نورنیوز-گروه سیاسی: آنچه مسلم است این‌که ما دانش هستهای را برای اهداف صلح‌آمیز در نظر داریم و برای پیشرفت درحوزه‌های کشاورزی، انرژی، پزشکی و صنعت به آن نیازمندیم. بنابراین هرگونه تلاش برای محدود کردن بهره‌برداری صلح‌آمیز ما از دانش هستهای قطعا قابل پذیرش نیست.
البته تیم مذاکره‌کننده می‌تواند درباره درجه غنی‌سازی در مقابل رفع تحریم‌ها انعطاف نشان دهد اما تعطیلی کامل فعالیت‌های غنی‌سازی یا این‌که سوخت موردنیاز ازکشورهای دیگر دراختیار ما قرارگیرد، به دلیل آن‌که کشورهای غربی نشان داده‌اند قابل اعتماد نیستندبه هیچ‌وجه قابل قبول نخواهد بود.
پیشتربرای رآکتورتحقیقاتی تهران به سوخت ۲۰درصدی نیاز داشتیم و طبق معاهده NPT سازمان بین‌المللی انرژی اتمی باید این سوخت را در اختیار ما میگذاشت. قبلا دو بار سوخت ۲۰درصدی را در اختیار ما قرار داده بودند ولی وقتی مسائل سیاسی وارد قضیه شد و آژانس در قبال آن رفتار سیاسی از خود نشان داد جلوی انتقال این سوخت را گرفتند. همه مطلع بودند که این رآکتور تحقیقاتی پیش از انقلاب با حمایت آمریکا ایجاد شده و محصولات آن برای موضوعات پزشکی - به‌ویژه درمان بیماریهایی که مردم دربحث سرطان با آن درگیر بودند - مورداستفاده قرارمی‌گرفت.
بااین حال جلوی انتقال سوخت ۲۰درصدی گرفته شد.درآن زمان این محدودیت، دانشمندان جوان ما را مجبور کرد خودشان برای غنی‌سازی ۲۰درصدی اقدام کنند.بنابراین کشورهای غربی و آژانس امتحان خود را به‌خوبی پس ندادند طوری‌که شرط‌گذاری آنها بر توقف غنی‌سازی ما با عنوان ارائه سوخت مورد نیاز از خارج قابل اطمینان باشد.
زمانی‌که خودمان توانایی غنی‌سازی داریم حتما آن را انجام خواهیم داد و به هیچ‌وجه وعده‌هایی را که کشورهای غربی متخلف میدهند و ثابت شده به هیچ قانونی پایبند نیستند نمیپذیریم. مسأله هستهای ایران کاملا روشن است.
اگر طرف مقابل واقعا نگرانی‌هایی درباره فعالیت‌های هستهای نظامی داشته و دنبال رفع این نگرانی ازطریق تفاهم باشد، تیم مذاکره‌کننده ایران همراه کارشناسان فنی آمادگی دارد فرمولی را طراحی کند که این نگرانی‌ها برطرف شود. در مقابل باید راجع به رفع تحریم‌ها تضمین‌هایی داده شود. اگر قرار باشد بحث‌های دیگری جدا از موضوعات هستهای مطرح شود، باید بگوییم مواضع کشورمان از ابتدا مشخص بوده و شروط ظالمانه به هیچ عنوان پذیرفته نخواهد شد.
نه موضوع موشکی، نه فعالیت‌های پهپادی و نه قدرت دفاعی کشور قابل مذاکره نیست. این مسأله محدود به کشورهای منطقه غرب آسیا خواهد بود و کشورهای خارج از این منطقه نمیتوانند دخالتی در آن داشته باشند. بنابراین مواضع ما از ابتدا روشن بوده و تاکنون سه دور مذاکره انجام شده، چهارچوب‌هایی مورد گفت‌وگو قرار گرفته و دو طرف از روند مذاکره راضی بوده‌اند.
ادامه موفقیت این جریان به عملکرد طرف آمریکایی بستگی دارد. اگر واشنگتن دنبال رسیدن به تفاهمی باشد که منافع طرفین را تأمین کند، مسیر مذاکرات برای رسیدن به یک چهارچوب منطقی از موضع برابر باز خواهد بود ولی اگر کسانی بتوانند بر تصمیمگیریهای مقامات آمریکایی تأثیر بگذارند یا سیاستمداران واشنگتن رفتارهای متناقض و خواسته‌های غیرمنطقی داشته باشند، آنها از مسیر رسیدن تفاهم با کشور ما دور خواهند شد.