تعاملات اخیر واشنگتن و اسلام‌آباد در پوشش همکاری‌های نظامی، تجاری و امنیتی، با سابقه‌ای سنگین از خیانت‌های گذشته آمریکا همراه است. از تجربه تلخ پرویز مشرف تا بازی دوگانه با تروریسم، شواهد نشان می‌دهد این روابط می‌تواند تله‌ای راهبردی برای پاکستان باشد.

در حالی‌که گمانه‌زنی‌ها درباره «جنگ دوم» در اوج است، تشکیل شورای دفاع می‌توانست نشانه تغییر آرایش ایران در برابر تهدیدات باشد، اما نبود اخبار از فعالیت عملی آن پرسش‌برانگیز است. همزمان سفر لاریجانی به عراق و لبنان پیام آشکاری از تقویت پیوندهای امنیتی منطقه‌ای فرستاد.

دعوت رسمی رئیس قوه قضاییه از اهالی رسانه برای ارائه نقد، و پیشنهاد برای بازنگری در قانون مطبوعات، و حتی ایراد متقابل به عملکردهای این قوه، اگر تنها به عنوان یک حرکت نمادین دیده نشود، می‌تواند مصداق روشن رجوع به جامعه مدنی و استفاده از حلقه‌های تخصصی در فرایند اصلاح حکمرانی باشد.

شهادت انس الشریف و بیش از دویست و سی خبرنگار دیگر توسط رژیم صهیونیستی، نه تنها حذف یک فرد یا گروه، بلکه تلاش برنامه‌ریزی‌شده برای ترور حقیقت، شفافیت و بیدارسازی وجدان جهانی است. تنها با افشاگری مستمر و محکومیت جهانی می‌توان این سیاست ضدبشری را شکست داد و خبرنگاران را به عنوان پاسداران اصلی حق اطلاع‌رسانی و عدالت حمایت کرد.

سفر علی لاریجانی به عراق را که در ادامه به لبنان نیز می رسد، باید ادامه سیاست همگرایی منطقه‌ای ایران با تکیه بر توسعه مناسبات اقتصادی و سیاسی و امنیت بومی شده ارزیابی نمود؛ سیاستی که قطعا می‌تواند زمینه ساز تحولاتی مهم در روابط دو کشور و معادلات منطقه شود.

محمدجواد روح نوشت: «پزشکیان کار خود را کرده است و ضربه خود را زده. او نه‌فقط تندروهای داخلی را با پرسشی صریح مواجه می‌کند که «اگر حرف نزنیم، پس جنگ کنیم؟»؛ سیگنالی را به جامعه بین‌المللی می‌فرستد و نشان می‌دهد در ایران، جریان خواستار پذیرش نظم جهانی فعال است.»

در فرهنگ قرآنی و معارف اسلامی و فرهنگ ایرانی، «چهلم» یا «اربعین» مفهومی ریشه‌دار است که هم بُعد عددی و هم بُعد معنوی آن در آیات و روایات و ضرب المثل های ایرانی بازتاب یافته است.

هوشمند نوشت: «بیش از سه دهه از ارائه طرح پاول گابل برای حل‌وفصل مسائل قفقاز جنوبی و مناقشه میان باکو و ایروان می‌گذرد. این ایده توسط گابل در حالی طرح شد که ارمنستان در موازنه نظامی دست بالا را داشت و کمتر کسی می‌توانست تصور کند که در سه دهه بعد این موازنه به کلی به ضرر ارمنستان رقم خواهد خورد.»

لاسجردی نوشت: «در رابطه با اقدام اخیر دولت لبنان در قبال حزب‌الله باید گفت بیش از یک دهه است که موضوع خلع سلاح حزب‌الله در لبنان مطرح است. این بحث به ‌ویژه پس از جنگ سال 2006 میلادی دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. در آن زمان نیز اسراییل تلاش کرد با همراهی امریکا و فرانسه و از طریق فشار سیاسی، روند خلع سلاح حزب‌الله را پیش ببرد.»

غرب با تکیه بر واژه «خلع سلاح» می‌کوشد توان دفاعی و مردمی کشورهای منطقه را تضعیف کرده و مسیر سلطه رژیم صهیونیستی را هموار سازد. این راهبرد، از لبنان و عراق تا غزه، با تحریف مفاهیم امنیتی و جایگزینی نیروهای بومی با ساختارهای وابسته پیش می‌رود.