به اندازه خودمان صدای مظلوم باشیم

نورنیوز - گروه فرهنگ و جامعه: همیشه دیدارهای ما با رهبر معظم انقلاب حال و هوای خاص خودش را داشته است اما حقیقتا دیروز فضا آنقدر ورزشی و خودمانی بود که خودم به شخصه در طول همه این سال‌ها تا به حال نمونه‌اش را تجربه نکرده بودم. حضور پرتعداد ورزشکاران عزیز کشورمان و مسؤولان ورزشی فضا را به ‌گونه‌ای تداعی می‌کرد که احساس می‌کردیم در یکی از اردوهای ورزشی خودمانی هستیم تا در یک فضای رسمی سیاسی. از سویی بیشتر بیانات رهبر انقلاب درباره ورزش بود و حتی وقتی به موضوع غزه و جنایات این روزهای رژیم صهیونیستی اشاره کردند، باز هم پیوست‌های ورزشی را به آن افزودند تا بچه‌ها بخوبی موضوع را درک و تحلیل کنند که استفاده از عبارت «ضربه فنی» صهیونیست‌ها توسط حماس در روز 7 اکتبر، بارزترین آنها بود. آقا در بعضی موارد آنچنان تخصصی و موشکافانه به اتفاقات اشاره می‌کردند که شنونده درجا متوجه می‌شد ایشان همه این صحنه‌ها را شخصا دنبال کرده و دیده‌اند. وقتی ورزشکار ببیند اینچنین افتخارآفرینی و تلاشش توسط رهبر انقلاب دیده و رصد می‌شود، صدچندان روحیه می‌گیرد.
نشست دیروز نشان داد ورزش دیگر موضوع دسته چندم سابق نیست. ایشان درباره ورزش و لزوم قوی بودنش آنقدر تاکید داشتند که ما به عنوان متولیان کار، حقیقتا احساس کردیم باید تلاش را بیش از پیش کنیم. ایران قوی باید ورزش قوی داشته باشد و بدون شک این وظیفه ما را دوچندان می‌کند.
موضوع مهم دیگر که بنده به شخصه چه در دوران قهرمانی چه در کسوت مدیریت ورزش، با پوست، گوشت و استخوان آن را لمس کرده‌ام، اهمیت مواجه شدن با بحث مظلومیت فلسطین است. حضرت آقا صریحا حرفی را زدند که موضوع مغفول مهم در ورزش امروز جهان است. دنیا عادت کرده شعار جدایی ورزش از سیاست را سر بدهد اما استانداردهای دوگانه در این بین می‌بینیم.
نهادهای بین‌المللی ورزش، به محض وقوع جنگ روسیه و اوکراین، برخوردهای سخت و چکشی با ورزش روسیه داشتند و حقیقتا دیگر مجازاتی نبود بر این کشور اعمال نشود اما 46 روز از تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه گذشته و بیش از ۵ هزار کودک به شهادت رسیده‌اند؛ دریغ از یک توجه کوچک و یک اخطار ولو فرمایشی. تازه اگر کسی به متجاوز معترض شده باشد او را محکوم و تنبیه کرده‌اند!
در این بین وظیفه ورزشکار مسلمان ایرانی و حتی ورزشکاران غیرمسلمان خارجی این است که به سهم خویش صدای مظلوم باشند. فدراسیون جودو 4 سال سخت را به خاطر تعلیق‌های بین‌المللی پشت سر گذاشت اما امروز مشخص شده ما در سوی حق ایستاده بودیم. آنچه رهبر معظم انقلاب بر زبان آوردند، عین حقانیت جودو و دیگر ورزشکارانی بود که به اندازه سهم خود، دین‌شان را نسبت به مردم مظلوم سرزمین فلسطین ادا کردند. اینکه فلان سازمان و نهاد جهانی ورزش همچنان چشم و گوشش را بر واقعیت‌های امروز فلسطین و جنایات بی‌حد و مرز صهیونیست‌ها ببندد، دلیلی بر انفعال ما نیست. ما هر کدام وظیفه داریم ولو به اندازه خودمان، صدای مظلوم باشیم. صدای کودک چند ساله‌ای باشیم که چند برابر وزنش، بمب روی او می‌افتد و شهید می‌شود. صدای همه آنهایی باشیم که بی‌صدا هستند. دنیا چشم  و گوشش را بسته اما این به آن معنا نیست که ما هم کور و کر باشیم.  از سوی دیگر باید «دیپلماسی ورزش» را بیش از گذشته فعال کنیم تا به همین سادگی نتوانند قوانین دوگانه خودشان را به ورزشکاران آزاده جهان تحمیل کنند. ما نه از تعلیق هراس داشتیم و نه این مباحث باعث عقب‌نشینی‌مان می‌شود اما باید در جبهه دیپلماسی ورزش با اتحاد مسلمانان، مانع برخوردهای گذشته شویم. مردم دنیا در موضوع اوکراین و فلسطین همه آنچه را باید می‌دیدند، دیدند. ورزش تا مغز استخوان سیاسی شده و با این شعار نمی‌شود مانع عدالت‌خواهی هیچ ورزشکاری در هیچ جای جهان شد. 
شاید تا چندی قبل تردیدهایی با توجه به تبلیغات رسانه‌های غرب وجود داشت اما حالا با جنایات صهیونیست‌ها در غزه، حجت بر همه تمام شده است. ترس از تعلیق و نگرانی از برخورد فلان نهاد بین‌المللی ورزش، بهانه‌ای برای عقب‌نشینی و سکوت ما نیست. به شخصه خودمان در فدراسیون جودو، هزینه‌های گزافی را داده‌ایم اما در ادامه مسیر نیز همین راه را پیش خواهیم رفت تا جهان ما را به بی‌تفاوتی محکوم نکند.  
*رئیس فدراسیون جودو