نورنیوز- گروه اقتصاد : از بین ۱۰ کشور ثروتمند برتر، هشت کشور زیر ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارند.
لوکزامبورگ که بخش مالی آن ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل میدهد، ثروتمندترین کشور جهان از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه است.
این کشور با جمعیت تنها ۶۶۰۰۰۰ نفر، بهشت مالیاتی نیز در نظر گرفته میشود و به دلیل سیاستهای مالیاتی مطلوب، سرمایهگذاری خارجی را تشویق میکند. به دلیل ثروت قابل توجه این کشور کوچک، شهروندان آن از آموزش، مراقبتهای بهداشتی و حمل و نقل رایگان برخوردار هستند.
برمودا نیز مانند لوکزامبورگ به عنوان بهشت مالیاتی شناخته میشود. این کشور جزیرهای تبدیل به پناهگاهی برای میلیاردها دلار پول چندین شرکت چندملیتی شده است از جمله گوگل که در سال ۲۰۱۷ مبلغ ۲۳ میلیارد دلار را به یک شرکت صوری انتقال داد تا هزینههای مالیات خارجی را کاهش دهد.
سنگاپور با تولید ناخالص داخلی سرانه ۸۲۸۰۸ دلار، ثروتمندترین کشور آسیا به دلیل نقش آن به عنوان یک مرکز جهانی برای امور مالی، تجارت و گردشگری است.
روش دیگری برای مقایسه کشورها، تولید ناخالص داخلی سرانه را بر اساس قیمت نسبی کالاها و خدمات تنظیم میکند تا تفاوت در هزینه زندگی و قدرت پول محلی را در نظر بگیرد.
این مقایسه واضحتری از استانداردهای زندگی در بین کشورها ارائه میدهد زیرا ارزش یک دلار میتواند کالاهای بیشتری را در کشورهای مختلف خریداری کند. در زیر نشان میدهیم که چگونه کشورها بر اساس این معیار، که به عنوان تولید ناخالص داخلی سرانه تعدیل شده با برابری قدرت خرید (PPP) شناخته میشود، عملکرد متفاوتی دارند:
سنگاپور هنگام تنظیم PPP به طور قابل توجهی در رتبهبندی بالا میرود.
نگاهی به ثروتمندترین کشورهای جهان به این صورت نشان میدهد که استانداردهای زندگی در سنگاپور بالا است، زیرا واحد پول آنها میتواند فراتر از سایر کشورها باشد. اغلب کشورهای ثروتمندتر در نتیجه بهرهوری نیروی کار بالاتر، فناوری پیشرفته و عوامل دیگر، قیمتهای بالاتری خواهند داشت.
به همین ترتیب، امارات متحده عربی با پیشی گرفتن از سوئیس و آمریکا، به ۱۰ کشور برتر صعود میکند. این کشور به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای تولیدکننده نفت در سراسر جهان، در سال ۲۰۲۲ ۱۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی به دست آورد که معادل حدود ۱۰۰۰۰۰ دلار برای هر شهروند است.
ثروتمندترین کشورهای جهان، تنظیم شده با ساعت کار
چگونه رتبهبندی با در نظر گرفتن بهرهوری تغییر میکند؟ برای تجزیه و تحلیل این موضوع، تولید ناخالص داخلی سرانه بر اساس PPP بر اساس ساعات کار تخمین زده شده برای هر نفر تنظیم می شود. اقتصادهایی که دارای نیروی کار با کیفیت و مولد با استانداردهای زندگی قوی هستند، معمولاً با استفاده از این معیار رتبه خوبی دارند.
در این مورد نروژ بهترین رتبه جهانی را دارد. این نمایش قوی احتمالاً تحت تأثیر ساعات کار کمتر در مقایسه با جمعیت آمریکا به دلیل تعطیلات رسمی بیشتر و سایر عوامل است.
در همین حال، جالب توجه است که ایالات متحده از نظر تعدیل ساعات کار بر خلاف دو دستهبندی قبلی در بین ۱۰ کشور برتر جایی ندارد و در جایگاه یازدهم قرار گرفته است و کشورهای عمدتاً اروپای غربی در رتبهبندی بالاتر هستند. به طور مشابه، کشورهایی از جمله هلند، سنگاپور، هنگ کنگ و برونئی هنگام تنظیم ساعات کاری تنزل رتبه مییابند.
نکته مهم این است که ثروتمندترین کشورهای جهان را نمیتوان تنها با یک معیار درک کرد. تنها با نگاه کردن به طیفی از معیارها است که می توانیم ببینیم که کشورها چگونه در رتبهبندی بسته به ملاکها و معیارهای انتخابی متفاوت هستند.
خبرآنلاین