نورنیوز-گروه حوادث:آرمان عبدالعالی، نوجوان ۱۸ سالهای بود که نامش با یکی از پرحاشیه‌ترین پرونده‌های جنایی سالهای اخیر گره خورد؛ ماجرایی که در آن، دختری به نام غزاله ناپدید شد و هیچ‌گاه پیکرش پیدا نشد، اما در نهایت دستگاه قضایی بر مبنای قرائن، اظهارات اولیه و مستندات موجود، او را به عنوان قاتل شناخت و حکم قصاص صادر کرد.
به گزارش روزنامه همشهری در گفت‌وگو با محمود کیخا، قاضی صادرکننده حکم، و محمدحسین شاملو، وکیل مدافع آرمان، ابعاد پنهان این پرونده پر سر و صدا را بازخوانی کرده است.
شاملو، وکیل آرمان، ماجرای ورودش به پرونده را چنین توصیف میکند: «هم خانواده آرمان و هم خانواده غزاله برای وکالت مراجعه کردند، اما چون ابتدا پدر آرمان مراجعه کرده بود، وکالت او را پذیرفتم.»
او به روایت‌های متفاوت آرمان از روز حادثه اشاره میکند؛ روایاتی که از انکار کامل شروع شد و به سناریوهای گوناگون ختم شد: برخورد سر غزاله با میز، سقوط از پله‌ها، ضربه با میله بارفیکس و نهایتاً روایتی که شاملو آن را نزدیک‌ترین به واقعیت می‌داند؛ برخورد اتفاقی در راه‌پله. به گفته او، شواهد صحنه – از جمله لکه‌های خون زیر فرش و روی پادری – با این روایت همخوانی بیشتری دارد.
شاملو درباره سرنوشت جسد نیز گفت: «آرمان مدعی بود در پی ترس و نگرانی، پیکر غزاله را در چمدانی قرار داده و آن را کنار سطل زباله رها کرده است؛ اما پس از آن، هیچ‌کس از سرنوشت غزاله خبری نداشت. حتی شایعاتی درباره دیده شدن او در دوبی مطرح شد.»
اما قاضی کیخا، که در روند صدور حکم قصاص نقش کلیدی داشت، می‌گوید دلایل موجود برای صدور حکم کافی بود. او به اعترافات متهم، آثار خون، گزارش پزشکی قانونی و سایر شواهد اشاره میکند و می‌گوید: «اگرچه در مقاطعی شبهاتی درباره زنده بودن مقتول مطرح شد، اما این موارد برای تغییر نظر نهایی دادگاه کافی نبود.»
وی تأکید میکند که تلاش فراوانی برای جلب رضایت اولیای دم صورت گرفت، اما در نهایت این تلاش‌ها نتیجه نداد و حکم قصاص به اجرا درآمد.
پرونده آرمان عبدالعالی با اجرای حکم قصاص در حالی بسته شد که بسیاری از سؤال‌ها، از جمله مکان دقیق پیکر غزاله، همچنان بی‌پاسخ مانده است. با این حال، دستگاه قضایی بر اساس مستندات موجود به این نتیجه رسید که عدالت اجرا شده است؛ هرچند افکار عمومی هنوز با اما و اگرهایی درباره این پرونده مواجه است.
همشهری