نورنیوز-گروه بین الملل: ناتو از «کر استارمر» نخست‌وزیر بریتانیا خواهد خواست تا مخارج نظامی خود را در حوزه هوا و دفاع موشکی افزایش دهد و این درخواست طی سال جاری میلادی هنگامی که ائتلاف نظامی ناتو از اعضای خود بخواهد مناطقی را جهت تقویت دفاع جمعی خود در اولویت قرار دهند، رسما عنوان خواهد شد.
روزنامه «ساندی تایمز» روز یکشنبه و در گزارشی با استناد به برخی منابع نظامی می‌نویسد: «تعدادی از کشورهای عضو ناتو اخیرا نگرانی و ناامیدی خود را درباره این موضوع که بریتانیا در راستای محافظت از اروپا در برابر حملات موشکی دوربرد به اندازه کافی کمک نمی‌کند، ابراز کرده‌اند.»
هیات مستقلی که «بازنگری استراتژیک دفاعی» را رهبری می‌کند و به سفارش دولت انگلیس برای ارزیابی سلامت و جهت‌گیری آینده نیروهای مسلح این کشور انجام شده، عمیقا نگران «شکاف‌های دفاع موشکی بریتانیا» است.
انتظار می‌رود «جورج رابرستون» که سابقا وزیر دفاع انگلیس و دبیرکل ناتو بوده و در حال حاضر هیات مستقل مذکور را رهبری می‌کند به همراه «ریچارد بارونز» از فرماندهان ارشد سابق انگلیس بر «نیاز برای سرمایه‌گذاری بیشتر در حوزه دفاع بریتانیا» تمرکز کنند.
گفته می‌شود که پیش‌نویس طرح ناتو تحت عنوان «هدف توانمندی ۲۰۲۵» نیاز به سرمایه‌گذاری انگلیس در سیستم‌های دفاع هوایی جهت دفاع از زیرساخت‌های مهم این کشور مانند انرژی هسته‌ای، ایستگاه‌ها یا پایگاههای نظامی را افزایش دهد.
احتمال حمله موشکی به انگلیس در آینده
ساندی تایمز در این گزارش تاکید می‌کند: «مصاحبه‌هایی با چندین نفر از پرسنل‌های نظامی و کارشناسان دفاعی نشان داده که خطر فزاینده‌ای علیه بریتانیا و دارایی‌های نظامی آن در خارج وجود دارد و این درحالی است که کشورهایی نظیر چین، روسیه و ایران سریعا بر توسعه موشک‌های بالستیک خود مشغول هستند که می‌توانند با سرعت بالا از قاره‌ها عبور کنند.»
این روزنامه انگلیسی در ادامه با اشاره به توانمندی دفاع برخی کشورها نظیر ایران، روسیه و یمن و همچنین ضعفی که انگلیس با آن مواجه است، می‌نویسد: «کشتی‌های جنگی نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا در خطر حمله موشک‌های بالستیک پیشرفته‌تر هستند؛ موشک‌هایی که گروه‌هایی مانند حوثی‌ها (انصارالله یمن) دارند. همچنین، پایگاههای نظامی خارج از کشور و تاسیسات جاسوسی بریتانیا از جمله در قبرس، در معرض خطر فزاینده‌ای از سوی بازیگران غیردولتی و تروریست‌ها قرار دارند.»
ساندی تایمز در جریان مصاحبه با منابع نظامی آگاه گزارش می‌دهد: «این منابع ارشد هشدار می‌دهند که بریتانیا هم‌اکنون در خطر است و طی ۱۵ سال آینده، یک موشک بالستیک قادر خواهد بود از هر جایی در جهان به بریتانیا برسد. علاوه بر این، نیروی دریایی بریتانیا به عنوان بخشی از بازنگری استراتژی دفاعی خود، دولت را تحت فشار قرار می‌دهد تا با بودجه یک ناوشکن جایگزین برای دفاع از بریتانیا در برابر حمله موشکی بالستیک موافقت کند. همچنین طبق گفته‌های این منابع نظامی، هنگامی که تعهداتی مانند بازدارندگی هسته‌ای کنار گذاشته شود، بریتانیا تنها ۱.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف دفاع متعارف می‌کند.»
این رسانه انگلیسی بار دیگر تاکید می‌کند: «درحالی‌که جنگ اوکراین موجب شده تا کشورهای اروپایی به فکر خرید سیستم‌های دفاع هوایی بیشتر باشند، بریتانیا هیچ دفاع هوایی مستقر در زمین جهت محافظت از زیرساخت‌های حیاتی خود در برابر موشک‌های بالستیک ندارد؛ شکاف و ضعفی که برای جان هیلی، وزیر دفاع این کشور به دغدغه‌ای بدل شده است.»
