نورنیوز ـ گروه سیاست: مهمترین عامل شکل‌گیری و بقاء نظام جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تاکنون، دارا بودن پشتوانه قوی مردمی بوده است.
گرچه در طول ۴۴ سال گذشته تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و همچنین فشارهای خارجی، موجب شکل‌گیری برخی نوسانات و تلاطم‌های مقطعی در شرایط داخلی شده، اما به شهادت مشارکت قابل قبول مردم در عرصه‌های مختلفی که نشان از حمایت آنان از ساختار سیاسی کشور دارد، همچنان پشتوانه مردمی اصلی‌ترین منبع تولید قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران به حساب می‌آید.
به طور طبیعی طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مجموعه راهبردها، برنامه‌ها و سیاست‌های کشور همواره با هدف حفظ و ارتقاء این ظرفیت بی‌بدیل تدوین و پیگیری شده اما نمی‌توان منکر این واقعیت شد که روند طی شده به دلایل مختلف، تحقق ایده‌آل‌های برگرفته از ارزش‌های بنیادین انقلاب اسلامی را به صورتی اقناع‌کننده به‌دنبال نداشته و تا دست‌یابی به چشم‌انداز آرمانی، مسیر طولانی و پر فراز و نشیبی در پیش است.
اگر مجموعه شهروندان را به چهار گروه هوادار، منتقد، ناراضی و معترض تقسیم کنیم، به طور قطع مجموع گروه هوادار و منتقد به مراتب بیش از ناراضی و معترض است.
جمعیت منتقد که تعداد آنها متناسب با تحولات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در کشور، دست‌خوش تغییرات اساسی می‌شود در حقیقت گروه‌هایی هستند که با اعتقاد کامل به نظام نسبت به برخی سیاست‌ها و اقدامات قوای کشور انتقاداتی دارند و با دست زدن به کنش‌های مدنی به‌دنبال اصلاح رویه‌هایی هستند که از نظر آنها مطلوبیت ندارد.
به طور کلی نظام حکمرانی در کشور همواره معطوف به افزایش جمعیت هواداران از طریق تبدیل معترض به ناراضی و پس از آن تبدیل ناراضی به منتقد و همچنین افزایش مطلوبیت‌های مورد نظر منتقدین برای اضافه کردن آنان به صف هواداران نظام سیاسی است.
بررسی ماهیت اقدامات سیاسی کشورها و گروه‌های معاند و اقدامات تبلیغاتی و رسانه‌ای آنها نیز نشان می‌دهد که روندی کاملاً متفاوت یعنی تبدیل مرحله‌ای هواداران نظام به گروه‌های معترض و حتی اغتشاش‌گر و معاند را دنبال می‌کنند.
به عنوان مثال اعمال تحریم‌های اقتصادی شدید که معیشت، سلامت و اقتصاد عموم مردم را هدف قرار گرفته، مستقیماً اقدامی در مسیر افزایش منتقدین، ناراضیان و معترضان برای وارد کردن فشار همه‌جانبه به نظام سیاسی است.
رخدادهای چند ماه گذشته در کشور که مقابله‌ای بی‌سابقه با جنگ ترکیبی دشمن برای براندازی جمهوری اسلامی بود، بار دیگر نشان داد که این نظامِ مردم‌پایه قادر است در قبال پیچیده‌ترین فشارهایی که هر یک برای فروپاشی یک نظام سیاسی قوی کافی است، با اتکاء به دو ظرفیت اصلی خود یعنی «اقتدار ناشی از حمایت مردمی» و «انعطاف هوشمند در برابر کنش‌گران درون نظام» از گردنه‌های سخت عبور کند و دشمنان را ناکام بگذارد.
بدون شک مدیریت جریانات اعتراضی طی چندماه گذشته که در پاره‌ای موارد به اغتشاش و آسیب دیدن اموال عمومی و خصوصی و کشته و مجروح شدن معترضین و نیروهای مدافع امنیت تبدیل شد، بدون وجود پشتوانه و حمایت مردمی اعم از هواداران، منتقدین و ناراضیانی که به اهمیت ثبات، امنیت و اتحاد ملی وقوف کامل دارند امکان‌پذیر نبود.
اکنون نیز پس از گذر از شرایط پیچیده‌ی ماه‌های اخیر و برقراری آرامش کامل در کشور وجه دیگر قدرت ملی یعنی «انعطاف هوشمند در برابر کنش‌گران درون نظام» فعال شده و با اجرای فرامین عفو گسترده برای گروه‌های مختلف مردمی که در داخل و خارج از کشور حتی دچار جرائم محدودی نیز شده‌اند آغاز شده است.
به طور قطع؛ هدف غایی مجموعه نظام در این عرصه نیز تبدیل مرحله‌ایِ معترضین به هواداران با برداشتن گام اول یعنی اعلام عفو گسترده است.
گرچه تحولات ماه‌های اخیر و از پرده برون افتادن ماهیت بسیاری از گروه‌ها و جریان‌هایی که به نام حمایت از مردم ایران به رذیلانه‌ترین اقدامات علیه ملت نجیب ایران با هم‌دستی دشمنان قسم خورده این مملکت مبادرت کردند، هزینه‌های زیادی را به کشور تحمیل کرد اما بار دیگر این واقعیت را به صورت کاملا عریان در برابر نگاه تیزبین مردم قرار داد که برای رفع مشکلات، نگرانی‌ها و تامین مطالبات بر حق، هیچ مسیر مطمئنی به غیر از گفتگو و همدلی و افزایش مشارکت با اتکاء به ظرفیت‌های قانونی داخلی وجود ندارد.
نورنیوز