نور نیوز-گروه سیاسی: رهبر معظم انقلاب روز جمعه سیزدهم مهرماه در شرایطی نماز جمعه سیزدهم مهرماه را در تهران اقامه کردند که تهدیدات رژیم صهیونیستی علیه ایران، شرایط حساسی برای کشور ایجاد کرده بود. چرایی این اقامه و امامت در شرایط کنونی را باید در متن خطبهها و نیز بازتاب آنها جستوجو کرد. در بررسی متن بیانات رهبر انقلاب سه موضوع شاخص قابل تأمل است که به نوعی در بازتاب رسانهای سخنرانی ایشان در رسانههای خارجی هم نمود واضح یافته است.
الف) دشمن مشترک منطقه
رهبر معظم انقلاب در ابتدای خطبههای نماز جمعه به تفسیر سیاسی آیه شریفه «اُولئِکَ سَیَرحَمُهُمُ الله»؛ پرداختند و تصریح کردند: «دشمن ملت ایران همان دشمن ملت فلسطین است، همان دشمن ملت لبنان است، همان دشمن ملت عراق است، همان دشمن ملت مصر است، دشمن ملت سوریه است، دشمن ملت یمن است».
این تأکیدات موکد بر حضور و وجود دشمنی مشترک در منطقه، اگر با رویدادهای پنج سال اخیر و پیش از عملیات طوفانالاقصی مورد ارزیابی قرار گیرد، بهتر ادراک خواهد شد. از آن رو که رژیم صهیونیستی در طول یک دهه گذشته و با تکیه بر دو سلاح تزویر و ارعاب تلاش میکرد تا کشورهای مسلمان منطقه را به عادیسازی روابط با خود ترغیب کند. این میات ایالات متحده آمریکا همراهی قابل توجهی با این ایده نشان داده و در قالب طرحهایی چون «ابراهیم» آن را تا حد بسیار زیادی به تحقق نزدیک کرده بود.
اسرائیل در تقلا بود تا در غرب آسیا، واقعیات موجود را به نفع خود چنان تغییر دهد که ملتها و دولتهای منطقه، نه اسرائیل را که در اشغالگری و جنگافروزی تاریخچهای ۷۰ ساله دارند، بلکه جمهوری اسلامی ایران را که جز در مسیر دفاع از خود دست به سلاح نبرده، به عنوان تهدیدی منطقهای در معادلات و تحلیلها جای داده و همسایگان مسلمان تهران را نسبت به سیاستهای ایران بدبین و یا حتی دشمن سازد.
این روند در دوران دونالد ترامپ رئیسجمهور سابق آمریکا شدت بیشتری یافت اما جو بایدن هم با کمی تفاوت همین سیاست را پیش گرفت. دوستی دوپینگی و ساختگی اسرائیل با کشورهای منطقه را طوفان گردانهای حماس بسیار تضعیف کرد و پس از این عملیات شدت جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم بیدفاع فلسطین، حتی غرب و آمریکا را هم از دوستی با بنیامین نتانیاهو پشیمان کرد.
در حقیقت رهبر معظم انقلاب در خطبههای خود با تأکید بر وجود دشمنی مشترک در غرب آسیا، تلویحا نحوه کنشگری برخی از کشورهای منطقه و نتیجه آن را یادآور شدند تا برای آیندهای نه چندان دور مایه عبرت و هوشیاری شود.
واقعیت تهدیدآمیزِ رژیمی که بر مبنای اشغالگری و جنگ بنا شده، تهدید و ارعاب است و برای هر سرزمینی با ابزاری انجام میشود. به تصریح رهبر انقلاب در یک جا با جنگ روانی، یک جا با فشار اقتصادی، یک جا با بمبهای دوتنی، یک جا با سلاح، یک جا با لبخند انجام میشود و نخستین راه مقابله با این واقعیت آگاهی از آن و همکاری برای مقابله با این تهدید است.
