نورنیوز-گروه بین الملل: مدتی بود که دولت بشار اسد در حال مذاکره با امارات بود که با عضویت خود در اتحادیه عرب از مقاومت دور شود و به دنیای عرب نزدیک شود.
در این میان امارات واسط اسد با امریکا و اسراییل بود. به دنبال این گفتگوها قرار شد امریکا تحریم های سوریه را به شرط اینکه از ایران و روسیه دور شود، بردارد.
وی اقدامات اولیه بویژه در رابطه با ایران را هم برداشت. اعراب هم وقتی می توانستند کمک به سوریه کنند که تحریم ها برداشته می‌شد.
این اقدام اسد در راستای منافع ترکیه هم نبود زیرا ترکیه خودش را بعد از آن نیروی دوم بعد از اعراب تلقی می نمود.
ترکها پیشدستی کردند و شورشیان تحریرالشام را که از قبل آموزش داده بودند آماده حمله نمودند.
البته با امریکا و اسراییل هم هماهنگ کردند و قول دادند که متعهد به از بین بردن مقاومت بر اساس خواسته امریکا و اسراییل باشند.
این روش را امریکا بهتر از روش امارات پسندید و انجام شد.
روس ها در نهایت به اسد اعتمادشان را از دست داده بودند و اقدام جدی برای حفظ وی به عمل نیاوردند.
احتمال دارهد روس ها قول هایی از ترکیه گرفته باشند که پایگاه دریایی اشان را حفظ کنند و قراردادها با دولت اسد محفوظ بماند.
علت عقب نشینی ارتش اسد هم بخاطر این است که فرماندهان زیر نظر روسیه هستند و سال ها روی آن ها نفوذ دارند.
ترکیه از وزن ژئوپلیتیکی بالایی بر خوردار است و با این تحولات هم در رابطه با ایران،هم روسیه و هم تا حدودی اعراب، قدرت مانور بیشتری پیدا می کند.
ضمن اینکه با این همکاری با غرب و اسراییل روابط زخم خورده اش ترمیم شد. با توجه به تضعیف کلی بالفعل مقاومت که اردوغان بایستی داخل کشور را راضی می کرد به دوران روابط مثبت با اسراییل بر میگردد.
روابطش با اروپا نیز بهبود می یابد زیرا یکی از مسائل مهم تیرگی روابط همین حمایت از تندروها و آوارگان سوری و اعزام آن ها به سوی اروپا بود.
از این به بعد دست ترکیه در قفقاز هم باز خواهد شد و بعد از مدتی سکوت ترکیه در مورد زنگزور، شاید مطرح کردن آن از سر گرفته شود و احتمال حمله آذربایجان به سیونیک هم وجود دارد.
*استاد ژئوپلیتیک