نورنیوز-گروه حوادث: اتفاقی تلخ که مهرماه سال ۱۴۰۳ در یکی از مناطق مسکونی تهران رخ داد، جدال لفظی و احساسی میان پدر و پسر به درگیری فیزیکی انجامید و در نهایت، با مرگ پسر جوان و بازداشت پدر پایان یافت.
براساس اعلام پلیس، در این حادثه مردی ۴۸ ساله در جریان مشاجره‌ای خانوادگی، با ضربه چاقو فرزند ۲۰ ساله‌اش را مجروح کرد. پسر جوان پس از انتقال به بیمارستان به دلیل شدت جراحات جان باخت.
در تحقیقات اولیه، پدر خانواده با پذیرش مسئولیت این حادثه تلخ، به قتل غیرعمد ناشی از عصبانیت و فشار روانی اعتراف کرد.
مادر مقتول در بازجویی‌ها گفت: «مدتی پیش خانه‌مان را عوض کرده بودیم اما پسرم با محل جدید سازگار نبود. دائم از پدرش می‌خواست خانه را بفروشد و به محله قبلی بازگردیم. آن شب من برای کمک به مراسم عروسی یکی از بستگان خانه را ترک کرده بودم. وقتی برگشتم، دوباره با مشاجره آن‌ها روبه‌رو شدم.»
وی افزود: «در خانه فقط من، همسرم، پسرم و دخترم بودیم. بعد از مدتی دامادم، دخترم را که حالش بد شده بود به درمانگاه برد و من ماندم تا پدر و پسر را آرام کنم، اما فایده نداشت. پسرم چاقویی که روی بوفه بود را برداشت و تهدید کرد خانه را ترک می‌کند. شوهرم برای جلوگیری از رفتن او جلوی در ایستاد، اما در لحظه‌ای پرتنش چاقو را از دست پسرم گرفت و ضربه‌ای زد که جانش را گرفت.»
پرونده پس از تحقیقات تکمیلی به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد، اما پیش از آغاز جلسه دادگاه، مادر مقتول که تنها ولی‌دم پرونده بود، با اعلام رضایت کامل و بی‌قید و شرط، مسیر پرونده را تغییر داد.
در جلسه دادگاه، متهم در حالی که چشمانش را به زمین دوخته بود گفت: «فشار زیادی روی من بود. فقط می‌خواستم پسرم آن شب از خانه نرود. نمی‌خواستم آسیبی ببیند یا بلایی سرش بیاید. وقتی ضربه را زدم، اصلاً متوجه نشدم چه کار کرده‌ام تا وقتی دیدم روی زمین افتاده... پشیمانم، خیلی.»
در پایان جلسه، با توجه به فقدان سابقه کیفری، ابراز ندامت، رضایت ولی‌دم و بررسی ابعاد انسانی ماجرا، قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری، این پدر را از جنبه عمومی جرم به یک سال و نیم حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت محکوم کردند.
رکنا