نورنیوز - گروه بین‌الملل: برگزاری هفتمین نشست سه جانبه سران ضامن روند آستانه در تهران با حضور روسای جمهوری اسلامی ایران، ترکیه و روسیه در حالی انجام شد که پیش از آن نیز نشست جده به میزبانی آمریکا و با حضور اعضای شورای همکاری خلیج فارس به‌علاوه عراق، اردن و مصر برگزار شده بود. هر چند محور و اساس هر دو نشست موضوع امنیت، ثبات و تعاملات منطقه‌ای بوده اما رویکردهای دو اجلاس برگزار شده حاکی از تفاوت در نگاه‌های آنها به مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی است.
واشینگتن تلاش کرد که با بهره‌برداری از نشست جده محور مشترکی را میان کشورهای عربی منطقه با محوریت رژیم صهیونیستی بر علیه ایران فعال نماید که به صورت طبیعی می توانست منشاء درگیری‌های جدید و اختلافات و منازعات تازه‌تری در منطقه باشد.
راهبرد تشدید شکاف و بحران‌سازی جدید در کنار فروش بیشتر تسلیحات، ضمن آن که نفوذ و نقش‌آفرینی بیشتر آمریکا در منطقه را تضمین می کند، با مشغول کردن کشورهای منطقه به یکدیگر، تأمین کننده امنیت رژیم صهیونیستی نیز خواهد بود.
اگرچه این طرح آمریکایی- صهیونیستی با هوشیاری و موقعیت‌شناسی کشورهای عربی حاضر در نشست جده و همچنین سیاست‌های منطقه محور و همگرایانه جمهوری اسلامی با ناکامی همراه شد اما این روند نمی‌تواند چهره جنگ طلب آمریکا و دیدگاه این کشور برای ایجاد تنش در مناطق دیگر جهان، به منظور تداوم حیات اقتصادی کارتل‌های اسلحه‌سازی آمریکا را در نشست جده پنهان کند.
در بیانیه پایانی اجلاس جده که آشکارا با اظهارات جو بایدن در زمان حضور در سرزمین‌های اشغالی و همچنین مطالب مطرح شده از سوی او در نشست جده زاویه داشت، همگان بر اصل تعامل و گفتمان با جمهوری اسلامی و حق کشورهای منطقه در برخورداری از انرژی هستهای صلح آمیز تأکید کردند.
سکوت بایدن در برابر اظهارات تهدید آمیز و جنگ طلبانه رژیم صهیونیستی در مورد ایران در سفر به غرب آسیا نشان داد که آمریکا علی‌رغم حفظ ظاهر برای دسترسی به اهداف خاص خود، با سکوت در برابر رویکردهای جنگ طلبانه رژیم صهیونیستی به‌دنبال باز گذاردن دست این رژیم برای تداوم شرارت است.
در مقابل رویکرد جنگ طلبانه‌ای که آمریکا قصد داشت به نشست جده تحمیل کند اما؛ هفتمین نشست سران کشورهای ضامن روند آستانه بدون حضور بازیگران غیر منطقه‌ای و با ابتکار عمل و دیپلماسی پویای جمهوری اسلامی با هدف مقابله با یکجانبه‌گرایی و تقویت گفتگو به جای جنگ در تهران برگزار شد.
پیش از برگزاری نشست تهران، به‌دلیل اعلام ترکیه برای انجام عملیات نظامی در شمال سوریه با هدف مقابله با آنچه این کشور از آن به عنوان تهدید گروه‌های تروریست کرد یاد می‌کند، فضای اجلاسیه تهران تا حد زیادی تحت‌تأثیر این موضوع قرار گرفت اما، در نشست تهران و همچنین گفتگوهای دوجانبه‌ای که میان مقامات عالی سه کشور ضامن روند آستانه انجام شد بر گفتگو و اقدامات سیاسی به جای عملیات نظامی تاکید شد و همه طرف‌ها آمادگی خود را برای کمک به رفع نگرانی‌های ترکیه با استفاده از روش‌های مسالمت‌آمیز اعلام کردند. نشست تهران نیز مشابه شش نشست قبلی روند آستانه با تمرکز بر تقویت همگرایی میان سه کشور ایران، ترکیه و روسیه که از سال ۱۳۹۶ توانسته‌اند گام های مهمی برای کاهش تنش در سوریه و منطقه بردارند، پیگیری شد تا از بروز فاجعه‌ای جدید در منطقه جلوگیری شود.
نکته مهم دیگر نگاه متفاوت تهران به تنش‌های جهانی است. برخلاف سیاست واشنگتن در سفر جو بایدن به منطقه که تلاش کرد تا نشست جده را به محلی برای سوگیری کشورهای منطقه در درگیری اوکراین سوق دهد، جمهوری اسلامی ایران در حاشیه نشست تهران برای بهره‌گیری از ظرفیت حضور مقامات عالی روسیه و ترکیه در مسیر کاهش تنش‌ها در اوکراین و تقویت رویکرد سیاسی برای حل منازعه بهره برد. تهران همواره تأکید داشته و دارد که از هیچ جنگی در هیچ جای جهان از فلسطین و افغانستان گرفته تا سوریه و عراق و یمن و فلسطین، اوکراین و... حمایت نمی‌کند و راهکار سیاسی را بهترین راهکار برای پایان دادن به نزاع‌ها و درگیری‌ها می‌داند.
تفاوت ماهوی رویکرد دو نشست جده و تهران به مسائل منطقه‌ای و جهانی، آشکارا از تفاوت دو استراتژی جنگ طلب و صلح خواهانه حکایت می‌کند. در یک سوی معادله آمریکایی در توهم یک جانبه‌گرایی و ایجاد اختلاف و درگیری میان کشورها است و در سوی دیگر جمهوری اسلامی با تکیه بر نگاه گفتمان محور با تأکید بر اصل چند جانبه‌گرایی در مسیر جلوگیری از تنش‌های جدید در منطقه گام بر می‌دارد.
نورنیوز