ب)تاکید بر مشروعیت دفاع
یک سال از روزهایی که گردانهای حماس به نمایندگی از مردم غزه، از مرزهای این منطقه با اراضی اشغالی عبور کردند تا راهی به سوی رهایی از بزرگترین زندان روباز جهان بیابند، میگذرد. جهان در حالی به سالگرد 7 اکتبر نزدیک میشود که مدعیان حقوق بشر بیتوجه به دلایل و انگیزههای پیدا و پنهان مردم غزه از این اقدام، آن را محکوم و غیرقانونی تفسیر کرده و بر مبنای همین تفسیر به رژیم صهیونیستی اجازه نسلکشی داده است. در میانه این تفاسیر از حقوق بشر اما رهبر معظم انقلاب در خطبههای روز جمعه این اقدام مردم غزه را نه تنها مشروع بلکه قانونی توضیف کردند.
یک) در عملیات طوفانالاقصی فلسطینیها از خاک خود دفاع کردند؛ دفاع آنها مشروع و یک حرکت درست، منطقی، قانونی و حق با فلسطینیها بود.
دو) دفاع جانانه لبنانیها از مردم فلسطین هم مشمول همین حکم است؛ آن هم قانونی، معقول، منطقی و مشروع است و کسی حق ندارد از آنها انتقاد کند که چرا شما در این دفاع وارد شدید.
سه) کار درخشان نیروهای مسلح ما در دو سه شب قبل هم یک کار کاملا قانونی و مشروع بود.
مبنای قانونی و مشروع بودن این اقدامات را رهبری در همان قوانینی دانستهاند که گرچه ملتهای منطقه در نوشتن آن دخالتی نداشتهاند اما اگر همان قوانین هم مبنای قضاوت قرار گیرد، مشخص خواهد شد که مردم فلسطین در دفاع از سرزمین مادری و تاریخی خود علیه اشغالگر وارد جنگ شدهاند و این حق مسلم را بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد به مردمان هر سرزمین داده است.
پ) تشریح منطق واکنشهای ایران به رویدادهای منطقه
سلسله اقدامات جنگطلبانه رژیم صهیونیستی در ماههای اخیر و نحوه پاسخ ایران به این اقدامات یکی از مهمترین موضوعات تحلیلگران داخلی و خارجی بود. چرایی پاسخ یا عدم پاسخ تهران به بمباران کنسولگری خود در دمشق، ترور اسماعیل هنیه، رئیسدفتر سیاسی حماس در تهران، ترور سیدحسن نصرالله علامتهای سوال بزرگی برای بسیاری بود. زمان، مکان و جزئیات پاسخها را اما یک قاعده تعیین میکرد: « ما در مجازات رژیم صهیونیستی، نه تعلل میکنیم، نه شتابزده میشویم؛ تعلل وکوتاهی نمیکنیم، دچار شتابزدگی هم نمیشویم. آنچه منطقی و معقول و درست است، به نظر تصمیمگیران نظامی و سیاسی، در وقت خود، در هنگام خود انجام میگیرد؛ کمااینکه انجام گرفت و در آینده هم اگر لازم شد، باز انجام خواهد گرفت.
تصمیمگیری در شرایط بحران، یکی از مهمترین مهارتهایی است که هر نظام سیاسی باید در مسیر کسب آن تلاش کند و مجموعه تصمیمات اتخاذ شده از سوی جمهوری اسلامی ایران در چند ماه گذشته حکایت از آن دارد که این مهارت در تصمیمگیران ایران نهادینه شده است. کافی ست به روزهای پس از ترور شهید هنیه در تهران بازگردیم و میزان فشارهای داخلی و خارجی به ایران هم برای پاسخ و هم عدم پاسخ را به یاد آوریم. عدم شتابزدگی در این برهه یکی از مهمترین دلایل موفقیت در گامهای بعدی بود همانگونه که عدم تعلل در پاسخ به ترور شهید نصرالله این موفقیت را به دنبال داشت.
نور نیوز