سیاست‌های اسرائیل در غزه را «غیرقابل قبول» می‌دانند از ۵۵ درصد فراتر رفت و این رقم در اروپا حتی بالاتر است و در برخی کشورها مانند ایرلند یا اسپانیا، اکثریت مردم خواهان قطع کامل روابط با اسرائیل و اخراج دیپلمات‌های رژیم از کشورشان هستند. در شبکه‌های اجتماعی، هشتگ‌هایی مانند FreePalestine، BoycottIsrael و GazaGenocide میلیون‌ها بار بازنشر شده است. ویدئوهای مربوط به کودکان شهید فلسطینی، بیمارستان‌های ویران و زنان عزادار، قلب میلیون‌ها نفر را در سراسر دنیا لرزانده و همه اینها اسرائیل را در یکی از بغرنج‌ترین موقعیت‌های تاریخ منحوس 77 ساله خود در عرصه بین‌الملل قرار داده است.
امروز دیگر روایت یک‌طرفه اسرائیل از «حق دفاع از خود» مورد پذیرش جهان نیست. حقیقت با صدای گریه کودکان غزه، اجساد سوخته آوارگان پناه‌گرفته در مدرسه «فهمی جرجاوی»، خاکستر بیمارستان‌های رفح و فریاد دانشجویان معترض در همه دنیا در حال بازگشت به صحنه جهانی است.