نورنیوز-گروه بینالملل: اعلام ممنوعیت عبور کشتی‌های اسرائیلی از مسیرهای دریایی استراتژیک، نشان می‌دهد که مقاومت همچنان ابزارهای مؤثری برای فشار بر تل‌آویو در اختیار دارد. این تحول می‌تواند به‌عنوان مدلی برای سایر گروه‌های مقاومت عمل کند و معادلات آینده را تغییر دهد.
هم‌زمان با تلاش‌های دیپلماتیک گسترده برای کاهش تنش در غزه و حل بحران انسانی، آمریکا و متحدانش با ارائه تصویری تحریف‌شده از مذاکرات، سعی در ایجاد روایتی متفاوت دارند.
نشست‌های دوحه و ریاض، که با حضور مقامات اسرائیلی و آمریکایی برگزار شد، در حالی به عنوان گامی به‌سوی آتش‌بس معرفی می‌شود که در عمل، اقدامات صهیونیست‌ها در قطع برق غزه و مانع‌تراشی بر سر ورود کمکهای بشردوستانه، نشان‌دهنده استمرار سیاست‌های فشار حداکثری علیه فلسطینیان است.
در این میان، یمن با اتخاذ راهبردی نوین، به موازنه‌سازی در برابر این روند پرداخته و بار دیگر ممنوعیت عبور کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی را در دریای سرخ، دریای عرب و تنگه باب‌المندب اعلام کرده است. این اقدام که از سوی سخنگوی نیروهای مسلح یمن،سرتیپ یحیی اعلام شد، تلاشی برای اعمال فشار به اسرائیل جهت پایان دادن به محاصره غزه و ورود کمکهای بشردوستانه محسوب می‌شود.
کارآمدی دیپلماسی در برابر قدرت میدانی
در حالی که کشورهای غربی و برخی کشورهای عربی مسیر دیپلماسی را برای حل بحران پیشنهاد می‌کنند، تجربه مذاکرات پیشین نشان داده که بدون فشار میدانی، دیپلماسی راهی به‌سوی تحقق مطالبات مقاومت نخواهد داشت.
مذاکرات بین‌المللی، چه در سطح سازمان همکاری اسلامی و چه در چارچوب دیدارهای دوجانبه، تاکنون نتوانسته‌اند تغییری در رفتار اسرائیل ایجاد کنند. در مقابل، اقدامات نظامی و فشارهای اقتصادی از سوی محور مقاومت، همچون راهبرد یمن در بستن مسیرهای دریایی، ابزارهای مؤثرتری برای تحمیل هزینه بر صهیونیست‌ها بوده‌اند. سیاست‌گذاران در تل‌آویو و واشنگتن به این نتیجه رسیده‌اند که اسرائیل نمی‌تواند بدون عقب‌نشینی، بحران را مدیریت کند و این امر، نقش قدرت‌های منطقه‌ای را در معادلات آینده افزایش داده است.
آزمون قدرت‌نمایی محور مقاومت
اعلام ممنوعیت عبور کشتی‌های اسرائیلی از سوی یمن، پیامی روشن به تمامی طرف‌های درگیر در بحران خاورمیانه ارسال کرد که مقاومت نه‌تنها ضعیف نشده، بلکه توان عملیاتی خود را گسترش داده است. راهبرد یمنی‌ها، صرفاً اقدامی نمادین نیست، بلکه در چارچوب یک راهبرد گسترده‌تر برای فشار اقتصادی و محاصره معکوس اسرائیل قرار می‌گیرد.
این اقدام می‌تواند مدل عملیاتی جدیدی برای سایر گروه‌های مقاومت از جمله حزب‌الله لبنان و گروه‌های عراقی باشد که در ماه‌های گذشته به‌دلیل تحولات جنگ غزه، سیاست انتظار را در پیش گرفته بودند. در چنین فضایی، شکست سیاست‌های تحریمی و فشارهای آمریکا علیه انصارالله و سایر گروه‌های مقاومت، نشان‌دهنده ناکارآمدی راهبردهای سنتی غرب در مواجهه با تغییرات جدید منطقه‌ای است.
آینده تحولات: مذاکره یا مقاومت؟
توافقات دیپلماتیک معمولاً زمانی معنا پیدا می‌کنند که طرف مقابل، قدرت لازم برای تحمیل شرایط خود را داشته باشد. یمنی‌ها با اقدام اخیر خود، نشان دادند که قدرت لازم برای افزایش فشار اقتصادی و محدودسازی توان لجستیکی اسرائیل را دارند و قادر هستند این ظرفیت را به ابزاری مؤثر در مذاکرات تبدیل کنند.
از سوی دیگر، ورود آمریکا به مذاکرات مستقیم با حماس و پذیرش شروط این جنبش برای تبادل اسرا و خروج از غزه، حاکی از آن است که مقاومت توانسته ابتکار عمل را در دست بگیرد. هرچند این روند می‌تواند تنش‌های جدیدی ایجاد کند، اما نشان‌دهنده یک تغییر بنیادین در نظم منطقه‌ای است که در آن، تصمیم‌گیری دیگر در دست قدرت‌های فرامنطقه‌ای نخواهد بود.
نورنیوز