شارلی ابدو؛ «هاراگیری» سابق با روش‌های جدید!

نورنیوز ـ گروه سیاست: «شارلی اِبدو» نشریه‌ای فکاهی و هفتگی در فرانسه است که شهرت خود را مدیون توهین‌های مداوم به عقاید، اندیشه‌ها و باورهای دیگران به ویژه پیروان دین اسلام است.

تاریخچه این مجله که قبلاً با نام «هاراگیری» به معنای خودکشی در زبان ژاپنی منتشر می‌شد، نشان می‌دهد که اساس این نشریه عالماً و عامداً بر اساس توهین‌هایی بنا ‌شده که با تحریک جامعه هدف خود، ممکن است خطراتی برای گردانندگان آن پیش آورد.

اولین توقیف این نشریه زمانی بود که به ارزش‌های ملی فرانسه حمله برد و «ژنرال شارل دوگل» را بعد از مرگش به باد توهین و تمسخر گرفته بود.

این نشریه بعد از توقیف با کنایه به «شارل دوگل» نام شارلی را به ابدو به معنای هفته‌نامه پیوند زد و تولد دوباره خود را با چنین نامی به سیاست گستاخی و بی‌شرمی بیشتر نزد فرانسویان گره زد و عملا منشاء درآمد خود را در اصرار برای تحریک دیگرانی به تصویر کشید که با آنها موافق نباشند.

این مجله هرگز تیراژ زیادی نداشت به طوری که از سال ۱۹۸۱ به مدت ۱۰ سال به‌ دلیل نداشتن منابع مالی منتشر نمی‌شد.

آزادی که پایه و ستون اساسی استدلال این نشریه مبتذل برای انتشار است، در ساده‌ترین مفهومی که می‌تواند مورد مفاهمه همه مردم جهان قرار گیرد، دچار چالش شده و شرط اساسی آن یعنی عدم ایجاد مزاحمت برای دیگران نادیده گرفته شده است.

کارتون‌های این نشریه اگر نتواند گروهی از مردم را خشمگین و یا به نفرت کشاند، در واقع «موفقیت» مورد نظر گردانندگان آن را به‌دست نیاورده، لذا تحریک دیگران با توهین‌های مستهجن‌تر برای حمله به دفتر نشریه توانسته منبع درآمد خوبی برای آنها ایجاد کند و عقده‌های گردانندگان آن را نیز تحقق بخشد.

باید توجه داشت که درک روح آشفته و خسته غربی برای ایجاد هیجان‌های کاذب با خودآزاری توسط دیگران که از سوی خودِ قربانی تحریک می‌شوند، برای مردم مشرق زمین که هنوز اصالت‌های انسانی آنها زیر مفاهیم ضداخلاقی لیبرال دموکراسی به مسلخ نرفته، همچنان دشوار است.

این نشریه تا بدین‌جا و به تنهایی توانسته با تحریک عواطف و احساسات گروه‌های مختلف موجبات قتل عام چندین ده نفر از کارکنان خود و مردم عادی را فراهم کند و در کمال ناباوری از سوی دولتمردان فرانسه نیز در جایگاه قهرمان نشانده شود.

این نشریه با انحراف از انگیزه اصلی که به چالش کشیدن صاحبان قدرت از راه انتشار اخبار اختصاصی و افشاگری‌های دقیق از راه طنز بود، در هماهنگی با قدرت به انتشار بی‌رحمانه‌تر تصاویری مشغول است که بدون هیچ مبنای علمی یا تاریخی و با استفاده از مجموعه‌ای از کارتون‌ها و هجوهای تند نه وقایع را، که باورها و عقاید را مورد حمله قرار می‌دهد.

شارلی ابدو که به منتهی‌الیه جریان چپ در طیف سیاسی فرانسه متعلق است، در گذشته شاهد انشعاب‌ها و «خیانت‌های ایدئولوژیک» نیز بوده که بر افراط رویکرد گردانندگان آن اثر گذاشته و در واقع از آنان «تروریست‌های قلم به‌دست» با همان تندروی‌های چپ‌گرایانه ساخته است، به حدی که افکار نرمال وفادار به ارزش‌های حداقلی انسانی ادامه پذیرش آن را غیر ممکن می‎دانند.

مدتی است این نشریه در هماهنگی کامل با ساختار دولت و قدرت در فرانسه سعی دارد با توهین و استهزاء و انتشار کارتون‌های مستهجن از شخصیت‌ها و چهره‌های مذهبی ایران، بساط ایجاد نفرت و تحریک مسلمانان را بگستراند تا شاید بدین‌وسیله بهانه جدیدی برای ایجاد درگیری و نفرت فراهم آورد.

از آنجا که عجله مکرون در دیدار با مخالفان ایرانی که هیچ پشتوانه سیاسی و مردمی نداشتند، اهداف سناریوی شوم او و معاندین برای ناامن‌سازی ایران را برآورده نکرده، لذا دست به دامن «شارلی ابدو» شده تا بلکه بتواند به مدد یک واکنش خشن در داخل فرانسه و انتساب آن به مسلمانان به ویژه ایرانیان، فضا را مقلوبه کند.