نورنیوز-گروه بین‌الملل: تحولات اخیر در ریف دمشق، به‌ویژه درگیری میان نیروهای وفادار به جولانی و گروه‌های دروزی، نشان‌دهنده مرحله‌ای تازه از بحران در سوریه است. در این میان، رژیم اسرائیل که همواره به دنبال گسترش نفوذ خود در سوریه بوده، اکنون در لباس یک ناجی ظاهر شده و مدعی حمایت از دروزی‌ها شده است. رژیم صهیونیستی که از سال ۱۹۷۴ تاکنون بارها توافقات مربوط به جولان را نقض کرده، این بار نیز درگیری‌های داخلی سوریه را بهانه‌ای برای تداوم اشغالگری خود قرار داده است. ارسال کمکهای به‌اصطلاح بشردوستانه به مناطق دروزی‌نشین و تهدید به اقدام نظامی در صورت ورود نیروهای جولانی به این مناطق، بخشی از راهبرد اسرائیل برای توجیه حضور غیرقانونی خود در سوریه است.
هدف اسرائیل چندپارگی سوریه است
رژیم صهیونیستی در طول بحران سوریه از گروه‌های شبه‌نظامی مختلف حمایت کرده است. اکنون نیز تل‌آویو با اتخاذ سیاستی جدید بدنبال تقویت تنش‌های قومی و فرقه‌ای است. در این چارچوب، حمایت از دروزی‌ها و تأکید بر خودمختاری مناطق کردی، دو لبه یک قیچی برای تضعیف یکپارچگی سوریه و ایجاد هسته های فعال تنش در این کشور است. تقویت درگیری‌های داخلی ضمن آن که زمینه‌ساز کاهش تمرکز حکومت سوریه بر مقابله با اشغالگری صهیونیست‌ها می‌شود باعث خواهد شد که نقش رژیم صهیونیستی به عنوان یک بازیگر مشروع و حامی اقلیت‌ها در سوریه توجیه شود.
سکوت معنادار غرب و برخی کشورهای منطقه نکته قابل‌توجه این است که مدعیان حمایت از سوریه یکپارچه و آزاد، در برابر این تحولات سکوت کرده‌اند. کشورهای غربی، ترکیه و برخی کشورهای عربی که در سال‌های گذشته به بهانه مبارزه با داعش و دفاع از حقوق بشر در سوریه مداخله کرده‌اند، اکنون در برابر اشغالگری آشکار اسرائیل و تلاش برای تجزیه سوریه هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. این وضعیت نشان‌دهنده یک طرح کلان‌تر برای بازطراحی نقشه سیاسی منطقه است، جایی که برخی بازیگران منطقه‌ای با ارائه وعده های رنگارنگ و امتیازات موقت در مسیری گام برمی‌دارند که در نهایت منجر به افزایش سلطه رژیم صهیونیستی بر خاورمیانه خواهد شد.
چالش‌های پیش رو
با توجه به تشدید تنش‌ها در ریف دمشق، یکی از چالش‌های مهم، امکان گسترش درگیری‌های داخلی به سایر مناطق سوریه است. گروه‌های مسلح وابسته به اسرائیل و دیگر قدرت‌های خارجی در تلاشند تا دامنه تنش‌ها را از جنوب سوریه به مناطق دیگر گسترش دهند و کشور سوریه را درگیر بحران‌های چندوجهی کنند. از سوی دیگر، تحرکات اسرائیل برای ایجاد پایگاه‌های اطلاعاتی و نظامی در نزدیکی جولان، نشان‌دهنده مرحله جدیدی از مداخله این رژیم در سوریه است.
همچنین، احتمال ورود بازیگران بین‌المللی به این بحران می‌تواند ابعاد ماجرا را پیچیده‌تر کند. ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی که پیش از این در سوریه حضور نظامی داشته‌اند، ممکن است با ادعای حمایت از اقلیت‌ها، سناریوی جدیدی را برای تضعیف یکپارچگی سوریه طراحی کنند. این در حالی است که روند عادی‌سازی روابط برخی کشورهای عربی با اسرائیل نیز می‌تواند به مشروعیت‌بخشی ضمنی به اقدامات این رژیم در سوریه کمک کند.
اقدامات لازم برای مقابله با بحران
تلاش برای حفظ وحدت داخلی و جلوگیری از تحریکات فرقه‌ای، یکی از مهم‌ترین راهکارهای مقابله با سناریوی تجزیه سوریه است.
در این رابطه تسریع در پیگیری فرایندهای سیاسی و برگزاری انتخابات سراسری به منظور فراهم سازی زمینه مشارکت همه اقوام، مذاهب و گروه‌های سیاسی در حکومت آینده ضروری ترین اقدامی است که می بایست برای حفظ انسجام داخلی و جلوگیری از تجزیه سوریه مد نظر حاکمان این کشور قرار گیرد
علاوه بر این در سطح بین‌المللی، لازم است سازو کارهای حقوقی و دیپلماتیک برای محکومیت اشغالگری اسرائیل و اقدامات غیرقانونی آن در جولان و جنوب سوریه فعال شود.این اقدامات می تواند ضمن ایجاد بازدارندگی در برابر گروهها و کشورهایی که بدنبال ایجاد بی‌ثباتی در سوریه هستند هزینه‌های هر گونه مداخله در این کشور را افزایش دهد.