«جیمز کارتلیج» وزیر دفاع سایه در انگلیس با اشاره به توانمندی ارتش یمن می‌گوید: «در وزارت دفاع بریتانیا نگرانی‌هایی نسبت به عملیات حوثی‌ها (انصارالله یمن) وجود دارد و شاید آنها با موشک‌های بالستیک پیچیده‌تر بتوانند کشتی‌های جنگی بریتانیا را هدف قرار دهند.»
بریتانیا قادر به رهگیری موشک‌ها در عملیات ایران علیه اسرائیل نبود
«ساندی تایمز» با اشاره به تحولات جاری در غرب آسیا که در پی تجاوزات رژیم صهیونیستی به غزه در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شده و همچنین با اشاره به عملیات ایران علیه رژیم اشغالگر در ماه اکتبر سالی که گذشت، می‌نویسد: «اگرچه در عملیات نخست ایران علیه اسرائیل، بریتانیا توانست تعدادی از حملات موشکی را از آکراتاری، پایگاه نظامی این کشور در قبرس رهگیری کند، اما در عملیات دوم ایران علیه اسرائیل، نقش نیروی هوایی بریتانیا در تجسس و رهگیری محدود بود زیرا جت‌های جنگنده آن فاقد سیستم‌های موشکی است که بتواند موشک‌های بالستیک را رهگیری کند؛ موشک‌هایی که به دلیل سرعت و مسیرشان سخت‌ترین نوع موشک در سرنگونی محسوب می‌شوند.»
این رسانه انگلیسی بار دیگر توان و قدرت بالای کشورهایی مانند ایران، روسیه و چین را با یک کشور اروپایی مقایسه می‌کند و می‌نویسد: «ایران در حال حاضر دارای زرادخانه‌ای از حدود ۳۰۰۰ موشک بالستیک است که از جمله آنها عماد و قدر هستند که می‌توانند با سرعت ۴۶۰۰ مایل در ساعت حرکت کنند. روسیه نیز صدها موشک بالستیک قاره پیما (ICBM) در اختیار دارد. این کشور اخیرا موشک اورشنیک را در اوکراین امتحان کرده و می‌تواند ۱۰ برابر سرعت صوت به اهدافی در فاصله ۳۴۱۰ مایل برسد و این میزان برد برای رسیدن به کشورهای اروپایی به اندازه کافی طولانی است. علاوه بر این، چین و ایالات متحده نیز در یک رقابت تسلیحاتی قرار دارند تا موشک‌های هایپرسونیک خود را ارتقاء دهند؛ موشک‌هایی که در هوا مانور می‌دهند و انهدام آنها سخت‌تر است.»
یک منبع نظامی ارشد به ساندی تایمز گفت: «دلیلی که بریتانیا از چنین قدرتی برخوردار نیست، این بوده که به مدت ۳۰ سال هیچ‌کس فکر نکرده که آیا ما به چنین سیستم‌هایی نیاز داریم؟ شاید مردم فکر نکنند که بریتانیا در خطر است اما حقیقت ماجرا این است که در حال حاضر بریتانیا واقعا در خطر قرار دارد.»
این روزنامه انگلیسی می‌افزاید: «اخیرا گروه‌هایی نظیر حوثی‌ها (انصارالله یمن) به تسلیحات دوربرد دسترسی پیدا کرده‌اند و مانند ایران موشک‌های بالستیکی را به اسرائیل شلیک می‌کنند. اگرچه ارتش یمن موشکی را با آن برد ندارد که بتواند به بریتانیا حمله کند، اما ۲ پایگاه نظامی این کشور در قبرس به نگرانی فزاینده‌ای برای وزارت دفاع بریتانیا بدل شده است و به عنوان هدفی آسیب‌پذیر شناخته می‌شود.»
«ساندی تایمز» با اشاره به خطرات و تهدیدات دیگر علیه انگلیس می‌نویسد: «سایر کشورهای جنگ‌زده در خاورمیانه بسیار به بریتانیا نزدیک هستند. اگر یک گروه نظامی در لیبی با موشک‌های بالستیک کشورهای دیگر نظیر روسیه مجهز شوند، احتمالا تهدیدی علیه لندن محسوب می‌شود.»
یک منبع ارشد نظامی با بیان اینکه اگر موشک بالستیک از کشتی، زیردریایی یا هواپیما شلیک شود، بریتانیا از هر جهت ممکن است مورد حمله قرار بگیرد، می‌افزاید: «طی ۱۵ سال آتی، یک موشک بالستیک قادر خواهد بود از هر سویی در جهان به بریتانیا اصابت کند. اما حل این مشکل بسیار گزاف و هزینه‌بر است.»
