نورنیوز-گروه سیاسی: محلاتی کهنه با کوچه پس کوچه هایی تو در تو و مساجد و خانقاه های چسبیده که یادگار چهار صد سال تاریخ خونین و پرفراز و نشیب شهرند.
سخت است تصور کرد تجربه‌ی زیسته‌ی بارزانی و پزشکیان که به فاصله‌ی هشت سال از هم در مهاباد متولد شدند، سهمی در تکوین دیدگاه های سیاسی و جهان بینی آنها در دوران حساس کودکی و جوانی نداشته است. صرف نظر از شباهت هایی که از این نظر به یکدیگر می برند، موقعیت کنونی شان هم از حیث الگوهای حاکم بر مدیریت جوامع چند قومی، خالی از معنا و دلالت نیست.
بارزانی که پدرش نخستین تجربه‌ی سیاسی جدی اش در مهاباد خلق شد، سرنمون سنت مقاومت در برابر الحاق و ادغام غیر دمکراتیک کردها در جوامع ملی محصول خاورمیانه‌ی سایس پیکوست.
کسی که تاسیس نهادهای خودگردان و احیانا مستقل را فرضا بر ادغام دمکراتیک کردها و راه حل های لیبرالی چون تحقق شهروندی برابر ترجیح می دهد.
فرصتی که اشتباه استراتژیک عراق در حمله به کویت در لحظه‌ی پایان جهان دو قطبی و آغاز دنیای تک قطبی به سرکردگی آمریکا، دودستی در اختیارش گذاشت. پزشکیان به لطف تجانس مذهبی با اکثریت و هویت سیاسی برگزیدی حکومت، توانسته در شهری که مدیرانش حتی امکان مدیر کل شدن در ارومیه را ندارند، رئیس جمهور و مقام دوم مملکت شود.
صد البته هر دو تجربه و کمبودها و ناخرسندی هایشان، بیانگر ضرورت ناگزیر گردن نهادن به هنجارهای دیدگاه لیبرالی در این زمینه است: ضرورت اصلاحات سیاسی به منظور تحقق برابری سیاسی از رهگذر تحقق حقوق شهروندی و شایسته سالاری مجزا از مذهب، زبان، تبار، خون و نژاد و ترجیح سیاست کرامت بر سیاست شرافت و در یک کلام ادغام دمکراتیک!
*کارشناس مسائل بین الملل و پژوهشگر مسائل کردی
آرمان امروز