نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: بنگاه رسانه‌ای بی‌بی‌سی وابسته به خاندان سلطنتی انگلیس، در حالی همچنان خود را حامی حقوق بشر، زنان و کودکان معرفی می‌کند که از خبر فساد اخلاقی یک مجری دیگر خود به سادگی عبور کرد.
روزنامه «سان» انگلیس دو روز پیش اعلام کرد: یک مجری بی‌بی‌سی متهم به پرداخت ده‌ها هزار پوند به یک نوجوان در ازای دریافت عکس‌های غیراخلاقی جنسی شده است.
مادر این نوجوان در گفتگو با این روزنامه توضیح داده که چگونه فرزندش در جریان سه سال از «یک جوان شاد و پرشور به یک معتاد به کراک شبح مانند» تبدیل شده است.
نوع واکنش بی‌بی‌سی به این افشاگری اما جای تامل دارد. این رسانه که با ادعاهای حقوق بشری هزاران خبر راست و دروغ درباره سایر کشورها را روی خروجی قرار داده و صدها تحلیل و تفسیر درباره آن می‌رود، ضریب خبر فساد جنسی مجری خود را گرفته و حتی از اعلام نام او طفره می‌رود.
بر اساس گزارش روزنامه سان، خانواده این جوان در ۱۹ مه سال جاری میلادی به بی‌بی‌سی شکایت کردند و با این حال ادامه حضور این مجری روی آنتن، خانواده این نوجوان را «ناامید» کرده است.
بی‌بی‌سی حتی سعی کرده جای متهم و قربانی را عوض کند، چنانچه «کیتی رازال» سردبیر فرهنگ بی‌بی‌سی می‌گوید خانواده در بدو امر پاسخی به بی‌بی‌سی نداده‌اند و این مسئله تحقیقات بی‌بی‌سی را دشوار کرده است!»
بی‌بی‌سی گرچه در همان خبر کوتاه از این جنایت مدعی «پیگیری جدی هرگونه اتهامی» شده اما نگاهی به کارنامه این رسانه موارد مشابه زیادی از فساد اخلاقی و تجاوز مجریان و مسئولان این رسانه به زنان و کودکان را به دست می‌دهد که ادعای «پیگیری جدی» واقعیت داشت، قاعدتا نباید این جنایات تکرار می‌شد.
به عنوان نمونه چندی پیش خبری کوتاه اما حاشیه‌‌ساز در خروجی بی‌بی‌سی قرار گرفت که به خاطر پخش صداهای رابطه جنسی در جریان پوشش زنده جام حذفی انگلستان پوزش خواسته بود!
در این گزارش، مسئولان بی‌بی‌سی با شوخی‌های مجری برنامه و یا ادعای آمدن صدا از استادیوم به جای استودیو و نمایش گوشی تلفن همراه سعی کردند ذهن مخاطب را از آنچه واقعا در استودیو رخ داده بود منحرف کنند، اقدامی که باورپذیر نبود و هیچ کس آن را نپذیرفت.
ماجرای «مایکل ویلیس» مجری معروف و سابق شبکه ۱ رادیوی بی‌بی‌سی که به جرم فساد اخلاقی محکوم و برای ۱۸ ماه به زندان رفت و نزدیک به ۵۰۰ تصویر غیراخلاقی و کلیپ ویدئویی از آزار جنسی کودکان در رایانه او کشف و ضبط شد، نمونه‌ای دیگر است.
پیشتر نیز «جیمی سویل» یکی از برجسته‌ترین مجریان بی‌بی‌سی در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی که در سال ۱۹۹۰ از ملکه الیزابت نشان شوالیه دریافت کرده بود اعتراف کرد که به ده‌ها کودک و نوجوان تجاوز جنسی کرده است.
در ادامه افشای رسوایی‌های اخلاقی در شبکه دولتی انگلیس، سوء استفاده جنسی دو مجری دیگر بی‌بی‌سی از چند کودک فاش شد. رسوایی جنسی مجری مشهور، استعفا و برکناری تعدادی از سردبیران و مدیران بخش‌های مختلف این شبکه را در پی داشت که در نهایت منجر به کناره‌گیری «جورج انتویسل» رئیس بی‌بی‌سی شد.
اما سریال این رسوایی‌های اخلاقی به بخش فارسی بی‌بی‌سی در زمان مدیریت «صادق صبا» نیز رسید. انتشار خبرهای متعدد در این خصوص از جمله تجاوز شخص صبا به یکی از مجریان زن و تجاوز «سیاوش اردلان» به یک مجری زن دیگر، مواردی بود که از مناسبات غیراخلاقی در بی‌بی‌سی فارسی پرده برداشت.
حال با توجه به این کارنامه سیاه، صراحتا می‌توان گفت که عبارت «پیگیری جدی اتهامات» صرفا دروغی برای فریب افکار عمومی و اهمیت‌زدایی از فساد نهادینه شده و ساختاری در بنگاه رسانه‌ای خاندان سلطنتی انگلیس است که البته خود آنها نیز تا سر در انواع فساد غوطه‌ور هستند.
در واقع؛ وقتی شخص پادشاه چارلز دارای ده‌ها پرونده فساد اخلاقی و جنسی و مالی است، قطعا انتظار زیادی است اگر مناسبات غیر اخلاقی در سایر بخش‌ها از جمله رسانه دولتی بی‌بی‌سی را امری دور از ذهن و عجیب بدانیم.
حال این سوال مطرح است که رسانه‌ای که سراسر فساد و رسوایی اخلاقی است چگونه می‌تواند مدعی اطلاع‌رسانی شفاف و صادقانه باشد و در مقام مدعی حقوق بشر و حمایت از زنان و کودکان و انسانیت به متهم کردن سایرین بپردازد؟
نورنیوز