بریتانیا برای رفع شکاف‌ها چه خواهد کرد؟
همزمان با رشد تهدیدات علیه انگلیس، متحدان این کشور ده‌ها میلیارد پوند را خرج تقویت نظامی بریتانیا کرده‌اند. برای مثال، آمریکا در حال حاضر سیستم‌های موشکی ضد بالستیک گسترده‌ای جهت محافظت از خود و همچنین شرکای اروپایی خود در ناتو دارد. رژیم صهیونیستی همچنین یکی از «پیشرفته‌ترین سامانه‌های دفاع موشکی چندلایه جهان» را توسعه داده است که گنبد آهنین بخشی جدایی‌ناپذیر آن است. البته عملکرد تل‌آویو در مقابل محور مقاومت نشان داده که ظاهرا نمی‌توان چندان روی آن حساب باز کرد.
علاوه بر اینها، آلمان نیز با نگرانی از شکاف در پدافند هوایی اروپا، سال گذشته یک قرارداد ۳.۲ میلیارد پوندی با رژیم صهیونیستی برای خرید «پیکان-۳» یک سیستم دوربرد که برای رهگیری موشک‌های بالستیک خارج از جو زمین طراحی شده است، امضا کرد.
در ماه اکتبر، استارمر یک توافقنامه امنیتی با آلمان برای همکاری در زمینه دفاع موشکی از جمله از طریق «طرح سپر آسمان اروپا» امضا کرد. هیلی همچنین «ابتکار دایموند» را به عنوان مشارکتی با سایر کشورهای ناتو برای ادغام بهتر دفاع موشکی ایجاد کرده است. بریتانیا هم عضو یک برنامه اروپایی برای توسعه موشک‌های دوربرد جدید شده است.
«ریچارد نایتون» فرمانده نیروی هوایی انگلیس در ماه نوامبر طی یک سخنرانی در موسسه هوا و فضای فریمن گفت: «قبلا می‌گفتیم زمانی که تهدیدات از بین روند، سرمایه‌گذاری در اولویت قرار می‌گیرد اما این مسئله تغییر کرده است و ما در اوکراین اهمیت دفاع هوایی را مشاهده کرده‌ایم و همچنین اگر به آنچه در اسرائیل و خاورمیانه رخ داد، نگاه کنید، متوجه می‌شوید که تصویر تهدیدات تغییر پیدا کرده است.»
طبق گزارش وزارت دفاع انگلیس، تعداد ناوهای نیروی دریایی بریتانیا به «پایین‌ترین سطح» خود در تاریخ رسیده است و تنها ۲ ناوشکن از ۶ ناوشکن پیشرفته نوع ۴۵ آن در حال حاضر قابل استفاده هستند.
کاهش شدید کشتی‌های عملیاتی نگرانی‌هایی را در مورد امنیت انگلیس ایجاد کرده و نمایندگان پارلمان این کشور هشدار می‌دهند که انگلیس به طور فزاینده‌ای در برابر حملات دریایی و هوایی «آسیب‌پذیر» شده است.
از طرف دیگر، دولت «ریشی سوناک» نخست‌وزیر سابق انگلیس در ژانویه سال گذشته اعلام کرد «سی وایپر»، سامانه موشکی پدافند هوایی دریایی را به مبلغ ۴۰۵ میلیون پوند ارتقا داده است تا قابلیت ضدبالستیکی میان‌برد برای آن فراهم سازد و آن را به پیشرفته‌ترین سیستم در اروپا تبدیل کند. با این حال، قرار نیست این برنامه تا اوایل دهه ۲۰۳۰ به طور کامل معرفی شود.
آیا بریتانیا می‌تواند اهداف ناتو را محقق سازد؟
یکی از سخنگویان دولت انگلیس می‌گوید: «تعهد ما به ناتو تزلزل‌ناپذیر است و ما کاملا آماده ایم تا در کنار متحدانمان در ناتو در برابر هر گونه تهدیدی بازدارندگی نشان داده و از خود دفاع کنیم. به طور گسترده‌تر، امنیت ملی پایه و اساس برنامه ما برای تغییر است.»
انتظار می‌رود «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب آمریکا از نشست بعدی ناتو در ماه ژوئن ۲۰۲۵ استفاده کند تا از اعضا بخواهد پنج درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف امور نظامی کنند. انگلیس کمتر از نصف آن را خرج می‌کند و اگرچه استارمر متعهد شده است که این رقم را به ۲.۵ درصد برساند اما هیچ جدول زمانی برای آن تعیین نشده است.
به گزارش ایسنا، روزنامه «ساندی تایمز» در پایان می‌نویسد: «همزمان با اینکه رقبای بریتانیا رشد می‌کنند و تقویت می‌شوند، سوال اینجاست که آیا وزرای این کشور باز هم می‌توانند از اهداف ناتو طفره بروند؟!»