نورنیوز ـ گروه سیاسی: پژوهشها و نظرسنجیهای متعدد انجام شده از سوی موسسات معتبر داخلی و بینالمللی موید این واقعیت است که جامعه ایرانی بهویژه قشر جوان آن از نظر توجه و پیگیری موضوعات سیاسی در ابعاد داخلی و خارجی از متوسط جهانی بسیار بالاتر است.
این ویژگی را باید از جمله تاثیرات وقوع انقلاب اسلامی و دامنههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آن و همچنین کنشها و واکنشهای مستمر داخلی و خارجی از سوی افراد، گروهها، احزاب و افراد مختلف پیرامون موضوعات سیاسی در ایران دانست.
فارغ از دلایل و بار ارزشی مثبت و منفی این ویژگی که در جای خود میتواند مورد بررسی قرار گیرد، وجود این حساسیت به طور قطع بسترساز گرایش جامعه نسبت به کسب خبرهای سیاسی و پیگیری جریانهای متاثر از گرایشهای سیاسی مختلف است.
به عنوان مثال در حوزه چهرههای هنری، سینمایی و ورزشی فارغ از جایگاه افراد در حرفهی خود، آن گروه که کنش سیاسی دارند بیشتر از سوی مخاطبین داخلی پیگیری میشوند که باز هم نشاندهنده توجه جامعه به موضوعات سیاسی است.
پژواک فعل و انفعالهای سیاسی مرتبط با ایران در رسانههای داخلی و خارجی نیز به طور قطع در توجه جامعه به موضوعات سیاسی و پیگیری مستمر آن از طریق رسانههای رسمی و فضای مجازی بسیار تأثیرگذار است.
از شهریورماه سال جاری و به دنبال اعتراضاتی که بهدنبال فوت مرحومه مهسا امینی در برخی نقاط کشور شکل گرفت و بسترساز ایجاد اغتشاش چند ماهه در کشور شد، موضوع فضای مجازی و تاثیر آن بر تغییر ادراک قشر جوان و نوجوان و حضور انان در اغتشاشات، تبدیل به یکی از اصلیترین محورهای گفتگو پیرامون نقش تعیینکننده و هدایتگر شبکههای اجتماعی و پیامرسانهای خارجی در رخدادهای اعتراضی شد.
هرچند مقایسه جمعیتی که دیروز در راهپیمایی ۲۲ بهمن شرکت کردند در مقایسه با افرادی که در تجمعات اعتراضی و یا حتی اغتشاشات حاضر میشدند بهدلیل تفاوت بسیار زیاد مقایسه درستی نیست اما امروز و پس از حضور کمنظیر و دهها میلیونی اقشار مختلف مردم بهویژه جوانان و نوجوانان دهه هشتادی و نودی در راهپیمایی ۲۲ بهمنماه سال ۱۴۰۱ جا دارد از زاویای دیگری نیز به تأثیرگذاری فضای مجازی بر جامعه سیاسی ایران بر اساس ادله زیر توجه کنیم:
نخست؛ جامعه ایران بهویژه جوانان و نوجوانان بیش از سایر جوامع به موضوعات و تحولات سیاسی تمایل دارند.
دوم؛ فضای مجازی مناسبترین و سهلترین بستر برای دسترسی به اخبار و گزارشهای سیاسی از منابع مختلف داخلی و خارجی است.
سوم؛ معاندین، سرویسهای اطلاعاتی بیگانه، رسانههای فارسی زبان ضد ایرانی و... با برنامهریزی دقیق و اقدامات کاملا حرفهای از فضای مجازی برای ارتباطگیری با مخاطبین داخلی و انتقال اخبار و گزارشهای جهتدار و مسموم در قالب جنگ شناختی و با هدف تحریک جوانان و نوجوانان برای شرکت در کنشهای اعتراضی و ایجاد آشوب در کشور استفاده میکنند.
چهارم؛ رسانهها و تریبونهای داخلی نیز در این جنگ جهانی رسانهای ضمن تقویت عِدّه و عُدّهی خود با تمام قوا سعی میکنند که ضمن روشنگری و تبیین حقایق، بر ضرورت حفظ انسجام ملی و دفاع از استقلال کشور که تضعیف آن هدف اصلی دشمن است تاکید کنند.
پنجم؛ تقریبا تمامی جمعیت شرکت کننده در راهپیمایی ۲۲ بهمن مخاطب و کاربر شبکههای اجتماعی و پیامرسانهای خارجی هستند.
اگر موارد پنج گانه ذکر شده را مفروض بدانیم، سوالی که مطرح میشود این است که چرا حجم، کیفیت، توالی و گستره اخبار و گزارشهای منتشر شده از سوی رسانههای معاند نتوانست بر ادراک اکثریت جامعه برای عبور از مرزهای امنیت و وحدت ملی تاثیر گذارد و آنها را نسبت به دفاع از استقلال و اتحاد ملی دچار تزلزل کند؟!
اگرچه نگرانی از احتمال تاثیرگذاری بالای جنگ شناختی دشمن و تلاش برای کاهش اثرات آن و البته وجود برخی تفکرات خاص در برخی مراجع تصمیمگیری در کشور موجب شد تا راحتترین مسیر ـ فارغ از نتیجه ـ یعنی اعمال برخی محدودیتها برای امکان استفاده کاربران داخلی از پیامرسانها و شبکههای اجتماعی خارجی برای سد کردن مسیر دشمن انتخاب و اجرا شود ولی کاملا واضح است که این اقدام را نمیتوان اقدامی تعیینکننده در شکلگیری ادراک قاطبه مردم ایران نسبت به اهداف دشمن برای بیثباتسازی جامعه ایران قلمداد کرد.
صرفنظر از میزان تأثیرگذاری این اقدام در تحقق هدف مورد نظر و فارغ از تاثیرات سیاسی و اجتماعی مثبت و منفی آن، کمتوجهی به سطح دانایی و فهم مخاطب داخلی و قدرت تشخیص و تمیز او نسبت به واقعیات نهفته در فضاسازیهای کذب معاندین، از موضوعات مهمی است که باید در اتخاذ تصمیماتی از این دست مدنظر قرار گیرد.
حضور گسترده و معنادار جوانان و نوجوانان ایرانی ـ که قطعا مطالبات تامین نشده متعددی نیز دارند ـ در خیابانهای سراسر کشور پس از بیش از ۵ ماه تلاش مستمر و بینظیر دشمن برای ایجاد تغییر در ادراک آنان نسبت به ارزشهای بنیادینی چون استقلال، وحدت ملی و نفی سلطه در روز ۲۲ بهمنماه ۱۴۰۱، نشان داد که آنچه کید دشمن را در جنگ شناختی خنثی میکند، بیش از آنکه تلاش حاکمیت برای مصونسازی مردم رشید ایران در برابر هجمه دشمن باشد، آگاهی، دانایی و قدرت تشخیص و تمیز آنها است.
۲۲ بهمن ماه ۱۴۰۱ بدون شک نقطه عطف کمنظیری در تاریخ ایران زمین و حامل درسهای متعددی برای همگان است. انقلاب اسلامی بر پایه دانایی، بصیرت و ایمان مردم ایران شکل گرفت و بلوغ یافت. هر کس، چه در داخل و چه در خارج با پندار غلط، این ویژگی بارز ملت هوشمند ایران را نبیند و درک نکند به طور قطع در بزنگاههای تعیین کننده، مقهور شعور و فهم راهبردی این مردم همیشه سرافراز خواهد شد.
نورنیوز