نورنیوز-رسانه‌های خارجی: ژوئیه سال 2019 (خرداد 1398) رژیم صهیونیستی و ایالات متحده اعلام کردند که یک سری آزمایشات سیستم دفاع موشکی Arrow 3 (پیکان 3) را در آلاسکا با موفقیت انجام داده‌اند. آن زمان «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با یک انفجار معمولی ادعا کرد که این آزمایش‌ها «فراتر از هر تصوری، موفقیت‌آمیز بودند و امروز اسرائیل این توانایی را دارد که علیه موشک‌‌های بالستیکی که ممکن است از ایران یا هر جای دیگری علیه ما شلیک شوند، اقدام کند.»
تقریباً پنج سال بعد، در ساعات اولیه 14 آوریل (26 فروردین 1403) ایران حمله گسترده‌ای را به اسرائیل [اراضی اشغالی] انجام داد که شامل حدود 120 موشک بالستیک، 30 موشک کروز و 170 هواپیمای بدون سرنشین بود که حدود 99 درصد آنها سرنگون شدند. 9 موشک پدافند رژیم صهیونیستی را شکافتند و دو پایگاه نیروی هوایی را مورد اصابت قرار دادند. حمله‌ای که نشان داد تنها یک موشک هسته‌ای لازم است تا از سپر رژیم صهیونیستی عبور کند و نتایج و عواقب غیر قابل تصوری به همراه داشته باشد.
رژیم صهیونیستی از نخستین سال‌های حیات خود بر این باور بوده است که از این حق برخوردار است که هنگام مواجهه با تهدیدات، به‌طور یکجانبه عمل کند. این سیاست به «دکترین بگین» معروف است که از نام «مناخیم بگین»، نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی، نامگذاری شده است؛ کسی که مجوز بمباران رآکتور هسته‌ای اوسیراک عراق را در سال 1981 صادر کرد. در سال 2077 نیز «ایهود اولمرت»، نخست‌وزیر وقت، مجوز حمله‌ای را صادر کرد که به نابودی تاسیسات هسته‌ای الکبار سوریه منجر شد. با این حال، پرسش‌های فزاینده‌ای در مورد اینکه آیا دکترین بگین، که به حمایت از اقدام یکجانبه می‌پردازد، هنوز هم وجود دارد؟
پاسخ به این سوال همچنین درس‌های حمله جمهوری اسلامی ایران برای افراط‌گرایان در دولت رژیم صهیونیستی و جنگ‌طلبان تشکیلات دفاعی این کشور که معتقدند رژیم صهیونیستی تنها می‌تواند به خود تکیه کند، ناخوشایند بود؛ چراکه موفقیت رهگیری رژیم صهیونیستی بدون مداخله ایالات متحده و سایر متحدان از جمله همسایگان و شرکای عرب رژیم صهیونیستی امکان‌پذیر نبود.
به طور خاص، ایالات متحده نقش حیاتی در تأمین مالی و توسعه دفاع موشکی رژیم صهیونیستی ایفا کرده است. وابستگی به ایالات متحده که در حمله ماه آوریل نشان داده شد، احتمالاً ظرفیت و توان رژیم صهیونیستی را برای اقدام نظامی یکجانبه علیه جمهوری اسلامی ایران محدود می‌کند و بر اهمیت وجودی داشتن متحدان - از جمله متحدان در خاورمیانه تأکید می‌کند.
رژیم صهیونیستی، جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یک دشمن خطرناک می‌بیند، دشمنی که به دنبال نابودی این رژیم است. کشورهای حاشیه خلیج فارس علی‌رغم این که آشکارا در رویارویی راهبردی با جمهوری اسلامی ایران و گروه‌های نیابتی این کشور قرار دارند، اما همچنین خواهان حفظ روابط خود با تهران هستند و از قدم‌گذاشتن در مسیری که به سوی مناقشه‌های جنجالی و تنش‌زا می‌رود، اجتناب می‌کنند. اسرائیلی که به طور یکجانبه علیه جمهوری اسلامی ایران تنش‌ها را تشدید می‌کند، می‌تواند همکاری میان [رژیم] اسرائیل و اعراب را که برای امنیت [رژیم] اسرائیل امری بسیار ضروری است ، به خطر بیندازد.
به نظر می‌رسد که افکار عمومی اسرائیل نیز تمایل محدودی برای اقدام یکجانبه علیه جمهوری اسلامی ایران دارند. بر اساس یک نظرسنجی اخیر که در یک دانشگاه عبری انجام شده است، 74 درصد از اسرائیلی‌ها ، مخالف اقدامات تلافی‌جویانه [رژیم] اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران هستند، اقداماتی که می‌تواند به همکاری امنیتی با متحدان اسرائیل آسیب برساند. اگر [رژیم] اسرائیل از نقش حمایتی متحدانش چشم‌پوشی کند و از پتانسیل توسعه روابط قوی‌تر با کشورهای عربی میانه‌رو، از جمله عربستان سعودی، غفلت کند، اشتباه فاجعه‌باری مرتکب خواهد شد.
حمله حماس در تاریخ 7 اکتبر 2023 و حمله جمهوری اسلامی ایران در 14 آوریل این واقعیت را کاملاً روشن کرده است: اسرائیل دیگر نمی‌تواند برای کسب پیروزی در مقابل دشمنانش، تنها به خود متکی باشد .
نورنیوز